شرایط برای رژیم صهیونیستی ، روز به روز پیچیدهتر میشود و حالا حتی آمریکاییها نیز بدون تعارف به این واقعیت اذعان میکنند که بقای این رژیم جعلی به خطر افتاده است. تحلیل جدید توماس فریدمن، مفسر سیاسی آمریکایی و کارشناس مسائل سیاسی خاورمیانه، نمونهای از تحلیلهای سیاسی جدیدی است که زاییده شرایط نوین پس از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ میلادی است. توماس فریدمن تحلیلگر نیویورک تایمز که سه بار جایزه پولیتزر را برده، حالا با این جمله، آب پاکی را روی دست نتانیاهو ریخته است: « اسرائیل ، هر روز تنهاتر میشود». این عبارت به این معنی است که براساس یکی از ضرب المثلهای قدیمی آش آن قدر شور شده که خان هم فهمیده! در واقع رخدادهای پس از عملیات طوفان الاقصی باعث شده مفسرین سیاسی و اندیشکدههای آمریکایی، به ژرفای شکست نتانیاهو پی ببرند و متوجه وقایع مهمی که در منطقه رخ داده شوند.
فریدمن معتقد است که «موجودیت» رژیم صهیونیستی به خطر افتاده و شرایطی پدید آمده که از سال ۱۹۴۸ میلادی بدین سو، سابقه نداشته است. همه اینها در حالی است که تشکیل تندروترین کابینه راست افراطی برای مقابله با فلسطینیان، نه تنها نتیجه بخش نبوده بلکه عملاً این رژیم را در معرض خطر نابودی قرار داده است.
ترس و بلاتکلیفی در واشنگتن
با ادامه شکست سنگین کابینه تندرو نتانیاهو، آمریکا به عنوان مهمترین حامی رژیم، در بن بست قرار گرفته و حالا تیم جو بایدن از این میترسد که سقوط نتانیاهو هزینه مالی، سیاسی و بین المللی حمایت از تلآویو را آن قدر بالا ببرد که دموکراتها در انتخابات پیشِ رو در برابر دونالد ترامپ شکست بخورند.
دعوت از نتانیاهو برای سخنرانی در کنگره آمریکا، از یک سو با واکنش تند چپها مواجه شده و از دیگر سو، بایدن را با این خطر روبرو کرده که ادامه وضعیت فعلی، باعث شود جمهوریخواهان فرصت را مغتنم شمرده و با حمایت سنگین از نتانیاهو، کاری کنند که همه لابیهای انتخاباتی، برای شکست بایدن وارد میدان شوند. در سوی دیگر میدان، در اراضی اشغالی نیز شاهد یک دوقطبی بیسابقه هستیم. به گفته فریدمن در این دوقطبی، جریان راست افراطی تلاش میکند تا سربازان دارای باورهای افراط گرایانه یهودی را به میدان بفرستد اما هم آنها و هم سکولارهای ارتش رژیم، امیدی به پیروزی ندارند و آثار فروپاشی روانی در این ارتش خسته، نمایان شده است.
چهار داغ بزرگ بر پیشانی صهیونیسم
توصیف وضعیت کنونی رژیم صهیونیستی و تنگناهای استراتژیک آن، موضوعی است که ذهن بسیاری از تحلیلگران را به خود مشغول کرده است. در ماههای نخست پس از عملیات موسوم به طوفان الاقصی، غربیها زیر بار نمیرفتند و هر روز درباره پیروزیهای ارتش تحت امر نتانیاهو، ادعاهای جدیدی را مطرح میکردند. اما حالا و پس از سپری شدن ۹ ماه و پرداخت هزینههای کلان کمک مالی به کابینه نتانیاهو، نه تنها دستاورد و کارنامه قابل دفاعی وجود ندارد، بلکه شرایط پیچیده عملیاتی و همچنین از بین رفتن روحیه صهیونیستها، وضعیتی به وجود آورده که حتی یک مفسر سیاسی یهودی را هم به صرافت انداخته که بیمحابا، شکستهای نتانیاهو را یکایک برشمارد. توماس فریدمن، خطرات موقعیت جدید رژیم صهیونیستی را به این شکل دسته بندی کرده است:
الف) ایران به عنوان ابرقدرت منطقه با همراهی دیگر اجزای مقاومت در منطقه، تل آویو را در تنگنا قرار داده است.
ب) وضعیت جدیدی که رژیم صهیونیستی در آن قرار گرفته، یک بن بست واقعی است و هیچ گزینه نظامی یا دیپلماتیکی در اختیار ندارد.
ج) نتانیاهو نه تنها در جنگ ۹ ماهه اخیر در برابر حماس شکست خورده، بلکه با احتمال شکست بزرگ در سه جبهه غزه، لبنان و کرانه باختری روبرو است.
د) حزب الله لبنان، به موشکهای دقیقی مجهز است که میتواند زیرساختهای رژیم مانند فرودگاهها، بنادر، دانشگاهها، پایگاههای نظامی و نیروگاههایش را نابود کند.
همچنان که میبینیم؛ از بین عوامل بالا، نقش قدرت دفاعی ایران و گروههای مقاومت، به عنوان مهمترین متغیرهای اثرگذار، نمایان شدهاند.
چرا نتانیاهو هنوز میجنگد؟
یکی از سوالات مهمی که میتواند ذهن هر خوانندهای را درگیر کند؛ این است که چرا با وجود تمام نکاتی که بدانها اشاره شد و شکست رژیم را اثبات میکند، بنیامین نتانیاهو باز هم به نبرد ادامه میدهد. پاسخ توماس فریدمن به این پرسش، مهم و تأمل برانگیز است. او آشکارا به این موضوع اشاره کرده «ادامه نبرد تنها به این دلیل است که نتانیاهو باید در قدرت بماند تا از گزند محاکمه دور بماند و به اتهام فساد زندانی نشود».
همچنان که فریدمن نیز اشاره کرده، ائتلاف نتانیاهو و جریان راست افراطی در رژیم صهیونیستی و اصرار آنها بر ادامه جنگ تا از بین رفتن آخرین عضو حماس، صرفاً یک شعار فریبنده برای افکار عمومی است. تمام این غوغای بیپایان و به راه انداختن سیلاب خون مظلومان، یک انگیزه واحد دارد که همانا تلاش برای جلوگیری از زندانی شدن نتانیاهو و اعضای خانواده اوست! اما رژیم که نمیتواند این واقعیت را به این شکل رسانهای کند، از ضرورت انتقام حرف میزند و وانمود میکند که ادامه نبرد، برای حفظ کرامت صهیونیستها است! لذا درباره وضعیت غزه، نه تنها به حماس میتازد بلکه مشارکت با تشکیلات خودگردان اداره غزه در مقاطع آتی را رد میکند. حالا تندروهای همراه نتانیاهو، مدعی آن هستند که باید بر تمامی اراضی بین رود اردن و دریای مدیترانه از جمله غزه، حکمرانی کنند. این در حالی است که این استراتژی عملاً شکست و افتضاح به بار آورده و کابینه جنگ به همین دلیل منحل شده است.
بدترین مقام تاریخ رژیم صهیونیستی
توماس فریدمن، با اشاره به ترس و وحشت صهیونیستهایی که به تازگی با آنها مصاحبه کرده و اعلام کردهاند که ناچار شدهاند برای خود و اعضای خانواده سلاح بخرند، به بیان این نکته پرداخته که نتانیاهو «بدترین رهبر تاریخ یهود» است.
تحلیل جدید توماس فریدمن در کنار یادآوری این تیتر ماندگار او که قبلاً گفته بود «اسرائیل، دیگر اسرائیل نخواهد شد»، ما را با یک وضعیت تاریخی شگرف مواجه میکند. وضعیتی که در آن، یکی از مدرنترین ارتشهای جهان، با ریختن خون دهها هزار زن و کودک و غیرنظامی مظلوم، نه تنها ظفری به دست نیاورد؛ بلکه در دام خشونت و قدرت خود گرفتار شده و علاوه بر خطر موجودیتی، دچار انزوای شدید بین المللی شده است.