به گزارش فارس، اين روزها با ناكامي كشورهاي غربي در شكستن مقاومت نظام سوريه و متقاعد كردن سران آن به ترك قدرت يا تن دادن به خواستههاي غربي-اسرائيلي، بازار مذاكرات و ديدارهاي مختلف داغ شده است.
روز گذشته حدود ۳۰۰ نفر از کسانی که خود را از معارضان نظام سوریه معرفی می‌کنند، در کنفرانسی در پاریس حاضر شدند تا اعلام کنند که مخالف نظام سوریه هستند.
اداره کننده این کنفرانس کسی نبود جز «برنار هنری لوی»، نویسنده یهودی معروف فرانسوی که از عاشقان اسرائیل محسوب می‌شود. وی کسی است که بر خلاف همه اختلافاتی که با شخص نیکلا سارکوزی دارد و حتی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۷ فرانسه از علیه سارکوزی فعالیت کرد، نقشی بسیار مهم در متقاعد کردن سارکوزی برای اقدام به حمله نظامی به لیبی و به رسمیت شناختن مخالفان قذافی در این کشر و ایجاد منطقه پروازممنوع در آسمان این کشور آفریقایی ایفا کرده است. او کسی است که با نادیده گرفتن آلن ژوپه وزیر خارجه فرانسه، مستقیما با سارکوزی وارد مذاکره شد تا وی را به جنگ لیبی ترغیب کند.
لوی کسی است که «کلود لانزمن» کارگردان فرانسوی را به دلیل مخالفت با حمله فرانسه به لیبی، «احمق» توصیف می‌کند و در مقاله‌ای با عصبانیت علیه او می‌نویسد: واقعاً چه چیزی می تواند کلود لانزمن را وادار کند که دست به چنین تغییر عقیده احمقانه‌ای بزند. چطور مردی با چنین ویژگی‌هایی می‌تواند چنین چشم‌اندازی از تغییرات ناپایدار ارائه دهد؛ یک روز با امضای طوماری، فرانسه را به مداخله در لیبی دعوت می‌کند و چهار هفته بعد با محکوم کردن فرانسه به دخالت در جریانات این کشور، امضای خود را پس می گیرد.
هنری لوی کسی است که به همراه «سلمان رشدی» نویسنده کتاب آیات شیطانی(و امبرتو اکو نویسنده ایتالیایی، دیوید گروسمن و آموس اوز نویسندگان اسرائیلی و اورهان باموک نویسنده ترک و والی سونیکا نویسنده نیجری) اول تیرماه نامه‌ای به شورای امنیت ارسال کردند و از اعضای آن خواستند تا سوریه را به دلیل آنچه خشونت نظام این کشور علیه معترضان خواندند، محکوم کند و اقدامی شبیه حمله به لیبی علیه سوریه تدارک ببیند.
اکنون چنین فردی، با مشاهده عقب‌نشینی و ضعف احزاب مخالف نظام سوریه مانند حزب ممنوع‌الفعالیت اخوان المسلمون سوریه(در خارج از این کشور)، با پشیبانی کشورهای غربی از جمله فرانسه برای اقدام علیه نظام سوریه دست به کار شده و همه دوستان اسرائیل را در فرانسه علیه سوریه گرد آورده است.
هدف؛ هدف کنفرانس تلاش برای متقاعد کردن سران دولت فرانسه برای اقدام بیشتر جهت همراه کردن روسیه و چین؛ همراهی این دو کشور با فرانسه، آمریکا و انگلیس برای تصویب قطعنامه علیه سوریه؛ قطعنامه‌ای که راه را برای اقدامات بعدی علیه سوریه هموار کند؛ مانند لیبی.
این کنفرانس آنقدر اسرائیلی بود که دو قبیله «الجبور و بنی‌صخر» سوریه که از مخالفان نظام سوریه هستند، با اعلام تحریم این کنفرانس(در روز دوشنبه ۴ ژوئیه) حاضر نشدند در آن شرکت کنند و پیشاپیش اعلام کردند که حضور در این کنفرانس اسرائیلی، پا گذاشتن بر پیکر کسانی است که در سه ماه اخیر در سوریه کشته شدند.
این دو قبیله معارض در بیانیه‌ای با بیان اینکه «هر کس که به نام مخالفان سوریه در این کنفرانس شرکت کند، فقط نماینده خودش است نه نماینده مخالفان نظام سوریه» تصریح کردند: ما اقدام افراد فرانسوی(برنار هنری لوی) در برگزاری کنفرانس پاریس را که دارای گرایش‌های صهیونیستی هستند و علیه ملت فلسطین فعالیت می‌کنند، محکوم می‌کنیم و تعجب می‌کنیم که برخی گروه‌های سوری(خارج از این کشور) دعوتنامه این کنفرانس را قبول کرده‌اند. اینها نمی‌توانند نماینده مخالفان سوریه باشند.
«محمد بلوط» خبرنگار روزنامه لبنای السفیر، در گزارشی از برگزاری این کنفرانس نوشت: در این سالن حتی یک نفر سوری هم نیست. هیچ کس جز صهیونیست‌ها در این کنفرانس حضور ندارد. حتی خانم «ثریا» هم که در این کنفرانس برخاست و فریاد زد که کسی جز صهیونیست‌ها را در این کنفرانس نمی‌بیند، نیروهای امنیتی و پلیس فرانسه روی وی هجوم بردند و او را سالن «سن ژرمن» خارج کردند. گل هرتزوگ مدیر مراسم در پاسخ به او گفت: صهیونیست بودن که اتهام نیست. مایه افتخار است.
خبرگزاری فرانسه اسامی افراد شرکت کننده در این کنفرانس را اینطور خلاصه کرد؛ «لوران فابیوس» نخست وزیر پیشین فرانسه(۱۹۸۴ تا ۸۶)، برنار کوشنر وزیر اسبق وزارت خارجه فرانسه، اکسل بونیاتوفسکی رئیس کمیته امور خارجی جمعیت ملی فرانسه و برنار هنری لوی اداره کننده کنفرانس و آلکس گلدفارب نماینده سابق پارلمان اسرائیل و مشاور ایهود باراک وزیر جنگ اسرائیل.
این همه اسرائیلی خود را در قالب احزاب و شخصیت‌های مخالفان سوریه جا زده‌اند. اینان برای جبران کمبود حضور مخالفان سوریه، خود را در مقام مخالفان سوری قلمداد کردند تا بلکه سارکوزی برای فشار بیشتر بر سوریه تلاش بیشتری بکند. هر چند در شورای امنیت، فرانسه کشوری است که در روزهای اخیر بیشترین تلاش را برای تصویب پیش‌نویس قطعنامه‌ای علیه سوریه در کنار انگلیس به کار گرفته است.
روزنامه السفیر در خصوص این افراد نوشت: کوشنر که از مدافعان سرسخت حمله به عراق بود. هنری لوی که محور فرهنگی لابی اسرائیل است. همه حاضران از کمبود امکانات غربی‌ها برای فشار بر سوریه و بشار اسد انتقاد کردند و گفتند ناتوانی غرب برای دخالت در سوریه مانند دخالت در لیبی، سیاستی دوگانه است.
السفیر هم با بیان اینکه همه در این کنفرانس، اسرائیلی بودند، نوشت که «دوستان اسرائیل نتوانستند معارض مشهور یا بزرگ سوری را به خود جذب کنند جز ملهم الدروبی نماینده اخوان المسلمون سوریه که در این نشست حاضر شد».
اما آنچه در آخر بايد مطرح كرد اين است كه چرا دوستان اسرائيل تحت پوشش مخالفان سوريه در فرانسه كنفرانس برگزار ميكنند؟ و مهمتر از همه، برنار هنري لوي كيست كه با شور و هيجان بيشتري در مقايسه با ديگران براي سقوط رژيم قذافي تلاش ميكند؛ براي سرنگوني نظام سوريه مامور برگزار كنفرانس ميشود در حالي كه او پيش از اين در مصر، سودان، عراق و بسياري از كشورهاي ديگر فعال بوده است؟.
