سایت شبکه الجزیره در گزارشی طولانی با عنوان «با وجود سامانه تاد، ایران چگونه لایه‌های دفاعی اسرائیل را در هم می شکند؟» نوشت: آمریکا یکشنبه گذشته اعلام کرد که قصد استقرار سامانه دفاع موشکی تاد را که یک سامانه پیشرفته به شمار می‌رود در اراضی اشغالی دارد. این اقدام آمریکا بعد از حمله موشکی اخیر ایران علیه اراضی اشغالی صورت می‌گیرد. این نخستین باری نیست که سامانه تاد در منطقه ما مستقر می‌شود به طوری که در سال ۲۰۱۹ نیز این سامانه در اراضی اشغالی در چارچوب یک سری رزمایش‌های مشترک مستقر شد اما زمان و شرایط حساس کنونی کاملاً متفاوت است.
سامانه تاد یک سیستم دفاع موشکی آمریکایی است که برای مقابله با موشک‌های بالستیک با بردهای متوسط و کوتاه استفاده می‌شود. موشک‌های این سامانه از طریق هدف قرار دادن موشک‌های بالستیک بدون سرهای انفجاری و جنگی عمل می‌کنند به این معنی که اساس کار آنها بر پایه دقت در اصابت به هدف است و به همین منظور به رادار پیشرفته «ای ان / تی پی وای -۲» مجهز شده که می‌تواند موشک‌های بالستیک را شناسایی و آنها را رهگیری کند.
بی شک دلیل اصلی استقرار این سامانه در اراضی اشغالی حمایت از رژیم صهیونیستی در برابر موشک‌های بالستیک ایران است؛ موشک‌هایی که در دوره اخیر بسیار پیشرفته شده‌اند تا جایی که تعدادی از آنها در چارچوب یک حمله محدود توانستند لایه‌های پدافندی رژیم صهیونیستی را سردرگم کرده و به صورت ناگهانی به اهداف مورد نظر خود برخورد کنند.
موشک‌های دقیق و پیشرفته ایران
موشک‌های بالستیک یک مسیر منحنی شکل را طی می‌کنند تا با سرهای جنگی خود به اهداف مورد نظر اصابت کنند. این موشک‌ها به قدری ویژگی‌های مختلف دارند که باعث شده‌اند به یکی از اهرم‌های مرکزی بسیاری از ارتش‌های کشورهای جهان از جمله ایران تبدیل شوند. آنها می‌توانند در عملیات‌های سریع و ناگهانی به بالاترین حد سرعت برسند و بردهای بسیار متنوعی دارند. با وجود آنکه آمار دقیقی از موشک‌های بالستیک ایران وجود ندارد اما بر اساس گزارش‌های سابق، این کشور دست کم سه هزار موشک از این نوع در اختیار دارد.
علاوه بر این، ایران طی دهه گذشته پیشرفت‌های محسوس و گسترده‌ای در بالا بردن سطح دقت موشک‌های بالستیک خود داشته است؛ به عنوان مثال برخی از موشک‌های ایرانی مانند فاتح ۳۱۳ و قیام ۱ دارای سیستم‌های نقطه زنی هستند. فاتح ۳۱۳ یک موشک بالستیک کوتاه برد (حدود ۵۰۰ کیلومتر) دارای سیستم‌های راهبری ماهواره‌ای است که می‌تواند با دقت بالایی به اهداف مورد نظر اصابت کند. این در حالی است که قیام ۱ از سیستم ترکیبی اینرسی و هدایت محیطی استفاده می‌کند که باعث شده دقت و عملکرد آن علیه اهداف مورد نظر افزایش پیدا کند.
در کنار تمام این موارد، ایران توجه ویژه ای به بهبود عملکرد موشک‌ها با سوخت جامد داشته که در روند شلیک، بسیار سریع‌تر از موشک‌هایی با سوخت مایع عمل می‌کنند و بهترین گزینه برای سناریوهای مربوط به واکنش سریع محسوب می‌شوند. سوخت‌های جامد ثبات بیشتری داشته و می‌توان از آنها در موشک‌های چند مرحله‌ای استفاده کرد که همین ویژگی برای موشک‌های دوربرد و قاره پیما بسیار حائز اهمیت است.
لحظه رویارویی / قدرت ایران در هدف قرار دادن سلاح‌های دشمن در آنِ واحد
بالابردن سطح دقت و برد موشک‌های بالستیک به تنهایی نمی‌تواند سیستم‌های چندلایه رژیم صهیونیستی را فریب دهد و گمراه کند به ویژه آنکه شاهد استقرار سامانه تاد در اراضی اشغالی نیز هستیم. به همین دلیل ایران از چند تاکتیک دیگر استفاده می‌کند تا بتواند این سامانه‌ها را تحت فشار قرار داده و آنها را از دور خارج کند. یکی از این تاکتیک‌ها، موشک باران سامانه‌های مذکور است؛ هر سامانه دفاعی هر چقدر هم که قدرت و دقت داشته باشد تا حدی می‌تواند جلوی موشک‌های شلیک شده را بگیرد و بیشتر از آن، کارایی ندارد.
یک حمله موشکی هماهنگ شده از چند جهت آن هم با شلیک صدها موشک بالستیک می‌تواند سامانه‌های دفاعی مانند فلاخن داوود را تحت فشار قرار دهد و تنها شلیک چند ۱۰ موشک بالستیک دوربرد در آنِ واحد می‌تواند سیستم دفاعی پیکان ۲ و ۳ و حتی تاد را تحت فشار قرار دهد.
در واقع پیش از این نیز مسئولان ارتش رژیم صهیونیستی نسبت به تحت فشار قرار گرفتن سامانه‌های دفاع موشکی در برابر تعداد زیادی راکت و موشک در آنِ واحد، ابراز نگرانی کرده بودند. علاوه بر این، حزب الله لبنان می‌تواند روزانه حدود سه هزار موشک و راکت در بحبوحه یک جنگ فراگیر به سمت اراضی اشغالی شلیک کند که این مسأله فراتر از توان سامانه‌های رژیم صهیونیستی است. این همان کاری است که ایران در حمله اخیر خود به صورت بسیار محدود انجام داد. روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال گزارش داد که این کشور توانست با موشک باران سیستم‌های پدافند هوایی اسرائیل، آنها را سردرگم کند.
ما هنوز به مشکلات فنی پنهان در سیستم هوایی رژیم صهیونیستی اشاره نکرده‌ایم؛ به عنوان مثال میزان رهگیری موشک‌های شلیک شده توسط گنبد آهنین از سمت غزه کمتر از ۱۰ درصد است. واقعیت آن است که موشک‌های ایران بسیار بیشتر از آن چیزی هستند که بتوانند ضربات دردناکی به رژیم صهیونیستی وارد آورند. این کشور طی سال‌های گذشته در سه زمینه خود را تقویت کرده است؛ موشک‌های بالستیک، پهپادهای تهاجمی و موشک‌های کروز تهاجمی که در ارتفاع پایین پرواز کرده و می‌توانند رادارها را گمراه کنند. در میان پهپادهای تهاجمی ایران می‌توان به پهپاد انتحاری ۱۳۶ اشاره کرد.
مجموعه این اطلاعات نشان می‌دهد که ایران توانایی هدف قرار دادن سلاح‌های مختلف دشمن را در آنِ واحد دارد؛ به عنوان مثال با پهپادهای خود رادارهای دفاع هوایی را هدف قرار می‌دهد و راه برای حملات موشک‌های بالستیک و کروز باز می‌شود. این کشور در زمینه موشک‌های مافوق صوت نیز پیشرفت‌های به سزایی کرده تا بتواند سیستم‌های دفاع هوایی چندلایه دشمن را هدف قرار دهد.
این کشور به باشگاه بسیار محدود کشورهای دارنده موشک‌های مافوق صوت پیوسته و در سال ۲۰۲۳ رسماً از موشک مافوق صوت فتاح با برد هزار و ۴۰۰ کیلومتر رونمایی کرد؛ موشکی که برای هدف قرار دادن اراضی اشغالی کافی است. این موشک‌ها می‌توانند پنج برابر سرعت صوت حرکت کنند و مسیر خود را بدون کاهش سرعتشان تغییر داده و به سمت زمین نزدیک شوند. بنابراین آژیرهای خطر فرصت کمی برای به صدا درآمدن دارند.
