یکی از موضوعاتی که در جنگ غزه بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی دارد، پرونده کشتار هدفمند و عامدانه خبرنگاران به وسیله رژیم صهیونیستی است. ترور عامدانه خبرنگاران از سوی ارتش رژیم صهیونیستی به زمان جنگ محدود نمی‌شود و نظامیان این رژیم در تاریخ اشغالگری خود بار‌ها خبرنگاران را عامدانه هدف قرار داده‌اند. صهیونیست‌ها از سال ۲۰۰۰ میلادی تا پیش از آغاز عملیات «طوفان الاقصی» نزدیک به ۶۰ خبرنگار فلسطینی را به ضرب گلوله یا در نتیجه بمباران به شهادت رساندند.
در سال گذشته دو خبرنگار به نام‌های شیرین ابوعاقله و غفران وراسنه به ضرب گلوله صهیونیست‌ها شهید شدند. اوج سرکوب خبرنگاران به وسیله رژیم صهیونیستی نیز در شهر قدس و علت آن جلوگیری از کشف حقایق در زمینه حملات صهیونیست‌ها به مقدسات اسلامی و مسیحی بوده است.
از آغاز جنگ غزه در هفتم اکتبر تاکنون نیز شمار شهدای خبرنگار به بیش از ۱۱۰ تن رسیده است. دفتر اطلاع‌رسانی فلسطین در نوار غزه یکشنبه در بیانیه‌ای اعلام کرد، با شهادت حمزه وائل الدحدوح و مصطفی ثریا در جریان پوشش خبری در شهرخان‌یونس به وسیله بمباران خودروی این دو خبرنگار به وسیله ارتش رژیم صهیونیستی، شمار خبرنگاران شهید فلسطینی از آغاز جنگ در نوار غزه به ۱۰۹ نفر رسیده است.
این آمار برای جنگ سه ماهه غزه بسیار تکان دهنده است، به ویژه اگر آن را با جان باختگان دیگر جنگ‌ها در جهان مقایسه کنیم. به عنوان نمونه در جنگ اوکراین، از زمان آغاز در سال ۲۰۲۲ میلادی تاکنون در مجموع تنها حدود ۱۷ روزنامه نگار جان خود را از دست داده‌اند. در جنگ جهانی دوم که حدود ۶ سال به طول انجامید، خونین‌ترین جنگ جهان مدرن شناخته می‌شود و جان ده‌ها میلیون نفر را گرفت، در مجموع ۶۹ روزنامه نگار جان خود را از دست دادند.
در جنگ‌ها کشتار غیرنظامیان و افرادی که وظیفه خدمت‌رسانی اعم از خدمات پزشکی یا اطلاع‌رسانی دارند، غیر قانونی و غیر قابل قبول است. خبرنگاران با پوشیدن جلیقه‌های ضدگلوله که بر روی آن نشان تیم رسانه‌ای دارد و کلاهخود‌های تیم‌های رسانه‌ای به طرف‌های جنگ این پیام را می‌دهند که وظیفه شان اطلاع رسانی درباره جنگ است و مدافع هیچ‌کدام از طرف‌های نزاع، جز حق و حقیقت، نیستند. یکی از نتیجه‌های جنگ غزه، کشتار خبرنگاران است و دلیل آن نیز این هست که معمولاً یک طرف نزاع مخالف اطلاع رسانی درست و افشای حقیقت درباره جنایت‌هایی است که در میدان نبرد مرتکب می‌شود.
به طور کلی هدف قرار دادن عمدی روزنامه نگاران طبق قوانین بین‌المللی و بشردوستانه جنایت جنگی تلقی می‌شود و خبرنگاران می‌بایست اجازه داشته باشند با آزادی عمل و بدون دخالت و سنگ‌اندازی طرف‌های درگیر به حرفه خود بپردازند و اطلاع‌رسانی کنند، اما ارتش رژیم صهیونیستی در هفته‌های نخست جنگ در بیانیه‌ای که مخاطب آن خبرگزاری‌های بین‌المللی بودند، اعلام کرد نمی‌تواند امنیت خبرنگارانی را که در نوار غزه فعالیت می‌کنند، تضمین کند.
کشتار عمدی روزنامه نگاران و خبرنگاران در غزه واکنش‌هایی نیز به همراه داشته است. جاناتان داگر، رئیس میز غرب آسیای سازمان گزارشگران بدون مرز گفت، آنچه در نوار غزه اتفاق می‌افتد تراژدی برای روزنامه‌نگاری است. نیرو‌های مسلح تل‌آویو با حملات هوایی خودسرانه روزنامه‌نگاران را یکی پس از دیگری بدون هیچ محدودیتی از بین می‌‍‍‌برند، در حالی که اظهارات غیرقابل قبول آن‌ها نشان دهنده تحقیر آشکار قوانین بشردوستانه بین‌المللی است.
اکنون این پرسش مطرح می‌شود، چرا رژیم صهیونیستی عامدانه روزنامه نگاران و خبرنگاران را ترور می‌کند؟ در پاسخ باید گفت، دلیل اینکه رسانه‌ها و روزنامه‌نگاری به میدان اصلی جنگ در نبرد غزه تبدیل شده، این است که چگونگی گزارش اخبار جنگ، افکار عمومی را شکل می‌دهد.
جان کالینز، استاد مطالعات بین الملل دانشگاه سنت لارنس می‌گوید، کلمات واقعیت را می‌سازند. در زمان جنگ، کلماتی که روزنامه‌نگاران استفاده می‌کنند قرار است کمک کند تا فهمیده شود چه اتفاقی می‌افتد و چرا؟ بیشتر اوقات کلمات برای منحرف کردن حواس، گمراه کردن یا محافظت از قدرتمندان در برابر مسئولیت‌پذیری به کار می‌روند.
رژیم صهیونیستی تلاش می‌کند شبکه‌های اجتماعی را با ایجاد کمپین‌هایی با هدف گمراه کردن افکار عمومی در زمینه جنگ غزه هدف قرار دهد تا حمایت‌های مردم دنیا را جلب کند و از خود تصویری مناسب در جهان نشان دهد. از زمان آغاز تجاوزات رژیم صهیونیستی به غزه رسانه‌های اجتماعی شاهد ایجاد کمپین‌های گسترده صهیونیست‌ها با محتوای اطلاعات نادرست با هدف مقابله با روایت فلسطینی، تحریف واقعیت‌ها و انتشار روایت صهیونیستی و تأثیرگذاری بر افکار عمومی جهان بوده است.
رژیم صهیونیستی از آغاز عملیات «طوفان الاقصی» ده‌ها فراخوان در فضای مجازی منتشر کرده که شامل تصاویر و کلیپ‌هایی با هدف حمایت از عملیات نظامی ارتش است تا بتواند حمایت اقشار مختلف مردم را به خود جلب کند. در اواسط اکتبر روزنامه یدیعوت آحارونت گزارش کرد، اهمیت جبهه آگاهی بخش کمتر از اهمیت میدان‌های نبرد نیست، زیرا از آن به عنوان نبرد بر سر آگاهی یاد می‌شود و مؤید اهمیت نقش آن در نفوذ به فضای مجازی و رساندن صدا و دیدگاه‌های صهیونیست‌ها به تمام اقصی نقاط جهان است.
جذب افکار عمومی، تقویت موضع تل‌آویو در برابر دیگر مواضع و تحریف حقایق مربوط به تجاوز به نوار غزه ازجمله تکنیک‌های جعلی است که صهیونیست‌ها از آن‌ها برای تحریف واقعیت و تولید محتوا و مطالب دروغ استفاده می‌کنند. به نوشته روزنامه گلوبز، در هفته نخست جنگ غزه، پرسنل وزارت امور خارجه رژیم صهیونیستی برای ۲۵۰ خبرنگار خارجی جلسات توجیهی گذاشتند و بیش از ۶۴۰ مصاحبه با رسانه‌های بین‌المللی به زبان‌های مختلف انجام دادند تا واقعیت مبارزه میدانی را تحریف و با روایت فلسطین مقابله کنند.
رژیم صهیونیستی همچنین اجازه ورود به غزه برای روزنامه نگاران خارجی را مشروط بر این کرد که پیش از انتشار خبر از سوی ارتش رژیم صهیونیستی بازبینی شود. تل‌آویو برای هدایت افکار عمومی و مظلوم جلوه دادن خود اقدام به دستکاری در گزارش‌ها می‌کند، به عنوان نمونه گفته می‌شود ارتش صهیونیستی تأکید می‌کند در همه گزارش‌ها و اخبار برای قربانیان فلسطین از واژه «مرده» استفاده شود. در واقع رژیم صهیونیستی سعی می‌کند با جلوگیری از نشت اخبار و دستکاری در آن‌ها افکار عمومی جهان را به نفع خود تغییر، مردم غزه را تروریست و خود را قربانی جلوه دهد.
صهیونیست‌ها از نقش رسانه‌ها در افشای جنایت‌های این رژیم و تغییر روایت یا تبلیغاتی که اشغالگران نسبت به مردم فلسطین انجام می‌دهند به شدت هراس دارند. رژیم صهیونیستی در تلاش است مطالبی منتشر کند که با واقعیت حقوق فلسطینیان متفاوت است، بنابراین سعی می‌کند صدای رسانه‌ها را خاموش کند. به بیان دیگر، رژیم صهیونیستی تلاش می‌کند روایتی متفاوت و غیر واقعی از موضوع فلسطین به مردم جهان ارائه دهد؛ از این رو حملات شدیدی علیه فلسطینیان انجام می‌شود تا تصویر آن‌ها را مخدوش و حقایق را تحریف کنند.
در جنگ کنونی خبرنگاران نقش مهمی در افشای جنایت‌های رژیم صهیونیستی و نسل کشی در غزه ایفا کرده‌اند. قتل عمدی روزنامه نگاران به وسیله ارتش رژیم صهیونیستی نیز با هدف پاک کردن روایت فلسطین از جنگ و از بین بردن حقیقت و مانع تراشی برای رساندن اخبار و اطلاعات درست به افکار عمومی انجام می‌شود. علاوه بر این، جنایت‌های متداوم ارتش تل‌آویو علیه خبرنگاران فلسطینی با هدف ارعاب این افراد، پوشاندن حقیقت و جلوگیری از پوشش خبری انجام می‌شود.
