اعتراض‌های ضد اسرائیلی دانشجویی در آمریکا ، با تجمع مسالمت‌آمیز دانشجویان دانشگاه کلمبیا که خواستار پایان جنگ در غزه هستند آغاز و با ورود نیروی پلیس شهر نیویورک به اردوگاه دانشجویان برای دستگیری‌های دسته‌جمعی شدت گرفت. این اعتراض‌ها در ۲۲ آوریل (سوم اردیبهشت ۱۴۰۳) زمانی که دانشجویان چند دانشگاه در ساحل شرقی آمریکا_از جمله دانشگاه نیویورک، دانشگاه ییل، کالج امرسون، موسسه فناوری ماساچوست(MIT) و دانشگاه تافتس_ شروع به برپایی تجمع‌های مشابه کردند، گسترش یافت و به دستگیری‌های دسته‌جمعی از جمله در دانشگاه‌های نیویورک و ییل منجر شد.
این اعتراض‌ها در روزهای بعد در سراسر ایالات متحده گسترش یافت و دامنه آن به دانشگاه‌های مختلف بیش از ۴۶ ایالت از ۵۰ ایالت آمریکا و ناحیه کلمبیا رسید. می‌توان گفت این اعتراض‌ها برای آمریکایی که در دهه‌های گذشته حمایت از رژیم صهیونیستی را بخشی جدایی‌ناپذیر از چشم‌انداز سیاست خارجی خود تعریف کرده، یک پدیده اجتماعی جدید است که پیش‌بینی می‌شود گستره آن در روزها و ماه‌های آینده فراگیرتر شود.
فارن پالسی در تشریح ماهیت اعتراض‌ها دانشجویی در آمریکا، اذعان کرد این اعتراض‌ها آنچنان که برخی ادعا می‌کنند، بحران فرهنگی یا آموزش عالی در ایالات متحده نیست بلکه یک بحران سیاسی است که ریشه در سیاست خارجی این کشور و به ویژه روابط نزدیک و طولانی‌مدت واشنگتن با (رژیم) اسرائیل دارد.
موج اعتراض‌های ضد اسرائیلی دانشجویان دانشگاه‌های آمریکا فقط به ایالات متحده محدود نشد و هم‌زمان اعتراض‌های علیه نسل‌کشی فلسطینیان در غزه به اروپا، استرالیا و کانادا گسترش یافت. دانشجویان حامی فلسطین در کشورهایی همچون آرژانتین، استرالیا، کانادا، مصر، فنلاند، فرانسه، آلمان، هند، اندونزی، ایرلند، ایتالیا، ژاپن، کویت، لبنان، مکزیک، نیوزلند، اسپانیا، تونس، بریتانیا و یمن تجمع‌های اعتراضی گسترده‌ای برپا کرده‌اند.
دانشگاه‌های برتری که دانشجویان تجمع‌های ضد اسرائیلی برپا کردند
این دانشگاه دارای یکی از بزرگترین پردیس‌ها در ایالات متحده و یکی از معتبرترین دانشگاه‌های جهان است. این موسسه در سال ۱۸۸۵ تاسیس و ۶ سال بعد به عنوان یک موسسه خصوصی آموزشی و غیرمذهبی افتتاح شد. استنفورد به‌دلیل روحیه کارآفرینی خود مشهور است. این کارآفرینی ریشه در عواقب پس از جنگ جهانی دوم دارد. در سال ۱۹۷۰ این دانشگاه میزبان بخشی از شبکه اولیه بود که به پایه فنی اینترنت تبدیل می‌شد.
استنفورد ۲۱ برنده جایزه نوبل و فارغ التحصیلان مشهور متعددی را پرورش داده که از دنیای تجارت، سیاست، رسانه، ورزش و فناوری با دانشگاه مرتبط هستند. استنفورد یکی از دانشگاه‌هایی است که افراد مختلفی را به کنگره ایالات متحده فرستاده است. همچنین شرکت‌هایی که توسط شرکت‌های وابسته و فارغ‌التحصیلان دانشگاه استنفورد تأسیس شده‌اند، سالانه بیش از ۲.۷ تریلیون دلار درآمد ایجاد می‌کنند. این شرکت‌ها عبارتند از نایک، نتفلیکس، هیولت پاکارد، سان مایکروسیستمز، اینستاگرام، اسنپ‌چت، پی‌پال و یاهو. «سالی راید» نخستین زن آمریکایی که به فضا رفت، در سال ۱۹۷۳ مدرک کارشناسی فیزیک خود را از دانشگاه استنفورد دریافت کرد.
موسسه فناوری ماساچوست
موسسه فناوری ماساچوست (MIT) یک دانشگاه تحقیقاتی مستقل و خصوصی است که در شهر کمبریج، ماساچوست واقع شده است. این دانشگاه ۸۵ برنده جایزه نوبل، ۵۸ برنده مدال ملی علم، ۲۹ برنده مدال ملی فناوری و نوآوری و ۴۵ عضو مک آرتور به جامعه علمی جهان تقدیم کرده است.
«کوفی عنان» دبیرکل سابق سازمان ملل، از جمله فارغ التحصیلان تاثیرگذار آن است. اکتشاف‌های علمی و پیشرفت‌های تکنولوژیک معتبر این دانشگاه شامل نخستین سنتز شیمیایی پنی‌سیلین، توسعه رادار، کشف کوارک‌ها و اختراع حافظه هسته مغناطیسی است که توسعه رایانه‌های دیجیتال را امکان‌پذیر کرد. این دانشگاه ادعا می‌کند همه فارغ‌التحصیلان زنده آن بیش از ۳۰ هزار شرکت فعال و ۴.۶ میلیون شغل ایجاد کرده و تقریبا ۱.۹ تریلیون دلار درآمد سالانه به دست آورده‌اند. این دانشگاه خود را معادل دهمین اقتصاد بزرگ جهان توصیف می‌کند.
دانشگاه هاروارد
دانشگاه هاروارد که قدمت آن به سال ۱۶۳۶ برمی‌گردد، قدیمی‌ترین دانشگاه ایالات متحده است و به عنوان یکی از معتبرترین دانشگاه‌های جهان شناخته می‌شود. این بنا به افتخار نخستین خیّر آن «جان هاروارد» که کتابخانه و نیمی از دارایی خود را پس از مرگ در سال ۱۶۳۸ به این مؤسسه واگذار کرد، نامگذاری شد.
این دانشگاه که یک موسسه خصوصی لیگ آیوی نیز هست با بیش از ۴۵ برنده جایزه نوبل، بیش از ۳۰ رئیس دولت و ۴۸ برنده جایزه پولیتزر ارتباط دارد. ۱۳ رئیس جمهور ایالات متحده دارای مدرک افتخاری از این موسسه هستند. اعضای هیات علمی که در سال‌های اخیر جایزه نوبل دریافت کرده‌اند شامل «مارتین کارپلاس» شیمیدان و «آلوین راث» اقتصاددان هستند. این دانشگاه نسبت به دیگر موسسه‌های آموزش عالی در جهان یکی از بزرگترین موقوفات مالی را دریافت می‌کند.
دانشگاه پرینستون
پرینستون یکی از قدیمی‌ترین دانشگاه‌های ایالات متحده است و به عنوان یکی از برجسته‌ترین موسسه‌های آموزش عالی جهان شناخته می‌شود. این مؤسسه عضو «آیوی لیگ» که به دلیل تعهد خود به تدریس تحسین شده است، در همه چهار سال تحصیل، به همه دانشجویانش مسکن ارائه می‌دهد. ۹۸ درصد از دانشجویان کارشناسی آن در محوطه دانشگاه زندگی می‌کنند. پرینستون همچنین یکی از برجسته‌ترین دانشگاه های تحقیقاتی جهان است که بیش از ۴۰ برنده جایزه نوبل، ۱۷ برنده مدال ملی علم و ۵ دریافت‌کننده مدال ملی علوم انسانی تقدیم جامعه کرده‌است. همچنین دو رئیس جمهوری ایالات متحده شامل «جیمز مدیسون» و «وودرو ویلسون» در این دانشگاه تحصیل کرده‌اند. دیگر فارغ‌التحصیلان برجسته آن عبارتند از میشل اوباما همسر باراک اوباما رئیس‌جمهوری اسبق آمریکا، و «جف بزوس» بنیانگذار آمازون.
مؤسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech)
این دانشگاه، یک مؤسسه تحقیقاتی_آموزشی علم و مهندسی مشهور جهانی است با یک فرآیند پذیرش رقابتی، که فقط تعداد کمی از استعدادهای درخشان در آن پذیرفته می‌شوند. فارغ‌التحصیلان و اعضای هیات علمی این دانشگاه ۳۹ جایزه نوبل، یک مدال فیلدز، ۶ جایزه تورینگ و ۷۱ مدال ملی علم یا فناوری ایالات متحده را دریافت کرده‌اند. چهار دانشمند ارشد نیروی هوایی ایالات متحده نیز در این موسسه تحصیل کرده‌اند.
دانشگاه کلمبیا، آغازگر خیزش ضد اسرائیلی
دانشگاه کلمبیا یکی از مهمترین مراکز تحقیقاتی جهان و در عین حال یک محیط آموزشی متمایز در بسیاری از زمینه‌های علمی و حرفه‌ای است. این دانشگاه به دلیل موقعیت خود در شهر نیویورک اهمیت ویژه‌ای داشته و به دلیل ارزش‌های آکادمیک و حضور محققان در سطح جهانی، شناخته شده است. بسیاری از برنامه‌های تحصیلات تکمیلی دانشگاه کلمبیا همواره در بین ۱۰ برنامه برتر ملی برای بهره‌وری تحقیقاتی قرار می‌گیرند.
یکی دیگر از مهمترین دلایل اهمیت دانشگاه کلمبیا، شمار فارغ‌التحصیلانی است که شخصیت‌های مهم دولتی و حکومتی شده‌اند. ۱۳ رئیس‌جمهوری و پنج عضو تالار مشاهیر ملی، از فارغ‌التحصیلان این دانشگاه بوده‌اند که از میان آنها می‌توان به «باراک اوباما» رئیس جمهوری اسبق آمریکا، «ایزاک آسیموف» نویسنده و استاد بیوشیمی دانشگاه بوستون، «آلیشیا کیز» بازیگر و «روت بادر گینزبورگ» قاضی دادگاه عالی آمریکا اشاره کرد.
اهمیت ویژه دانشگاه کلمبیا و حساسیت بالای کاخ سفید در مورد آن زمانی مورد توجه بیشتر قرار می‌گیرد که بدانیم آمریکایی‌ها این دانشگاه را پرورش‌دهنده نسل بعدی حاکمان ایالات متحده آمریکا می‌دانند. اکنون با آغاز خیزش ضد اسرائیلی دانشجویان این دانشگاه و با توجه به سابقه آن در برگزاری تظاهرات ضد جنگ و ضد آپارتاید در دهه‌های گذشته، ایالات متحده این دانشگاه را جایگاهی برای فارغ‌التحصیلی حاکمانی در آینده می‌بیند که از فلسطین حمایت کرده، برخلاف سیاست‌های دیرینه این کشور به حمایت از اسرائیل اعتراض دارند و با نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در غزه مخالف هستند.
سابقه اعتراض‌های دانشجویی ضد جنگ و ضد نژادپرستی در آمریکا
تجربه برپایی تجمع‌های اعتراضی در دانشگاه‌های آمریکا به چند دهه پیش باز می‌گردد. در دهه ۶۰ میلادی، دانشجویان مخالف دخالت آمریکا در جنگ ویتنام، تجمع‌های گسترده‌ای به راه‌انداخته و خواستار تغییر رویکرد دولت آمریکا در این موضوع شدند. اوج این اعتراض‌ها در چهارم مه ۱۹۷۰(۱۴ اردیبهشت ۱۳۴۹) در دانشگاه کنت بود که با شلیک گلوله سربازان گارد ملی اوهایو به سمت هزاران دانشجوی معترض پایان یافت. در این تیراندازی ۴ دانشجو کشته و ۹ تن زخمی شدند. این واقعه، اعتراض‌ها و اعتصاب‌های گسترده در بسیاری از دانشگاه‌های آمریکا را در پی داشت.
اکنون و پس از گذشت بیش از ۵۰ سال از آن زمان، برخی قانون‌گذاران ترقی‌خواه آمریکا سرکوب اخیر تجمع‌های ضدجنگ دانشجویان توسط پلیس کشورشان را با واکنش مرگبار آنها به اعتراض‌های دانشجویی علیه جنگ ویتنام مقایسه کرده و از جو بایدن خواستند همان جریانات تاریخی (سرکوب) را تکرار نکند.
انتقادها از سرکوب دانشجویان در حالی صورت می‌گیرد که بسیاری از تحلیلگران هشدار می‌دهند شیوه پاسخ بایدن به اعتراض‌های ضد جنگ دانشجویان «ممکن است به ویتنام بایدن تبدیل شود». دانشجویانی که در حمایت از آزادی فلسطین در دانشگاه‌های سراسر آمریکا تظاهرات می‌کنند، بارها به میراث مقاومت دانشجویی و سرکوب دولتی در برهه‌هایی از نقاط عطف تاریخ آمریکا اشاره کرده‌اند.
دانشجویان معترض چه می خواهند؟
این اعتراض‌ها بر مبنای چند خواسته از سوی دانشجویان حامی فلسطین شکل گرفته است. آنها خواستار قطع روابط مالی دانشگاه‌های آمریکا با اسرائیل و شرکت‌های درگیر در جنگ غزه هستند و از مراکز دانشگاهی محل تحصیل خود می‌خواهند به منظور پایان نسل‌کشی در غزه و احقاق حقوق فلسطینیان، به جنبش جهانی بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اسرائیل (BDS) بپیوندند.
آنها همچنین از دولت و کنگره آمریکا می‌خواهند به حمایت‌های همه‌جانبه خود از اسرائیل پایان دهند. قطع روابط دانشگاهی با اسرائیل، حمایت از آتش بس در غزه و افشای سرمایه‌گذاری ها از سوی دانشگاه‌ها، پایان دادنِ دانشگاه‌ها به پذیرش بودجه تحقیقاتی از طرف اسرائیل و پایان دادن به سرمایه‌گذاری موقوفات دانشگاهی با مدیرانی که از نهادهای اسرائیلی سود می‌برند، از دیگر خواسته‌های دانشجویان معترض است.
در پی خشونت پلیس علیه دانشجویان و اعمال موارد انضباطی علیه آنها، درخواست برای عفو دانشجویان و و اعضای هیأت علمی که به دلیل اعتراض تنبیه یا اخراج شده‌اند نیز در فهرست تقاضاهای دانشجویان معترض قرار گرفته است. تظاهرات دانشجویان آمریکایی در حالی آغاز شد که مجلس نمایندگان آمریکا به تازگی بسته کمک خارجی به ارزش ۹۵ میلیارد دلار را که شامل کمک به رژیم صهیونیستی می‌شود تصویب کرد.
دانشجویان معترض چه پاسخی دریافت کردند؟
از همان روزها و ساعات اولیه تجمع‌ها، رئیسان دانشگاه‌ها با درخواست از نیروی پلیس برای حضور در محوطه دانشگاه‌ها، این تجمع‌های مسالمت‌آمیز را به سمت خشونت و درگیری پیش بردند. به عنوان مثال، پلیس نیویورک در روزهای ابتدایی اعتراض‌های دانشجویی در دانشگاه کلمبیا حضور یافته و بسیاری از دانشجویان را دستگیر و برای ساعت‌ها بازداشت کرد. دانشجویان معترض، با خطر تعلیق و توقیف کارت دانشجویی و اخراج از خوابگاه و حتی دانشگاه‌های محل تحصیل خود مواجه‌اند. طبق گزارش آسوشیتدپرس، در جریان اعتراض‌های ضد اسرائیلی دانشجویان در سراسر آمریکا نزدیک به سه هزار نفر دستگیر شده‌اند.
پیوستن استادان به اعتراض‌های ضد اسرائیلی
تنها چند روز پس از آغاز تجمع‌های ضد اسرائیلی دانشجویان در دانشگاه‌های آمریکا، دانشگاه کلمبیا شاهد اعتصاب بزرگ استادان در همبستگی با دانشجویانی بود که بعد از برپاکردن چادرهای اعتراضی دستگیر شده بودند. مشخص نیست چه تعداد از استادان دانشگاه‌ها در تحصن شرکت داشتند اما روزنامه گاردین گزارش داد «صدها عضو هیات علمی دانشگاه‌ها اعتراض کردند.»
اعضای هیات علمی دانشگاه نیویورک به تظاهرات در محل آموزشی خود ملحق و بسیاری از آنها بازداشت شدند. «کریستوفر براون» استاد تاریخ در کلمبیا، «هیلاری کالاهان» استاد زیست‌شناسی در بارنارد، «جولی کرافورد» استاد زبان انگلیسی و ادبیات در کلمبیا و «الیزابت برنشتاین» استاد مطالعات زنان در برنارد، «کارولین فولین» استاد اقتصاد و «نوئل مک آفی» رئیس بخش فلسفه دانشگاه اموری، از جمله استادانی بودند که توسط پلیس بازداشت شدند. آینده شغلی بسیاری از این استادان، از سوی حمایت‌کنندگان مالی دانشگاه‌ها، گروه‌ها و افراد ذی‌نفوذ سیاسی مورد تهدید واقع شده است.
واکنش شخصیت‌های برجسته به تجمع‌های دانشجویان در آمریکا
«رابرت کرافت» میلیاردر آمریکایی و مالک نیوانگلند پاتریوتز و فارغ‌التحصیل کلمبیا، که مرکز کرافت کلمبیا برای زندگی دانشجویی یهودی را تأسیس کرد پس از مشاهده ناآرامی‌ها در محوطه این دانشگاه‌ها و ورود پلیس به آن، با اعلام اینکه از ارائه کمک‌های مالی به این دانشگاه خودداری می‌کند در اینستگرام نوشت: «دیگر کلمبیا نمی‌تواند از دانشجویان و کارکنان خود محافظت کند.»
وی که بنیانگذار بنیاد مبارزه با یهودستیزی است در بیانیه‌ای تصریح کرد: دانشگاهی که من بسیار آن را دوست دارم - دانشگاهی که از من استقبال و فرصت‌های زیادی برای من فراهم کرد - دیگر موسسه‌ای مانند گذشته نیست. تا زمانی که اقدام اصلاحی انجام نشود، از دانشگاه حمایت نخواهم کرد.
«جرالد نادلر» از فارغ‌التحصیلان دانشگاه کلمبیا و با سابقه‌ترین عضو یهودی مجلس نمایندگان نیز اعلام کرد «دانشگاه کلمبیا موظف است از دانشجویان و محیط آموزشی آنها محافظت کند. «اوکاسیو کورتز» نماینده ترقی‌خواه مجلس آمریکا در شبکه ایکس نوشت: فراخواندن پلیس در مورد تظاهرات غیرخشونت‌آمیز دانشجویان جوان در محوطه دانشگاه، اقدامی تشدیدکننده، بی‌پروا و خطرناک است. این نشان‌دهنده یک شکست فجیع رهبری است که جان مردم را به خطر می‌اندازد. من آن را به قوی‌ترین شکل ممکن محکوم می‌کنم.»
«برنی سندرز» نماینده مجلس سنای ایالات متحده نیز با رد اتهام‌های «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی که اعتراض‌های دانشجویان آمریکایی علیه جنگ غزه را یهودی‌ستیزی خوانده بود خطاب به او گفت: «با تلاش برای منحرف‌کردن ما از سیاست‌های جنگی غیراخلاقی و غیرقانونی دولت تندرو و نژادپرست خود، به شعور مردم آمریکا توهین نکنید.» این سناتور ایالت ورمونت در پستی در ایکس خطاب به دانشجویان حامی فلسطین نوشت: افتخار می‌کنم که می‌بینم دانشجویان به جنگ در غزه اعتراض می‌کنند. متمرکز و مسالمت‌جو بمانید. شما در سمت درست تاریخ ایستاده‌اید.
«هوارد دبلیو فرنچ» استاد دانشگاه کلمبیا در مقاله‌ای در فارن پالسی نوشت: برخی از سیاستمداران آمریکا، دانشجویان معترض را یک تهدید خوانده‌اند اما این دانشجویان یک تهدید نیستند بلکه آنها به ما درس دموکراسی می دهند. «آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل متحد نیز در پاسخ به پرسشی درباره سرکوب اعتراض‌های دانشجویی در آمریکا، تضمین آزادی بیان و تظاهرات مسالمت‌آمیز را ضروری دانست.
اعتراف رسانه‌ها و مقام‌های آمریکایی به زوال دموکراسی
بازداشت حامیان فلسطین و دانشجویان معترض به حمایت‌های مالی آمریکا از اسرائیل که صدای مخالفت خود را با تظاهرات مسالمت‌آمیز و در دست گرفتن پلاکاردها و تجمع‌های سکوت برگزار می‌کنند درحالی انجام می‌شود که آمریکا خود را حامی سرسخت آزادی بیان در جهان معرفی کرده و کشورهای ناهمسو با رویکردهای خود در این موضوع را مورد انتقاد قرار داده و به زعم خود تنبیه می‌کند.
فارن پالسی در این خصوص نوشت: اگر جنایت‌هایی که در غزه اتفاق می‌افتد و یا برخوردهای خشونت‌آمیزی که نیروهای نظامی آمریکا با دانشجویان معترض می‌کنند در هر جای دیگری از دنیا رخ داده بود، اکنون شاهد اعلام محکومیت‌های شدید از سوی سخنگویان وزارت خارجه ایالات متحده و سرمقاله‌های شدیداللحن در مطبوعات برجسته آمریکا در مورد عدم تحمل اقتدارگرایان یا سر دادن فریاد به بهانه زوال دموکراسی بودیم.
جنبش‌های دانشجویی در حمایت از فلسطین و مخالفت با جنایات رژیم صهیونیستی، ماهیت خشونت‌طلبی مقام‌های آمریکایی را برملا کرد، به‌گونه‌ای که سناتورهای ارشد جمهوری‌خواه از دولت جو بایدن درخواست کردند نیروهای پلیس فدرال (اف‌بی‌آی) را برای سرکوب دانشجویان اعزام کند. «میچ مک‌کانل» رهبر اقلیت جمهوری‌خواه مجلس سنای آمریکا و «جان تون معاونش» در نامه‌ای خطاب به «مریک گارلند» دادستان و «میگل کاردونا» وزیر آموزش این کشور، مدعی شدند معترضان، «یهودستیز» و «حامی تروریسم» هستند.
جمهوری‌خواهان، در بست در اختیار صهیونیست‌ها
«مایک جانسون» رئیس جمهوری‌خواه مجلس نمایندگان کنگره که بسته کمکی ۲۶ میلیارد دلاری برای حمایت از اسرائیل را تصویب کرده، با حضور در دانشگاه کلمبیا خواستار برچیدن کارزار همبستگی با مردم فلسطین شد که این موضوع واکنش شدید دانشجویان را در پی داشت.
رئیس مجلس نمایندگان آمریکا همچنین وعده داد از همه «ابزارهای موجود» برای فشار بر دانشگاه‌هایی که در آنها اعتراض می‌شود استفاده کند. رئیسان ۶ کمیته این مجلس که دارای طیف گسترده‌ای از اختیارات از جمله در زمینه کمک‌های مالی بنیاد ملی علوم، کمک هزینه تحقیقات بهداشتی، روادید برای دانشجویان بین‌المللی و کدهای مالیاتی برای دانشگاه‌های غیرانتفاعی هستند، از جانسون حمایت کرده‌اند.
جمهوری‌خواهان مجلس نمایندگان آمریکا همچنین اعلام کردند درباره بودجه فدرال برای دانشگاه‌هایی که اعتراض‌های دانشجویی علیه اسرائیل و جنگ غزه در آنها رخ داده است، تحقیق می‌کنند. این به معنای نظارت شدید کنگره بر شیوه عملکرد معتبرترین دانشگاه‌های آمریکاست و برخی از کمیته‌های جمهوری‌خواهان را موظف به انجام تحقیقات گسترده و در نهایت قطع کمک‌های تحقیقاتی بلاعوض فدرال و سایر حمایت‌های دولتی از دانشگاه‌ها خواهد کرد.
در یکی دیگر از اقدامات غیرمسئولانه مقام‌های آمریکایی، ۲۱ نماینده دموکرات مجلس نمایندگان آمریکا نیز در نامه‌ای به هیات امنای دانشگاه کلمبیای نیویورک - که مرکز جنبش «همبستگی با مردم غزه» است - خواستار انحلال اردوگاه حامی فلسطین در محوطه دانشگاه یا کناره‌گیری هیات امنای این دانشگاه شدند.
مقابله با خیزش دانشجویی و حذف آزادی بیان با واژه «یهودی‌ستیزی»
یکی از این اتهام‌هایی که مقام‌های آمریکایی به خیزش دانشجویی منتسب می‌کنند «ماهیت یهودی ستیزی» این اعتراض‌هاست؛ آن هم در حالی که بسیاری از دانشجویان یهودی دانشگاه‌های آمریکا نیز با پیوستن به صف اعتراض‌ها ضداسرائیلی، یهودیت را مفهومی جدا از صهیونیسم توصیف کرده و یهودیت را مخالف با هرگونه ظلم و نسل‌کشی معرفی می‌کنند.
از سوی دیگر، رسانه‌های اصلی در آمریکا نیز دانشجویان حامی فلسطین را «آشوبگر» و «برهم زننده نظم» و «یهودستیز» نامیده و از این طریق تلاش دارند جریان واقعی این اعتراض‌ها که همان مخالفت با رژیم صهیونیستی و انتقاد از حمایت آمریکا از جنایات اسرائیل علیه فلسطینیان است را در اذهان عمومی خدشه‌دار کنند.
فارن پالسی در گزارشی با رد تبلیغات برخی رسانه‌های جریان اصلی در آمریکا در خصوص یهودستیزی دانشجویان معترض، نوشت: آنچه در داخل دروازه‌های دانشگاه دیده می‌شود، تصویری از مدنیت مثال‌زدنی بوده است. این دانشجویان حتی آیین‌نامه رفتاری قابل تحسینی را منتشر کرده و در آن خواستار رعایت نظافت، استفاده نکردن از مواد مخدر یا الکل، احترام به حریم شخصی دیگران و درگیر نشدن با مخالفان شده‌اند. بر اساس گزارش فارن پالسی، اعتراض‌ها در دانشگاه‌های آمریکا نه تنها ماهیت یهودی‌ستیری ندارد بلکه ناشی از شوک عمیق از خشونت فجیع و بی‌هدف رژیم صهیونیستی در غزه است.
منفعت‌طلبی مخالفان بایدن از اعتراض‌های ضد اسرائیلی
روزنامه نیویورک تایمز نیز در تحلیلی درباره تاثیر تجمع‌های ضد اسرائیلی دانشجویان بر اوضاع و احوال دموکرات‌ها و دولت بایدن در سال انتخاباتی پیش‌رو نوشت: هرج‌ومرج به وجود آمده در پردیس‌های دانشگاهی سراسر آمریکا موجب ایجاد اختلاف‌های داخلی در حزب دموکرات شده و برای این حزب در سال انتخابات، مخاطرات سیاسی قابل توجهی به همراه خواهد داشت.
این رسانه نزدیک به دموکرات‌ها، تظاهرات دانشگاهی در سراسر آمریکا را موجب ایجاد تنش های تازه در حزب دموکرات بر سر شیوه ایجاد توازن در حمایت از آزادی بیان و مردم غزه از یک سو و نگرانی برخی از یهودیان آمریکایی از یهودستیزی از سوی دیگر توصیف کرد.
شبکه خبری سی‌ان‌ان، دیگر رسانه نزدیک به دولت کنونی آمریکا نیز در تحلیلی، اعتراض‌های ضد اسرائیلی دانشجویان در دانشگاه‌های مختلف آمریکا را تا حدی ناشی از مخالفت جوانان این کشور از حمایت رئیس‌جمهور دموکرات غیرمحبوبشان از (رژیم) اسرائیل توصیف کرد.
این رسانه با اشاره به افزایش عصبانیت و ناامیدی جوانان آمریکایی از اوضاع کشور و مدیریت بایدن در بسیاری از امور و به ویژه کنترل بحران در غزه تاکید کرد، اعتراض‌های دانشجویان پدیده‌ای بسیار فراتر از دیدگاه آنها در مورد خاورمیانه و تهدیدی بزرگ برای پویش جو بایدن در انتخابات آتی این کشور در مقابل دونالد ترامپ خواهد بود.
این در حالی است که دموکرات‌های دانشگاه آمریکا (که نمایندگی از دانشجویان در حزب دموکرات آمریکا را برعهده دارند) در بیانیه‌ای که به تصویب هیات اجرایی سازمان جنبش دانشجویی این حزب رسید، از اعتراض‌های دانشجویی به دلیل شفافیت در موضع‌گیری در برابرل جنگ غزه قدردانی و مدیران دانشگاه ها را به‌دلیل تعلیق دانشجویان و درخواست از کمک برای بازداشت دانشجویان معترض محکوم کردند. نیویورک‌تایمز درباره این بیانیه نوشت: این، انتقادی تکان‌دهنده از سوی سازمانی است که در طول تاریخ با حزب دموکرات و همه گردانندگان آن همکاری کرده است.
در حالی که پویش‌های انتخاباتی نامزدهای دموکرات و جمهوری‌خواه آمریکا نزدیک به ۶ ماه برای جلب آرای رای‌دهندگان و تاثیرگذاری بر بلوک‌های رای‌دهی آمریکا فرصت دارند، مقام‌های ارشد دولت جو بایدن به‌گونه فزاینده‌ای، نگران گسترش اعتراض‌های دانشجویی علیه جنگ غزه هستند. دموکرات‌ها به توافق آتش‌بس بین اسرائیل و حماس به عنوان تنها رخدادی که می‌تواند برخی از آسیب‌های سیاسی وارد شده به شیوه مدیریت مناقشه جاری داخلی این کشور را جبران کند، چشم دوخته‌اند.
