فلسطین و به ویژه شهر غزه ، روزها و شبهای حساسی را سپری می‌کند. صهیونیست‌ها در این چند روز، متحمل ضرباتی شدند که بدون شک تاکنون در تاریخ رژیم جعلی، سابقه نداشته است. چرا که حماس با یک حمله تاریخی و بی سابقه، کاری کرد که کل معادلات امنیتی رژیم صهیونیستی و درک سران رژیم از مفهوم «امنیت»، «کنترل» و «بازدارندگی»، زیر و رو شود. حالا که صهیونیست‌ها وحشت، مرگ، جنگ و ناامنی را تا اعماق وجودشان لمس کرده‌اند، جا دارد از آنها پرسیده شود: آیا می‌توانید تصور کنید، آنچه را که در عرض ۲۴ ساعت برای شما غیرقابل تحمل است، در یک مقطع زمانی بسیار طولانی، بر مردم فلسطین تحمیل کرده‌اید؟ در این مطلب به این موضوع می‌پردازیم که ابعاد روانی و امنیتی طوفان اقصی، از منظر اسرائیلی‌ها و درک آنها از امنیت و ناامنی، چقدر اهمیت دارد.
رژیمی که رویین‌تن نیست
تا همین چند روز پیش، صهیونیست‌ها، خود را دارای یک قدرت بی‌نظیر و یک ارتش رویین‌تن می‌دانستند. اگر صحنه‌هایی از شهرک‌های تحت حمله حماس در یک فیلم سینمایی نشان داده می‌شد، حتماً بسیاری از تماشاگران می‌خندیدند و کارگردان و فیلمنامه نویس را به طراحی و اجرای یک سناریوی تخیلی، بلندپروازانه و آخرالزمانی متهم می‌کردند. بدون شک بسیاری از آنان می‌گفتند: «غیرممکن است با آن همه حفاظ امنیتی، حماس از آسمان و دریا و زمین حمله‌ور شود. اوج و نهایت توان ان گروه یک حمله انتحاری است. همین و نه چیزی دیگر». اما حالا این تصور وهم‌آلود به تمامی باطل شده و شواهد موجود بر روی ارض واقع، نشان دهنده این است که اسرائیل، در برابر اراده مبارزین حماس، تا چه اندازه سست، آسیب‌پذیر و توخالی است. چرا که یک هزار نفر از صهیونیست‌ها کشته شده‌اند و تمام رسانه‌های جهان، روی این موضوع تمرکز کرده‌اند که ارتش و نهاد امنیتی رژیم صهیونیستی اسرائیل، سخت‌ترین شکست ممکن را به خود دیده و غافلگیر شده است.
طوفان الاقصی، یک اتفاق روانی – امنیتی جدید
یکی از ابعاد و جوانب بسیار مهم در جریان حمله اخیر حماس به صهیونیست‌ها، فراهم آمدن یک فرصت تاریخی و روانی جدید، بر ای فهم حقایق مربوط به زندگی فلسطینیان است. ارتش رژیم صهیونیستی به درازای چندین دهه، بلایای بزرگی بر سر مردم فلسطین آورده که حالا و پس از عملیات تاریخی طوفان اقصی، امکان درک آن آسان‌تر شده است.
فلسطینیان، صهیونیست‌ها را شکنجه نکرده‌اند و دروازه ورود غذا و کالا را به روی آنان نبسته‌اند. آنها تنها جنگیده‌اند. جنگی که از حیث امکانات مالی و نظامی، به تمامی نابرابر بوده و اصلی‌ترین سلاح مبارزان در این نبرد تاریخی، اراده و ایمان بوده است. اما اسرائیل نه تنها در برابر مبارزین مسلح، بلکه در مقابل مردم فلسطین، از هر نوع ابزار و جنایتی استفاده کرده و جنگی را مدیریت کرده که در آن، هیچ حد و مرز و ثغور اخلاقی و انسانی خاصی وجود ندارد. با این حال، خود صهیونیست‌ها نه تنها این وضعیت دشوار مردم فلسطین را درک نکرده‌اند؛ بلکه با خیال راحت، اراضی آنان را اشغال کرده و به خانه‌سازی بر خاک دیگران، ادامه داده‌اند! فلسطینیان؛ به درازای چندین دهه، با آوارگی، فقر، تحریم، گرسنگی، ظلم، خشونت، قتل و شکنجه روبرو شده‌اند. اما صهیونیست‌ها، ثروت اندوزی کرده و همواره حامی جنایات ارتش و موساد بوده‌اند. ولی حالا برای صهیونیست‌ها نیز شرایط مانند گذشته نیست.
حالا صهیونیست‌ها نیز می‌توانند درک کنند که حمله به چه معنی است و از دست دادن افراد خانواده، چه مصیبت بزرگی است. حالا آنان نیز می‌توانند بفهمند که یک مردم بی‌دفاع و تحت شرایط سخت، تا چه اندازه دچار سختی و مصیبت می‌شود. این همان چیزی است که روانشناسان، با عبارت همذات‌پنداری از آن یاد می‌کنند. یعنی فرصت و امکانی به وجود می‌آید که ما در موقعیت دشواری قرار بگیریم و از اعماق جان و فهم، به ارزیابی جدیدی از حال کسانی برسیم که قبلاً همان واقعه را از سر گذرانده‌اند. به عنوان مثال، کسی که از صدها کیلومتر دورتر، برای یک زلزله‌زده، کمک می‌فرستد، ممکن است شرایط سخت زلزله‌زده را درک کند اما خودش در خانه‌ای مستحکم نشسته، سقفش بالای سرش است. با گرسنگی و سرما و گرما و بلاتکلیفی مواجه نشده است. اما وقتی که خودش هم دچار زلزله شود، خواهد فهمید که همنوع او در شرایط قبلی، چه وضعیت سختی را زا سر گذرانده است.
البته همه اینها در شرایطی است که صهیونیست‌ها برخلاف فلسطینیان، نمی‌توانند بفهمند که اشغال وطن توسط «دیگری» چه مصیبت دشواری است. آنچه که صهیونیست‌ها در این چند روز درک کردند، حس عمیق «ناامنی» بود. همان احساسی که برای مردم مظلوم فلسطین، عمری طولانی دارد و همواره به خاطر قدرت‌نمایی و جنایات ارتش صهیونیستی، آن را احساس کرده‌اند.
با آنکه در این روزها مردم اسرائیل، ناامنی و ترس را تا عمق استخوان درک کردند؛ اما حالا رژیم صهیونیستی، برای ارعاب و ترساندن فلسطینیان، از حربه قدیمی تحریم استفاده می‌کند. غزه، مدتهاست به عنوان بزرگترین زندان سقف باز جهان شناخته می‌شود و اعمال محاصره و تحریم آبی و برقی و غذایی علیه مردمان آن، رویدادی نیست که برای شهروندان مظلوم فلسطینی، غریب و پیشبینی نشده باشد.
پیامی برای جهان
طوفان الاقصی، پیام‌های روشنی برای جهانیان دارد: اول اینکه فلسطینیان، می‌توانند به راحتی امنیت رژیم صهیونیستی را تهدید کنند. دوم اینکه، به قول ریاض منصور، سفیر فلسطین در سازمان ملل متحد، حالا همه چیز روشن شده است. ریاض منصور از قول آنتونی آلبانیزی نخست وزیر استرالیا گفته است: «ادامه سرکوب جمعیتی با مصونیت کامل منجر به فاجعه خواهد شد و این همان چیزی است که در حال رخ دادن است.» نظام بین‌الملل و به ویژه کشورهای غربی، به مدت چندین دهه، در برابر جنایات اسرائیل سکوت کردند و برای صهیونیست‌ها، مصونیت کامل قائل شدند و نسبت به ظلمی که بر فلسطینیان رفت؛ بی‌اعتنایی کردند. اما حالا می‌توانند به وضوح ببینند که مبارزین فلسطینی در یک بزنگاه تاریخی، برای نجات از آن ستم و جنایات بزرگ، دست به عملیات متهورانه‌ای زده‌اند که توجه تمام جهانیان و به ویژه توجه کارشناسان نظامی و امنیتی را به خود جلب کرده است.
