مایکل فخری افزود: [رژیم] اسرائیل باید به دلیل اقدام عمدی خود در گرسنه نگه داشتن فلسطینی ها به [اتهام] جنایت جنگی و نسل کشی پاسخگو باشد.
وی در مصاحبه اختصاصی با این روزنامه افزود: دلیلی وجود ندارد که به صورت عمدی از عبور کمک بشر دوستانه ممانعت شود و یا به شکل عمد کشتی های کوچک ماهیگیری، گلخانه ها و باغ ها در غزه نابود شوند به جز این که مردم از دسترسی به غذا محروم شوند.
این مقام سازمان ملل متحد اضافه کرد: محروم کردن عمدی مردم از غذا به وضوح نوعی جنایت جنگی است. (رژیم) اسرائیل قصد خود را برای نابودی تمام یا بخشی از مردم فلسطین -تنها با این ادله که فلسطینی هستند- نشان داده است.
وی ادامه داد: به نظر من به عنوان کارشناس حقوق بشر سازمان ملل این وضعیت، نسل کشی است و به این معناست که اسرائیل در کل مقصر است و باید پاسخگو باشد و این پاسخگویی به این فرد و آن فرد یا این کابینه و کابینه دیگری محدود نمی شود.
فخری که استاد حقوق دانشگاه اورگان است، هشدار داد: سرعت سوء تغذیه کودکان خردسال نیز شگفت‌انگیز است. بمباران و کشته شدن مستقیم مردم وحشیانه است، اما این گرسنگی، عذاب آور و وحشتناک است. این امر تاثیری بلندمدت بر جمعیت از نظر فیزیکی، شناختی و اخلاقی خواهد داشت. همه شواهد گویای آن است که این اقدامات عمدی بوده است.
موضوع گرسنگی و سوء تغذیه شدید امری رایج در غزه است و جمعیت حدود ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار نفری فلسطینی ها با کمبودهای شدید ناشی از اقدامات رژیم صهیونیستی در تخریب مایجتاج غذایی و محدود کردن جریان غذا، دارو و دیگر کمک های انسان دوستانه مواجه هستند.
در رفح که رژیم اسرائیل در حال حاضر حملات نظامی خود را متمرکز کرده است، پنج درصد از کودکان زیر ۲ سال دچار سوءتغذیه شدید هستند.
بر اساس اساسنامه دادگاه کیفری بین‌المللی (اساسنامه رم) گرسنگی عمدی غیرنظامیان از طریق «محروم کردن آنها از دسترسی به مایحتاج ضروری خود، از جمله مانع تراشی عمدی در تدارکات امدادی» جنایت جنگی محسوب می شود. مایحتاج ضروری شامل غذا، آب و سرپناه است که رژیم صهیونیستی به طور نظام مندی فلسطینی ها را از آن محروم کرده است.
طبق کنوانسیون ژنو و اساسنامه رم، گرسنگی جنایت جنگی است. این امر همچنین در سال ۲۰۱۸ توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز به عنوان جنایت جنگی و نقض عمومی قوانین بین المللی شناخته شد.
در سراسر غزه، ۹۵ درصد از خانواده‌ها وعده‌های غذایی و حجم غذا را محدود می‌کنند و بزرگسالان قادر به تغذیه کودکان خود نیستند. حتی اندک غذایی که در اختیار مردم است فاقد مواد مغذی ضروری برای رشد و شکوفایی انسان‌ها از نظر فیزیکی و شناختی است.
تحقیق انجام شده در سال ۲۰۱۹ در باره کشاورزی های کوچک در سرزمین‌های فلسطینی نشان داد که «اشغالگری رژیم اسرائیل مهمترین عامل کاهش امنیت غذایی و سوء تغذیه در این مناطق است».
فخری با اشاره به نقش رژیم صهیونیستی در جلوگیری از دسترسی کشاورزان به باغ های خود و نابودی درختان زیتون گفت که مساله درختان زیتون فقط به غذا یا تجارت مربوط نمی شود بلکه رابطه آنها با زمین را نشان می دهد.
رژیم اسرائیل ادعا می کند که درباره جنایت جنگی استثنا وجود دارد اما هیچ استثنایی برای نسل کشی وجود ندارد و جای بحث نیست که اسرائیل زیرساخت های غیرنظامی، نظام غذایی و فعالیت های امدادی بشردوستانه را نابود می کند و اجازه می دهد مردم تا این درجه دچار سوء تغذیه و گرسنگی شوند.
