در ظاهر جیل اشتاین، کورنل وست و چیس اولیور که سیاستمداران معتدل‌تری هستند و همچنین جدیدترین سیاستمدار سربرآورده از خاندان به کرات ترور شده «کندی» هم نامزد پست ریاست جمهوری امریکا شده‌اند، اما همچون همیشه روی نام آنها قلم قرمز کشیده شد و یک‌بار دیگر فقط سران دو حزب بزرگ امریکا در مناظره روز چهارشنبه گذشته که شبکه تلویزیونی «ABC» امریکا عامل اجرا و محل برگزاری آن بود، شرکت جستند. در مناظره نخست سران دو حزب که دهه سوم تیرماه برگزار شد، نه هریس بلکه جو بایدن رئیس‌جمهور فعلی امریکا حضور داشت، اما نمایش بایدن در آن مناظره چنان آشفته و آکنده از خطا‌های فاحش و نشأت‌گرفته از بیماری زوال عقل وی بود که دموکرات‌ها در حدفاصل دو مناظره، هریس معاول اول بایدن را جانشین وی ساختند. این فقط یک جانشینی فیزیکی بود، زیرا در جنگ افکار دو سو همان قضایا و رویکرد‌هایی مشاهده شد که در مناظره اول وجود داشت و سال‌هاست که در گفتار و رفتار سران دو حزب رؤیت می‌شود.
کاری بس عبث
ترامپ که در سال ۲۰۱۶ با پیروزی بر هیلاری کلینتون رئیس‌جمهور امریکا شد و تا سال ۲۰۲۰ در کاخ سفید ماند، حالا حتی بیش از آن دوران سرشار از افراط نماینده ارشد سفیدپوستان رادیکالی به حساب می‌آید که برای تسخیر کامل امریکا و اجازه حیات ندادن به هر قشر و نژاد دیگری حاضرند همه آنها را سر به نیست کنند و نام این اقدام را تلاش برای احیای امریکا بگذارند.
در آن‌سوی استودیوی تلویزیونی هم هریس ایستاده بود که پس از گرفتن جای بایدن، انواع ضد و نقیض‌ها و پنهانکاری‌ها را در رفتار‌های خود بروز داده و بخصوص ادامه حمایت بی‌قید و شرط او از صهیونیست‌ها که در جریان جنگ جاری در غزه مجری بزرگ‌ترین نسل‌کشی سالیان معاصر در جهان بوده و جان ۴۳ هزار فلسطینی را ستانده و بیش از ۹۸ هزار مجروح را هم روی دست آنها گذاشته‌اند، امید‌های خیل هواداران فلسطین را در سطح جهان محو و طلبیدن عدالت از وی را به کاری بس عبث تبدیل کرده است.
رقابت نزدیک در حمایت از نسل‌کش‌ها!
در گفت‌وگوی دو آدم با خصوصیات فوق چیزی که مشاهده نشد، ادبیات محترمانه سیاسی و ترسیم راهبرد‌های متین و درست اجتماعی بود و دو طرف ماجرا تا توانستند، به یکدیگر ناسزا گفتند و طرف مقابل را به بی‌صلاحیت بودن متهم کردند.
مجریان مناظره هرچه کوشیدند دو طرف را وادار به تمرکز بر برنامه‌های انتخاباتی و تشریح طرح‌های خود کنند، نتوانستند و ترامپ و هریس به کشور چین هم که هیچ ربط مستقیمی با انتخابات ۱۵ آبان‌ماه امریکا ندارد، انواع اتهامات را وارد کردند.
آنها درمورد حقوق زنان و بخصوص موضوع سقط جنین متضادترین اظهارنظر‌ها را داشتند و بخصوص درمورد خیل مهاجران اسکان‌یافته در امریکا انواع کم‌لطفی‌ها را نشان دادند و البته هر دو به صراحت گفتند که پناهجویان وارد شده به امریکا ظرف ۲۰ سال اخیر اغلب خلافکاران بی‌چشم و رویی هستند که نه‌تن‌ها قدر کمک‌های دریافتی از دولت امریکا را نمی‌دانند، بلکه برای کشتن اتباع این کشور آماده‌اند و هزاران فرصت شغلی را از جوانان امریکایی ربوده‌اند.
دردناک‌تر از همه، رقابت نزدیک هر دو کاندیدا در نشان دادن سرسپردگی تمام‌عیارشان به رژیم کودک‌کش تل‌آویو بود. وقتی ترامپ گفت هریس یک زن بی‌هویت و فاقد هوش سیاسی و بیش از حد آزادیخواه است و در نتیجه در صورت به قدرت رسیدن، اسرائیل را طی فقط دو سال به باد فنا خواهد داد، هریس در دفاع از جایگاه خود و با هراس بابت از دست دادن آرای صهیونیست‌ها در انتخابات پیش‌رو تصریح کرد که هرگز از حمایت از رژیم جعلی تل‌آویو غافل نخواهد ماند.
خبری از یکپارچگی دموکرات‌ها نیست
آنچه در این مناظره که میلیون‌ها بیننده تلویزیونی در سراسر جهان داشت، هرگز حس و مشاهده نشد، وزش - ولو ملایم - نسیمی از دموکراسی بود و اوضاع چنان با تکبر، زیاده‌خواهی و تلاش دو نامزد برای قبضه کردن اوضاع به نفع حزب خودی همراه بود که هر بیننده و شنونده‌ای به این نتیجه می‌رسید که در آینده امریکا چیزی که جایی ندارد، دموکراسی است و آنچه در روز‌های منتهی به انتخابات و بخصوص روز‌های بعد از آن غلیان خواهد کرد، امواج تازه‌ای از افراط‌گری و برنتابیدن ایده‌های دیگران است.
در نظرسنجی‌های پیش از مناظره بامداد روز چهارشنبه ترامپ و هریس کمترین فاصله را با یکدیگر داشتند و ترامپ با چیزی بین ۲ تا ۴ درصد آرا در شماری قابل توجه از ایالات از هریس پیش بود، اما در ساعات بعد از اتمام مناظره مردم امریکا به این نتیجه رسیدند که به این دو موجود تمامیت‌خواه هیچ امیدی نمی‌توان بست و آنها به جای رقابتی سالم در اوج، در حال یک نبرد ناجوانمردانه در حضیض ذلت هستند.
دموکرات‌ها البته به سبب داشتن دوستان و هواداران فراوان در بین جامعه هنرمندان، ورزشکاران و فعالان اجتماعی در امریکا، کوشیدند هریس را برنده معنوی مناظره بدعاقبت اواخر هفته گذشته جلوه بدهند و از خیل هواداران خود خواستند ۵۰ روز بعد که انتخابات نهایی برگزار می‌شود، به هریس رأی بدهند، اما با توجه به حرف‌هایی که این زن ۶۰ ساله در جریان مناظره گفت و محق شمردن رژیم آپارتایدی تل‌آویو در دفاع از خود در مقابل سازمان حماس و سایر فلسطینی‌ها و اظهاراتش در مورد پناهجویان، بعید است که یکپارچگی قبلی بین دموکرات‌ها برای رأی دادن به نماینده خود این‌بار هم شکل بگیرد.
آنها جنگ جهانی را شعله‌ورتر می‌کنند
امریکا سال‌ها به دروغ ادعا کرده که حافظ صلح جهانی و بانی امنیت بین المللی است، اما یک‌بار دیگر در آستانه یک دوره انتخابات ریاست جمهوری‌اش با موج تازه‌ای از زیاده‌خواهی‌ها مواجه است که امکان دارد صحنه این انتخابات را به جای یک رقابت سیاسی به یک کارزار مسلحانه تبدیل کند و چیزی را به نام امنیت باقی نگذارد. با احتساب پایان نیافتن جنگ روسیه - اوکراین به‌رغم گذشت دو سال و ۷ ماه از این واقعه و با توجه به ملتهب بودن کل خاورمیانه و وسعت یافتن حملات ددمنشانه اسرائیلی‌ها به سطح فزون‌تری از این منطقه و هدف قرار گرفتن سوریه، جنوب لبنان و عراق توسط هواپیما‌های جنگنده آنها، خطر شروع جنگ جهانی سوم از درون این منازعات اصلاً یک خطر ناممکن و یک گمانه‌زنی افراطی نیست و احتمال وقوع آن فراوان است؛ بنابراین شرایط و موضعگیری امریکا در وسط این عرصه پر هرج و مرج برای ترسیم شرایط کنونی جهان اهمیتی فزاینده‌تر از همیشه یافته ولی امریکا با در صحنه داشتن دو کاندیدایی که یکی‌شان انواع پرونده‌های خلافکاری را دارد (ترامپ) و دیگری برای حفظ لابی صهیونیست‌ها حاضر به چشم بستن بر جنایات عظیم جنگی آنها در غزه است (هریس)، نه یک عامل اطفای حریق و مهار آتش یک جنگ محتمل، بلکه کشوری نشان می‌دهد که انواع آمادگی‌ها و کج‌فهمی‌های ضروری را برای شعله‌ورتر ساختن آتش چنین جنگی دارد.
