هر روز بر حس شکست و ناکامی در رسانه‌های این رژیم افزوده شده و گزارش‌های متعددی از تاثیرات جنگ بر جایگاه رژیم صهیونیستی در جهان و پیامدهای غیررسمی تحریم این رژیم منتشر می‌شوند که تنها محدود به نهادهای دانشگاهی، فرهنگی و هنری نیستند.
«یووال نوح هراری» مورخ و نظریه پرداز اسرائیلی ۱۸ آوریل در مقاله بلندی در روزنامه عبری زبان «هاآرتص» با تاکید بر اینکه «اگر تغییر اساسی ایجاد نکنیم، به سمت شکستی تاریخی می‌رویم»، تصویری سیاه از وضعیت فعلی و آتی «اسرائیل» در نتیجه رهبران بد کنونی آن و تصمیمات فاجعه‌باری که کابینه نتانیاهو اتخاذ می‌کند، ارائه کرد.
هراری نوشته است: در چند روز آتی، اسرائیل باید تصمیمات سیاسی تاریخی را اتخاذ کند که می‌توانند سرنوشت آن و کل منطقه را برای نسل‌های بعدی تعیین کند، متاسفانه بنیامین نتانیاهو (نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی) و شرکایش بارها و بارها ثابت کردند که برای اتخاذ چنین تصمیماتی صلاحیت ندارند، سیاستی که آنها سال‌ها در پیش گرفتند این بود که اسرائیل را به لبه پرتگاه ببرند، آنها تا این لحظه هیچ گونه اظهار پشیمانی بابت اشتباه‌های گذشته نداشته‌اند و یا هرگز برای تغییر این رویکرد ابراز آمادگی نکرده‌اند. اگر آنها به اتخاذ چنین تصمیماتی در اینجا ادامه دهند، ما و کل منطقه را به سوی ویرانی سوق خواهند داد، آنها به جای حرکت به سمت آغاز «جنگی جدید با ایران» ابتدا باید از شکست خود در جنگ ۶ ماه گذشته درس بگیرند.
به گفته هراری، «درست است که اهداف اسرائیل پس از هفتم اکتبر گذشته آزادسازی افراد ربوده شده و خلع سلاح جنبش حماس بود اما اینها تنها اهداف تعیین شده نبودند، با توجه به تهدید ماهیتی که ایران و همپیمانانش ایجاد می‌کنند، اسرائیل نیز ملزم بود ائتلاف خود با دموکراسی‌های غربی و نیز همکاری با نیروهای میانه‌رو در جهان عرب را تقویت کرده و ساختار منطقه‌ای باثباتی را ایجاد می‌کرد اما کابینه نتانیاهو تمامی این اهداف را نادیده گرفت و به جای آن برای انتقام‌گیری تلاش کرد و تا این لحظه موفق نشده تمامی افراد ربوده شده را آزاد کرده و حماس را از بین ببرد بلکه عامدانه موجب بروز فاجعه انسانی بزرگی برای ۲.۳ میلیون فلسطینی در نوار غزه شده و این نیز به تضعیف اصول اخلاقی و سیاسی اسرائیل منجر شده است.»
این مورخ صهیونیست در ادامه نوشته است: «اگر ما دست به تغییری ریشه‌ای در برخوردمان با فلسطینی‌ها نزنیم، سلطه‌طلبی و تمایل ما به انتقام، ما را به شکستی تاریخی سوق خواهد داد، اسرائیل تا کی می‌تواند طرد شده بماند؟ در بهترین حالت ممکن است اسرائیل به کره شمالی در خاورمیانه تبدیل شود.»
او در ادامه نیز نتانیاهو و کابینه‌اش را مسوول فاجعه‌ای دانست که برای رژیم صهیونیستی رقم خورده و آنها را عامل اشتباه‌های جنگ و شیوه برخورد با غیرنظامیان دانست و تاکید کرد: راه‌حل این وضعیت بدون اینکه به قواعد و اصول درگیری و اشغال مربوط باشد، تنها به تغییر نتانیاهو و عملکرد اسرائیل محدود است.
دانشگاه‌های رژیم صهیونیستی در جهان مورد استقبال نیستند
یکی از ابعادی که تضعیف جایگاه بین‌المللی رژیم صهیونیستی و تبدیل آن به یک طرف طرد شده را نشان می‌دهد، آغاز کمپین‌های تحریم هرچند به صورت غیررسمی در زمینه‌های بسیار مهمی است که این رژیم از آنها برای تبلیغ طرح خود و تقویت جایگاه آن در جهان از جمله روابط آکادمیک بین‌المللی و فعالیت‌های فرهنگی و هنری خود در جهان استفاده می‌کرد؛ در هر دو محور شاهد کاهش شدید فرصت‌های همکاری میان این رژیم و طرف‌های بین‌المللی و تحریم غیررسمی بسیاری از فعالیت‌ها و لغو پروژه‌های همکاری موجود هستیم.
«اور کشتی»، خبرنگار، ۱۱ آوریل جاری گزارش مفصلی را در هاآرتص درباره تحریم جهانی دانشگاه‌های رژیم صهیونیستی منتشر کرد و نوشت: مواردی از اخراج استادان از گروه‌های پژوهشی بین‌المللی، لغو فراخوان‌ها به همایش‌ها، لغو انتصاب‌ها، توقف همکاری‌های آکادمیک، رد مقاله‌های علمی «به دلایل سیاسی»، برهم زدن کنفرانس‌ها، مخالفت با حضور در برنامه‌های ترفیع اعضای هیات علمی اسرائیلی، تحریم کلی چهره‌های آکادمیک و نهادها و لغو همکاری‌ها وجود دارند.
این خبرنگار که با ۶۰ پژوهشگر دانشگاه‌های رژیم صهیونیستی گفتگو کرده، گفت: جای تردید نیست که اسرائیل با یک تحریم آکادمیک بی‌سابقه که رو به جدی‌تر شدن است، مواجه است.
این تحریم از سوی افراد و نهادهای آکادمیکی در جهان انجام شده که آشکارا از همکاری با چهره‌های آکادمیک اسرائیلی مخالفت کرده و این پیام را می‌دهند که دلایل مخالفت آنها از اقدامات اسرائیل و جنگ علیه غزه نشأت می‌گیرد. چهره‌های آکادمیک رژیم صهیونیستی به این اجماع نظر رسیده‌اند که شرایط فعلی بی‌سابقه است و آنچه در حال وقوع است، تهدیدی جدی برای توانایی‌های پژوهشی و آکادمیک پژوهشگران اسرائیلی است و منابع و ابزارهای کار آکادمی‌های اسرائیلی رو به نابودی است.
«ملئات شامر»، معاون رئیس دانشگاه تل‌آویو و مسوول همکاری‌های بین‌المللی آکادمیک گفت: سناریوی مثبت این است که در مدت کوتاهی به شرایط قبل و ثبات برگردیم و جایگاه‌مان در جهان را برگردانیم، با وجود اینکه این مساله در حال حاضر بعید به نظر می‌رسد و سناریوی بدتر این است که به دوره رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی حرکت کنیم.
هنر و فرهنگ، بخشی از اشغالگری و کشتار جمعی است
روزنامه هاآرتص ۱۸ آوریل جاری گزارش مفصلی از تعدادی خبرنگار که به موضوع تحریم بین‌المللی فرهنگ و هنرهای رژیم صهیونیستی در جهان پرداخته بودند، منتشر کرد. تحریم تولیدات فنی و فرهنگی اسرائیل از نوامبر گذشته و در جشنواره سینمایی آمستردام هلند آغاز شد که تعدادی از حامیان مساله فلسطین به حضور فیلمی اسرائیلی در این جشنواره اعتراض کردند، این مخالفت‌ها ادامه یافتند تا اینکه اکنون هر کارشناسی در جشنواره‌های بین‌المللی می‌داند که احتمال موافقت جشنواره‌های بزرگ با فیلم‌های اسرائیلی صفر است.
طبق این گزارش، همین شرایط برای پخش سریال‌های این رژیم در شبکه‌های ماهواره‌ای جهان، در نمایشگاه‌های کتاب، در انتشارات‌ها و تمامی فعالیت‌های فرهنگی وجود دارد، همینطور فراخوان‌هایی برای تحریم تولیدات موسیقی این رژیم در مسابقه‌های سالانه اروپا مطرح شدند و هنر و فرهنگ اسرائیل در جهان طرد شده و بخشی از ابزارهای اشغالگری و نسل‌کشی محسوب می‌شود. در گزارشی که هاآرتص پیش از این در ۲۹ نوامبر منتشر کرد، آمده است، از هفتم اکتبر یک چیز تغییر اساسی کرده است، اینکه انتخاب عادی، تحریم اسرائیل و مردم آن و یا دستکم دست نزدن به این گوی آتش است.
«اسرائیل» همبستگی بین‌المللی را از دست داده است
در کنار بن‌بست نظامی و سیاسی استراتژیک مشاهده می‌شود که پیامدهای جنگ گسترده‌تر شده و اسرائیل همبستگی و حمایت جهانی به ویژه مردمی را از دست داده و یک دولت طرد شده در حوزه‌های آکادمیک، هنری، فرهنگی و سینمایی و تا حدی اقتصادی شده است. طی روزهای گذشته اعتراض‌های گسترده‌ای در دانشگاه‌های آمریکا علیه جنگ نسل‌کشی علیه غزه و درخواست برای تحریم رژیم صهیونیستی مطرح شدند و اینها اساسا موضوعاتی حاشیه‌ای نیستند. رژیم صهیونیستی در کنار اهمیت همکاری‌های آکادمیک بین‌المللی برای توسعه دانشگاه‌های رژیم صهیونیستی و اهمیت منابع تامین مالی و انتشاراتی و استفاده از منابع مالی برای تمامی حوزه‌های فرهنگ و هنر، از تمامی این ابزارها برای تبلیغ خود و بهبود چهره‌اش در عرصه جهانی و نیز جلب احساس همدردی و همبستگی جوامع غربی استفاده کرد و آنها یکی از عوامل قدرت و ابزارهای دیپلماتیک آن محسوب می‌شدند. نبود یا کاهش این موارد به چهره رژیم صهیونیستی و فرصت‌های تبلیغ آن ضربه می‌زند و زیانی برای آن در بلند مدت محسوب می‌شود.
بخش بزرگی از تحلیلگران و چهره‌های سیاسی درباره جدی بودن پیامدهای بین‌المللی این تحریم‌ها اتفاق نظر داشته و نسبت به زیان استراتژیکی که ممکن است متوجه این رژیم شود، هشدار می‌دهند، تداوم و تقویت این وضعیت تاثیری واقعی و جدی بر کابینه این رژیم و تصمیم‌گیرندگان آن می‌گذارد و تل‌آویو نمی‌تواند تحریم آکادمیک، فرهنگی، هنری و چه بسا ورزشی و اقتصادی را برای مدت طولانی تاب بیاورد.
