جیکوب هیلبران در یادداشتی در نشریه نشنال اینترست نوشت: هیلاری کلینتون یک بار تلاش کرد و شکست خورد. اکنون زمینه برای حضور همسر یکی دیگر از روسای جمهور سابق آمریکا فراهم است تا بتواند بالاخره این سقف شیشه‌ای را در هم بشکند. بر اساس نظرسنجی جدیدی که به صورت مشترک توسط رویترز و ایپسوس انجام شده، تنها یک کاندیدای دموکرات وجود دارد که می‌تواند به شکلی قاطعانه دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق را در انتخابات ماه نوامبر شکست دهد و آن کسی نیست جز میشله اوباما.
در ادامه این مطلب آمده است: اوباما از این حیث از تمام رقبای احتمای خود از جمله کامالا هاریس، گاوین نیوسام و گرچن وایتمر جلوتر است. ۵۰ درصد از رای دهندگان گفته‌اند در صورت کاندیداتوری اوباما به او رای خواهند داد، در حالی که ۳۹ درصد گفته‌اند ترامپ را ترجیح می‌دهند.
برای اوباما که کارزار انتخاباتی بایدن را به دیده تردید می‌نگرد و از تبلیغ به نفع او امتناع کرده است، اعلام نامزدی به معنای یک اقدام انتقام‌آمیز بابت رفتار ناشایست خانواده بایدن با دوست سابقش کاتلین باهل، یعنی همسر سابق هانتر بایدن خواهد بود. باراک اوباما در برنامه‌های جمع آوری کمک مالی برای ستاد بایدن حضور یافته، اما در این برنامه‌ها هرگز همسرش را به همراه نداشته است.
دموکرات‌ها و تعداد بالایی از رای دهندگان مستقل اوباما را شبیه «زن شگفت انگیز»، شخصیت خیالی ابرقهرمان کتاب‌های کامیک آمریکایی می‌بینند که می‌تواند از کمند جادویی پدرسالارانه شکل گرفته در اطراف بایدن استفاده کرده و بار دیگر حزب دموکرات را متحد سازد.
جیل لپور، مورخ تحصیل کرده دانشگاه هاروارد در کتاب خود تحت عنوان «تاریخچه مخفی زن شگفت انگیز» استدلال می‌کند که این شخصیت نوعی حلقه مفقوده در داستان فمینیسم در طول قرن گذشته به شمار می‌رود. شاید کاندیداتوری اوباما بتواند نقش کلیدی مشابهی را برای زن قرن حاضر که در جبهه‌های مختلف از سقط جنین گرفته تا برخورداری از حقوق و مزایای برابر در حال مبارزه است ایفا نماید.
اوباما به نوبه خود همواره اعلام کرده که تمایلی برای کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری ندارد. در واقع او به وضوح از کاندیداتوری همسرش در انتخابات سال ۲۰۱۲ ناخوشنود بود و به وی گفته بود که اگر در آن انتخابات شکست بخورد، در دور بعد از تلاش مجدد وی حمایت نخواهد کرد.
اوباما مطمئنا می‌داند که لحظه‌ای که او وارد حلقه سیاسی شد، محبوبیتش سیر نزولی طی خواهد کرد. در حال حاضر او مجبور نیست در مورد مسائلی مانند اوکراین، مالیات ها، قوانین و مقررات و سایر مسائل کلان اظهار نظر نماید. تا زمانی که او گوشه گیر باقی بماند، رای دهندگان هر آرزویی را که در سر می‌پرورانند به اون نسبت خواهند داد.
امتناع او از آلوده کردن خود به عرصه سیاست از طریق کاندیداتوری در انتخابات ممکن است محبوبیتش را بیش از پیش افزایش دهد. با این حال، همانطور که استیو بنن اظهار می‌دارد، نباید از کنار پدیده اوباما به عنوان یک نمایش فرعی صرف عبور کرد. این پدیده، ضعف‌های بایدن را بیش از پیش آشکار و این نکته را پررنگ می‌سازد که «اشتیاق سیاسی گسترده‌ای برای کاندیداتوری فردی غیر از روسای جمهور سابق وجود دارد.»
فرافکنی و القای محبوبیت بایدن توسط ستاد وی تنها موجب تشدید نارضایتی‌ها درباره کاندیداتوری وی می‌شود. آن‌ها مدام تلاش می‌کنند این گزاره را القا کنند که همه چیز مرتب است. اما چهره‌هایی همچون لوید دوگت، نماینده دموکرات خواستار کناره گیری بایدن از رقابت شده؛ نانسی پلوسی، رئیس سابق مجلس نمایندگان گفته سوالات درباره سن و سال او غیرموجه نیست و جیمز کلایبورن، دیگر نماینده دموکرات که در جریان انتخابات مقدماتی سال ۲۰۱۶ در کارولینای جنوبی تقریبا یک تنه بایدن را نجات داد، در مصاحبه با‌ام اس ان بی‌سی اعلام کرده که آماده حمایت از کامالا هریس در صورت کاندیداتوری وی است. کلایبورت گفته: «اگر بایدن کنار بکشد من از هریس حمایت خواهم کرد… این حزب نباید به هیچ وجه کاری برای دور زدن خانم هریس انجام دهد.»
بایدن اقدام چندانی برای اطمینان بخشی مجدد به رای دهندگان انجام نمی‌دهد. او سه شنبه شب به شوخی به تامین کنندگان مالی گفت که پس از سفر به اروپا به دلیل خستگی «نزدیک بود (در مناظره با ترامپ) روی صحنه خوابم ببرد.» بعید به نظر می‌رسد که مصاحبه بایدن با جورج استفانوپولوس درای بی‌سی نیوز برای کاستن از تردیدها درباره توانایی وی برای هدایت یک کارزار انتخاباتی قوی کافی بوده باشد، چه برسد به اداره دولت برای یک دوره چهارساله دیگر.
بایدن پس از مناظره اخیر هنوز هیچ کنفرانس خبری‌ای ترتیب نداده که نشان دهد می‌تواند از پس انبوهی از سوالات غیرهماهنگ شده بر بیاید. در عوض او با پناه بردن به حلقه خانوادگی خود و هانتر بایدن به عنوان یک مشاور با ارزش، زخم‌های سیاسی خود را جبران کرد؛ تلاش‌های بانوی اول، جیل بایدن برای جلوگیری از عقب کشیدن همسرش از رقابت‌های انتخاباتی نیز که جای خود دارد.
نیکی هیلی، کاندیدای سابق جمهوی خواه روز چهارشنبه در گفتگو با استفانوپولوس بر ضرورت تغییرات نسلی کلی در عرصه سیاسی آمریکا تاکید کرد و گفت: «ما نمی‌توانیم یک رئیس جمهور ۸۱ساله داشته باشیم. ما باید یک رهبری نسل جدید داشته باشیم. سنا به ممتازترین خانه سالمندان کشور تبدیل شده است.
ما باید شروع به تربیت نسل جدید کنیم. همه از جمهوری خواه گرفته تا دموکرات و مستقل‌ها این موضوع را احساس می‌کنند.»، اما با این حال، تاکنون و در شرایطی که بایدن و ترامپ برای دور دوم ریاست جمهوری‌شان کاندید شده اند، خبری از این اتفاق نیست.
