«دیوید هرست» نویسنده برجسته انگلیسی و سردبیر وب سایت میدل ایست آی در لندن ، در مقاله جدید خود به بررسی تأثیر پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، بر وضعیت فلسطین پرداخت که مضمون این مقاله به شکل زیر است:
دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب آمریکا در برابر شرایط کنونی جنگ غزه دو گزینه بیشتر ندارد: محو فلسطین یا توقف جنگ.
دوران فاجعهبار برای فلسطینیها
کسانی که با سیاستهای ترامپ آشنایی دارند، بر این باورند که دوره دوم ریاست جمهوری او برای فلسطینیها فاجعه بار خواهد بود؛ زیرا ترامپ اولین کسی بود که اقدامی جدی برای نابودی مسئله فلسطین انجام داد و بیشترین آسیب را به مبارزات فلسطینیها زد، به ویژه با حمایت از توافقهای عادی سازی روابط میان کشورهای عربی و اسرائیل. این توافقها در واقع بتنی بود بر قبر آرمان فلسطین و ساختن بزرگراهی برای تجارت و قراردادها با کشورهای عربی منطقه.
دوره اول ریاست جمهوری دونالد ترامپ همزمان بود با حکومت راست افراطی در اسرائیل. در دوره ترامپ و داماد او «جارد کوشنر»، واشنگتن طرحی را برای گسترش شهرک سازیها در اراضی فلسطین آغاز کرد و در نتیجه، ترامپ در اولین دوره ریاست جمهوری خود در آمریکا با اعلام اینکه قدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت میشناسد و با انتقال سفارت ایالات متحده به قدس، گام بزرگی در راستای نابودی آرمان فلسطین برداشت.
ترامپ همچنین دفتر سازمان آزادیبخش فلسطین را در واشنگتن بست و به تلآویو اجازه داد بلندیهای جولان را به اراضی تحت اشغال خود ضمیمه کند. او از توافق هستهای با ایران خارج شد و ژنرال قاسم سلیمانی، یک چهره برجسته نظامی در منطقه را ترور کرد. بنابراین با قطعیت میتوان گفت که بیشترین آسیب به آرمان فلسطین را ترامپ وارد کرد.
در ۶ اکتبر ۲۰۲۳ یعنی یک روز قبل از حمله حماس با عنوان عملیات طوفان الاقصی، آرمان فلسطین در حال نابودی بود و به نظر میرسید که مبارزات فلسطینیها برای رسیدن به حق آزادی و تعیین سرنوشت، در سایه انفعال کشورهای عربی بی نتیجه بوده است. همچنین همه مقدمات برای امضای قرارداد عادیسازی میان عربستان و تلآویو نیز فراهم شده بود.
سیاستهای دیوانه وار در حمایت از صهیونیستها
به همین دلیل، بسیاری معتقدند که دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ در آمریکا برای فلسطینیها بسیار بدتر از دوره اول خواهد بود؛ زیرا برخلاف دوره اول، انتظار میرود که حزب جمهوریخواه بر هر دو مجلس کنگره ایالات متحده سیطره داشته باشد و بنابراین هیچ انسان منطقی در کنگره نخواهد بود تا بتواند سیاستهای دیوانه وار ترامپ را مهار کند. دیوید فریدمن، تئوریسن و نویسنده برجسته آمریکایی در کتابی با عنوان «یک دولت یهودی؛ آخرین و بهترین امید برای حل مناقشه اسرائیل و فلسطین»، استدلال میکند که آمریکا در هدفی مقدس وظیفه حمایت از الحاق کرانه باختری به اسرائیل را دارد و فلسطینیها تا زمانی میتوانند آزاد باشند که قوانینشان، در تضاد با قوانین اسرائیل نباشد.
اما سوال اینجاست که آیا ترامپ در دوره دوم ریاست جمهوری خود، به دنبال ایجاد تغییرات منطقهای بیشتر مانند الحاق منطقه ج در کرانه باختری به اراضی تحت اشغال اسرائیل، تجزیه دائمی نوار غزه، شهرک سازی در شمال نوار غزه و پاکسازی منطقه مرزی در جنوب لبنان خواهد بود؟
واقعیت آن است که همه اینها میتواند اتفاق بیفتد و بدون شک باید منتظر آن باشیم. اما گسترش شهرک سازیها در اراضی فلسطین در دوره ترامپ، هر شانسی را برای پیروزی اسرائیل به عنوان یک طرف اشغالگر که سیاست آپارتاید را اجرا میکند و به دنبال اشغال همه مناطق فلسطین از نهر تا بحر است، از بین خواهد برد.
رویای صهیونیستها چگونه توسط ترامپ نابود میشود؟
قبل از شروع صحبت درباره پیامدهای پیروزی ترامپ بر وضعیت فلسطینیها، لازم است به دو نکته اشاره کنیم. نکته اول این است که اگر ترامپ بخواهد به بنیامین نتانیاهو، اجازه رسیدن به همه اهداف خود در جنگ تحت عنوان «پیروزی کامل» را بدهد، رویای صهیونیستی در تشکیل یک دولت لیبرال و دموکرات یهودی برای همیشه بر باد خواهد رفت.
نسخه لیبرال دولت یهودی، ابزار اصلی برای توسعه اسرائیل بود، اما با از بین رفتن این نسخه، برگ لیبرال پروژه صهیونیستی از بین رفت و تروریستهایی مانند ایتمار بن گویر، تبدیل به نماد آن شدند که میخواهند مسجد الاقصی را با خاک یکسان کنند.
اما نکته دوم این است که نسل جدید فلسطینیها بعد از توافق اسلو به این نتیجه رسیدند که همه راهکارهای سیاسی و غیرنظامی برای پایان دادن به اشغالگری در فلسطین بسته شده و دیگر هیچ معنایی برای به رسمیت شناخته شدن اسرائیل وجود ندارد و مذاکره و سازشی در کار نیست. بعد از سلسله توافقهای بینتیجهای که فلسطینیها با اسرائیل داشتند، مردم فلسطین به این نتیجه رسیدند که گفتگو با اسرائیل به یک سناریوی بیمعنی و تکراری تبدیل شده و هیچ سودی ندارد.
مردم فلسطین سرنوشت جنگ را رقم میزنند
بعد از حمله حماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، نادیده گرفتن مسئله فلسطین غیر ممکن شد و همه توجهات جهانی به سمت مسائل انسانی در فلسطین معطوف گشت؛ مسئلهای که جو بایدن قادر به درک آن نبود و به عنوان یک صهیونیست به نتانیاهو اجازه داد تا او را تحقیر کند، به طوری که نتانیاهو از همه خطوط قرمزی که بایدن ترسیم کرده بود گذشت و آنها را نادیده گرفت.
بایدن از نتانیاهو خواست که وارد رفح نشود و اجازه ورود کامیونهای حامل کمکهای بشردوستانه به نوار غزه را بدهد، اما او هیچ توجهی به این خواستهها نداشت. نتانیاهو همچنین به درخواست بایدن برای عدم گسترش جنگ در لبنان هم توجهی نکرد و به این ترتیب بایدن به عنوان یک رهبر ضعیف آمریکا شناخته شد که اجازه نسل کشی تعداد قابل توجهی از غیرنظامیان را داد.
این وضعیت و حمایت آمریکا از جنایات اسرائیل، منجر به افزایش حامیان گزینه مقاومت مسلحانه در میان فلسطینیها شد و مردم فلسطین با وجود بهای بسیار سنگینی که با جان و مال خود پرداختند، حاضر به تسلیم نشدند.
ایتمار بن گویر، وزیر فاشیست امنیت داخلی کابینه نتانیاهو در واکنش به پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، با استقبال از این موضوع گفت که اکنون زمان حاکمیت و پیروزی کامل است. همچنین نتانیاهو از فرصت پیروزی ترامپ، برای تمیز کردن اصطبل خود و برکناری یوآف گالانت، وزیر جنگ سابق استفاده کرد.
بنابراین ترامپ هنگام روی کار آمدن خود در کاخ سفید در ماه ژانویه دو مسیر روشن دارد و با پیش فرض اینکه بایدن همچنان در برقراری آتش بس در غزه شکست خواهد خورد، ترامپ میتواند این جنگ را ادامه دهد و یا اینکه آن را متوقف سازد. اما هر دو مسیر پر از تله است.
اجازه دادن به نتانیاهو و ائتلاف راست افراطی او برای الحاق کرانه باختری به معنای پاکسازی نژادی دو سوم جمعیت آن است که بیشتر آنها مجبورند به اردن آواره شوند. اخراج همه ساکنان نوار غزه و پاکسازی جنوب لبنان از ساکنان آن هم، از دیگر اهداف ترامپ است که میخواهد آنها را به نتانیاهو هدیه کند.
اما با همه این وجود، در طول یک سال جنگ در غزه ثابت شده که تصمیم برای سرنوشت این جنگ در دست رهبران راست افراطی اسرائیل و یا واشنگتن نیست؛ بلکه در دستان مردم فلسطین و ملتهای منطقه است و در آمریکا هم هیچکس نمیتواند آرای فلسطینیها، اعراب و مسلمانان را نادیده بگیرد.
ترامپ با کمک فراوان نتانیاهو عملاً رؤیای ۷۶ ساله صهیونیستها برای «دولت لیبرال دموکرات یهودی» را از بین برد و در دوره دوم ریاست جمهوری خود، کاری جز تسریع پایان اشغالگری صهیونیستها در فلسطین نخواهد کرد.