ایهود باراک که اخیرا با شبکه 12 تلویزیون رژیم صهیونیستی گفتگو می‌کرد با انتقاد تند و شدید اللحن از عملکرد کابینه نتانیاهو گفت: حمله به رفح یک اشتباه راهبردی شدید است که می‌تواند هزینه‌های گزافی برای اسرائیل به همراه داشته باشد.
او در این زمینه تاکید کرد: ورود زمینی ما به رفح به این معنی نیست که ما در یک قدمی پیروزی قاطع قرار گرفته‌ایم بلکه یک گام به سوی شکست قاطع برداشته‌ایم.
وزیر جنگ و رئیس ستاد ارتش سابق رژیم صهیونیستی در این زمینه افزود: براساس تجربه‌ای که از خانیونس داشتیم کار تخلیه غیر نظامیان یک، دو یا سه هفته به طول خواهد انجامید، اما جنگ در آنجا چند ماه زمان خواهد برد و در پایان این چند ماه هم ربوده شدگان در تابوت به دست ما خواهند رسید، در مقابل هیچ تغییر بزرگی در شرایط نوار غزه به وجود نخواهد آمد، چند صباحی دیگر شاهد سازمان یافتن مجدد گردان‌ها و گروهان‌ها در خانیونس، غزه، بیت حانون و بقیه مناطق خواهیم بود.
پس حمله زمینی به رفح هیچ چیز را از بین نخواهد برد.
ایهود باراک در ادامه این گفتگو اعلام کرد: پیروزی فراگیر و واقعی که نتانیاهو از همان روز اول حاضر به تحقق آن نبود و تهدیدی واقعی برای سنوار هم محسوب می‌شود، از طریق فشار نظامی انجام نمی‌شود، تهدید واقعی برای حماس آن است که ما قدرتی جایگزین برایش در غزه ایجاد کنیم، (در وحله اول این نیرو باید نیرویی عربی باشد) این تنها چیزی است که سنوار را تهدید و به خطر می‌اندازد.
برای پیروزی بر سنوار ما باید درکی از وی داشته باشیم، او می‌خواهد که (قدر حماس) در غزه حفظ شود، نتانیاهو هم طوری عمل می‌کند که گویی به دستور سنوار پیش می‌رود.
نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی همچنین پیش بینی کرد: حماس حتی در روز پس از پایان جنگ هم در غزه باقی خواهد ماند، کابینه نتانیاهو ما را به وضعیتی خواهد رساند که ما با وجود پرداخت هزینه‌های سنگین شاهد هیچ دست آوردی در غزه تغییر نخواهیم بود.
همچنین ما به دلیل تاثیر بین المللی که این جنگ به وجود آورده، نخواهیم توانست چنین جنگی را تکرار کنیم، محبوبیت خود را در جهان از دست داده و تظاهرات سامی ستیزانه هم افزایش خواهند یافت، دادگاه بین المللی کیفری هم احکام بازداشت علیه افسران نظامی و مسئولین عالی‌رتبه سیاسی ما را صادر کرده و روابط ما با ایالات متحده هم به دلیل مخالفتش با انجام عملیاتی بزرگ در غزه، دچار گسست می‌شود.
این همه زیان گسترده و بزرگ فقط به خاطر آن است که ما یک مترسک در آنجا بگذاریم.
بعد از آن بسیاری از خود خواهند پرسید ما اینجا چه کردیم؟
