مئیر شتریت، وزیر سابق کابینه رژیم صهیونیستی گفت: اگر جنگی با لبنان آغاز شود، موشکهای حزبالله تنها به «کریات شمونه» نخواهند رسید، بلکه به «تلآویو»، «دیمونا» و هر نقطهای در عمق «اسرائیل» خواهند رسید.
این مقام سابق رژیم صهیونیستی در گفتوگویی که با شبکه ماهوارهای عبریزبان «کان» درباره پیچیدگیهای شرایط در مرزهای فلسطین با لبنان داشت، به اهمیت زرادخانه موشکی حزبالله لبنان اعتراف کرد و گفت: حزبالله موشکهای دوربرد و نقطهزنی دارد که با سیستم «جیپیاس» کار میکنند و این مساله خطرناکتر است.
شتریت درباره عملیات مستمر مقاومت اسلامی علیه اهداف صهیونیستی در شمال فلسطین اشغالی تاکید کرد که «شهرکنشینها در نگرانی و ترس از نیروهای الرضوان وابسته به حزبالله زندگی میکنند و این اتفاق از هفتم اکتبر گذشته وجود دارد.»
او افزود: «شهرکنشینها در شمال نمیتوانند به زندگی با وجود خطر موشکهای ضد تانک ادامه دهند و گنبد آهنین نمیتواند با این موشکها با برد ۱۰ کیلومتر که تهدید محسوب میشوند، مقابله کند.»
این وزیر سابق رژیم صهیونیستی در ادامه سخنانش به موشکهای «برکان» که حزبالله لبنان از آنها برای هدف قرار دادن پایگاهها و نقاط تجمع ارتش رژیم صهیونیستی استفاده میکند، اشاره کرد و گفت: این موشکها نیم تُن مواد منفجره را حمل میکنند و اگر در داخل «المطله» یا «کریات شمونه» بیفتند، ویرانی جدی بر جای میگذارند و با وجود چنین تهدیدی نیز شهرکنشینها نمیتوانند به خانههایشان بازگشته و در آنجا زندگی کنند.
شتریت در شرح پیشرفت و توسعه توانمندیهای حزبالله لبنان گفت: رژیم اشغالگر در گذشته در زمان جنگ با لبنان شهرکهای شمالی را از ساکنانش تخلیه نکرد و در این دوره به دلیل نبود گنبد آهنین، پناهگاهها استفاده شدند.
رونی ریمون، تحلیلگر مسایل راهبردی صهیونیست نیز در گفتگو با «کان» درباره جنگ در جبهه شمالی با لبنان تاکید کرد: این گزینه آسانی نیست بلکه یک جنگ واقعی است و هزینههایی دارد. این جنگ ماهها طول خواهد کشید و خساراتی را به بار خواهد آورد.
ریمون در ادامه نیز تاکید کرد که شهرکنشینها هرگز نمیتواند به شهرکها بازگردند.
چند روز قبل پژوهشکده «آلما» رژیم صهیونیستی اعلام کرد که روند پیشرفت حزبالله و تجهیز آن به سامانههای سلاحهای نقطهزن قطعی، روشمند و بسیار سریع است. روزنامه عبریزبان هاآرتص نیز نوشت که استفاده حزبالله از موشکهای ضد تانک و بکارگیری آنها بهعنوان سلاحی تکتیرانداز، اقدامی بیسابقه در اراضی اشغالی و چه بسا در جهان است.