به تازگی فیدل کاسترو برای شرکت در انتخابات، دوباره جلوی دوربین‌ها ظاهر شد و با وجود پارکینسون و قوز و نداشتن دندان رو به دروربین گفت که علیرغم میل آمریکا هنوز هم سالم و سرپاست.
به گزارشافکارنیوز، ژنرال فولخنسیوباتیستا که کاسترو سرنگونش کرد، همشهری و دوست خانوادگی کاسترو بود و شخص باتیستا به فیدل به خاطر عروسی‌اش۱۰۰۰دلار آمریکا کادو داد، در حالی که هر کس دیگری جای کاسترو بود، خیلی قبل‌تر از اینها اعدام شده بود. کارلوس پریوسوکاراس رئیس جمهور قبل از باتیستا هم به کاسترو علاقه خاصی داشت. در زمان حکومتش کاسترو را با هواپیمای شخصی‌اش از غائله کلمبیا نجات داد و بعد‌ها در زمان تبعید کاسترو درمکزیک اسلحه و پول زیادی برایش مهیا کرد.
کاسترو همچنین روابط نزدیکی با رافائل تروخیلو، دیکتاتور دومینیکن که قرار بود سرنگونش کند، داشت و هزینه بعضی سفرهایش را هم خوان پرون، دیکتاتور آرژانتی می پرداخت.
آمریکایی‌ها اول انقلاب کوبا را تبریک گفتند، اما خیلی زود فهمیدند درباره کاسترو مرتکب اشتباه هولناکی شده اند، کاسترو دست به اصلاحات اراضی زد. آیزنهاور واردات شکر کوبا را کاهش داد. کوبا ۸۵۰میلیون دلار دارایی آمریکا را ملی اعلام کرد. آمریکا نفت کوبا را قطع کرد. کوبا از شوروی نفت خرید، صنایع پتروشیمی کوبا که آمریکایی بودند گفتند ما این نفت‌ها را نمی توانیم کار کنیم. کاسترو آنها را هم ملی اعلام کرد. آمریکا مزارع کوبا را با سلاح های بیولوژیک بمباران کرد. کوبا رسما اعلام کرد ما کمونیست هستیم. آمریکا۱۴۰۰فراری کوبایی را برای حمله درخلیج خوک‌ها پیاده کرد که البته قضیه
درنطفه خفه شد. کوبا هم پذیرای موشک‌های هسته‌ای شوروی شد. سرانجام آمریکا که اعصاب لازم برای ادامه این کشمکش را نداشت کوتاه آمد و علنا قول داد که در ازای برچیده شدن این موشک‌ها دیگر کاری به کار کوبا نداشته باشد.
کاسترو سعی کرد کوبا را از حالت صادرات تک محصولی(فقط شکر) خارج کند ولی پس از۲۰سال تلاش فهمیدند که فقط می تواند دومحصول(شکر به اضافه چریک مارکسیست) صادر کنند. البته وضع صادرات شکر کوبا چندان بد نبود در حالی که قیمت شکر در بازارهای جهانی کیلویی ۳۴تا ۴۴سنت بود، شوروی تمام شکرهای کوبا را کیلویی۲۴۶سنت می خرید.
برخی می گویند همین سیاست۳۰سال " شکراضافی خوردن " شوروی جزوعواملی بود که آن را فروپاشاند. بی خود نبود که کاسترو سر رفاقت با شوروی رفاقت با بهترین دوستش، چه گوارا را کنار گذاشت.
کاسترو تا به حال از۶۰۰سوء قصد جان سالم به در برده و از این جهت رکورداراست. آمریکایی‌ها علاقه خیلی زیادی به سلامت کاسترو نشان می دهند و لذا هرچند ماه یکبار نگران می شودند که نکند کاسترو سرطان گرفته باشد، سکته قلبی کرده یا به یک مشکل مغزی لاعلاج دچار شده باشد.
کاستروی۸۶ساله هنوز هم بسکتبال بازی می کند و سرپاست. پزشکان می گویند اگر وضع اینطور پیش برود، او۱۴۰سال عمر می کند.
