به گزارش افکارنیوز، روزنامه هندی «تایمز آف ایندیا»(Times of India) در شماره امروز خود گزارشی از وضعیت هولناک پناهندگان سوری آواره شده در مرزهای اردن تهیه کرده است.

این روزنامه در گزارش خود نوشته است: «این جا با کسانی مواجهیم که همه چیز خود را باخته‌اند؛ به جز جان!» در توضیح این عبارت، آمده است: «آوارگان، همه چیز خود را از فرهنگ، خانه، دوستان و حتی شناسنامه خود را در وطنشان گذاشته‌اند و تنها برای حفظ جان خویش در جنگی خانمان‌سوز، ترک موطن کره و آواره بیابان شده‌اند.»

آوارگان، برای حفظ جان خود به اردن پناه می‌برند: «آن‌ها با مشقت و زحمت فراوان خود را به مرزهای اردن رسانده‌اند؛ کشوری که تا چندی پیش جزئی از شام بزرگ و تحت انقیاد دمشق بود. کشوری که اهالی سوریه، عادت داشتند آنان را به عنوان برادر کوچک‌تر و ضعیف‌تر خود بنگرند؛ لهجه‌شان را مانند دهاتی‌های سوریه تمسخر می‌کردند و خود را والاتر و عالی‌تر از اردنی‌ها می‌دانستند.»

خبرنگار هندی می‌گوید با این ذهنیت به اردوگاه مرز اردن با سوریه رفتم تا گزارشی از آوارگان تهیه کنم: «این‌جا تنها انبوه آوارگان سوری نیست. خیمه‌ها از جنس پلاستیک بوده و سیاه‌رنگ است. ناخودآگاه به یاد کیسه‌های زباله می‌افتم و به حال ساکنان اردوگاه تأسف می‌خورم.»

با خود می‌گویم این‌ها برای زنده ماندن می‌جنگند. امروز تقریباً همه آحاد ملت سوریه مجبرو به جنگ شده‌اند؛ یا می‌جنگند تا هم‌وطنشان را بکشند؛ یا می‌جنگند تا جان خود را حفظ کنند: «دختر جوانی با روسری سفید رنگ، از یکی از خیمه‌ها بیرون آمده و مرا صدا می‌زند. به او می‌نگرم و می‌گوید: " بیا زمان را آسوده بگذرانیم "»

خوش‌حال می‌شوم و سمت او می‌روم. اهل درعاست که چند ماه قبل به اردن آمده: «پدر ندا نیز همراه اوست. می‌گوید تنها به ازای ۷ دلار حاضر است بدن خود را در اختیار مردان غریبه بگذارد!! پدرش به حال سکوت، تماشا می‌کند.» پدر حتی سری به تأسف تکان نمی‌دهد!

به خیمه مجاور میروم: یکی از اهلی استان ادلب، همسرش را برای یک روز اجاره میدهد: "تنها به ازای ۷۰ دلار"