رژیم صهیونیستی بیش از صد روز است که با شدیدترین توان ممکن درحال در هم کوبیدن نوار غزه هستند. این حملات به قتل عام بیش از ۲۴ هزار نفرمنجر شده اما دیروز در اقدامی دور از انتظار و در سایه سکوت رسانه‌ای، یگان‌های زرهی رژیم از شمال غزه خارج شدند. این درحالی است که شمال غزه قتلگاه تیپ گولانی شد و تانک هایشان نیز راه به جایی نبردند و در جبهه خان یونس در جنوب غزه هم صهیونیست ها موفقیتی به دست نیاورده‌اند.
دلایل زیادی می توان درباره این ناکامی میدانی رژیم صهیونیستی برشمرد ولی از نگاه بسیاری اختلافات در کابینه امنیتی و کابینه سیاسی دلیل اصلی ضعف و سردرگمی ارتش اسرائیل در جنگ عنوان شده است. به عنوان نمونه از یکسو در درون کابینه امنیتی گانتز وزیر جنگ سابق با یواف گالانت وزیر جنگ فعلی درباره راهبرد کلی جنگ اختلاف دارد چراکه گانتز باور دارد باید اولویت عملیات آزادی گروگان ها باشد و برای حفظ جانشان باید به سوی مسیرهای شجاعانه گام برداشت. این درحالی است که گالانت تاکید دارد حملات(به ویژه هوایی) نباید به بهانه مذاکرات با حماس متوقف شود و فشار باید استمرار یابد.
روزنامه هآرتص در گزارشی درباره اختلاف فرماندهان نظامی صهیونیست با اشاره به موضع گالانت درخصوص حمایت از اسرا تاکید کرد که گادی آیزنکوت وزیر جنگ اسبق هم که در کابینه امنیتی عضویت دارد با گانتز هم نظر است و در جلسه اخیر حملات لفظی تندی را انجام داده است. وی روش نبرد فعلی را کورکورانه خوانده و خواستار توقف دروغگویی و یافتن روش های جدید شد که این صحبت در حمایت از نظر گانتز بیان شده است.
اما اختلاف بزرگتر در درون کابینه میان بنیامین نتانیاهو و گالانت در زمینه چشم انداز سیاسی پس از جنگ است. درحالی که گالانت دو هفته قبل از طرح 4 محوری رونمایی کرد که اساس آن ایجاد منطقه حائل و تقسیم غزه به مناطق سه گانه(همانند کرانه باختری) است که طی آن اداره امور غیرنظامی-امنیتی به ائتلاف کشورهای عربی واگذار می شود.
در مقابل نتانیاهو به دنبال طرح کوچ فلسطینی ها به روآندا است و با واگذاری امور به کشورهای عربی با طرحی شبیه به اسلو که در آن غزه دارای خودمختاری محلی باشد مخالف است. نتانیاهو علاقه دارد تا امور را به محمد دحلان مهره امارات در غزه واگذار نماید که البته این طرح در میان کشورهای عربی(مصر و سعودی) محبوب نیست و آنها طرح گالانت را می پسندند اگرچه تاکنون هیچ واکنش رسمی در این خصوص منتشر نشده است.
در این میان گفته می شود که گالانت هرچند مخالف توقف جنگ با غزه برای به پیش بردن مذاکرات سیاسی با حماس جهت آزادی گروگان ها است اما علاقه دارد تا زودتر از جبهه غزه به سوی جبهه لبنان متمایل شود. براین اساس در چهارچوب طرح 4 محوری اش حملات هوایی به غزه به صورت هدفمند استمرار خواهد یافت ولی تمرکز حملات به جنوب لبنان برای ضربات جدی تر به حزب الله تشدید خواهد شد.
سومین زمینه اختلافات سیاسی و نظامی مربوط به اختلافات جدی جناح یهودیان رادیکال(بن گویر، اسموتریچ و ام سالم) با دولت است چراکه این احزاب که موتلف دولت هم هستند، خواهان استمرار حضور نظامی زمینی در غزه و همزمان عملیات محکم در نزدیک لبنان است. در مقابل گالانت و هرتزی هالوی با توجه به تلفات بالا نظامیان در غزه موافق این طرح نیستند اختلافات به طوری افزایش یافته که هالوی جلسات کابینه را تحریم کرده است.
اختلافات گالانت و هالوی با بن گویر، اسموتریچ و ام سالم بعد از آنکه شائول موفاز وزیر جنگ اسبق(برآمده از احزاب چپگرا) توسط وی به عنوان رئیس کمیته حقیقت یاب 7 اکتبر تعیین شد، تشدید گردید.اعضای دولت ضمن مخالفت با موفاز به دلیل سوابق سیاسی تاکید کردند که نباید این کمیته حقیقت یاب به دولت بپردازد و تنها محدود به نظامیان باشد و درگیری لفظی به حدی در کابینه بالا گرفت که نخست وزیر جلسه را نیمه کاره قطع کرد.
این اختلافات سیاسی و نظامی درحالی است که به گواه منابع صهیونیستی هنوز چشم اندازی برای صلح در برهه فعلی وجود ندارد و طرح های قطری ها و مصری ها هم نظر تل آویو را کاملا جلب نکرده است. البته منابع رسانه ای در جهان عرب مدعی هستند که اسرائیل علاقمند است تا طرح صلح را از جانب قطر پیشنهاد شود که براساس آن در ازای توقف حملات به غزه، رهبران حماس از این منطقه خارج شوند.
در مجموع می توان گفت که صهیونیست ها همزمان با ناکامی نظامیان شان در غزه در نابود کردن حماس و آزادی گروگان ها شاهد تشدید اختلافات داخلی بوده اند. این اختلافات داخلی حتی متحدان رژیم به ویژه آمریکا و اروپایی ها را سردرگم کرده است و کشورهای عربی نیز درباره تعامل با اسرائیل و آنچه که طرح صلح عربی و تافق آبرام نامیده می شد، دچار تردید شده اند.
