ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه، در کنفرانس بین‌المللی «والدای» تاکید کرد که مشکلات بشر نیازمند تصمیمات و راه‌حل‌های جمعی برای رویارویی با چالش‌هاست.
وی ادامه داد: پس از پایان جنگ سرد آمریکا مسیر سیطره نظامی، سیاسی، اقتصادی و بشری و حتی اخلاقی را در پیش گرفت، اما جهان پیچیده‌تر از آن است که از سوی یک کشور اداره شود.
رئیس جمهور روسیه گفت: باید به تهدیدهای غرب پاسخ می‌دادیم. ما آغازگر جنگ در اوکراین نبودیم، بلکه تلاش داریم جنگی که ضد ما به جریان افتاد را پایان بدهیم.
پوتین افزود: به مدت ۱۰ سال دونباس شاهد جنگی واقعی با توپ و تانک بود. عملیات نظامی ویژه روسیه در اوکراین برای پایان‌دادن به این جنگ آغاز شد.
وی ادامه داد: هر عملی عکس‌العملی دارد، هر کس فکر می‌کند با بقیه تفاوت دارد و حق دارد که سیطره خود را به دیگران تحمیل کند در کمال تاسف باید بداند که با واکنش مواجه خواهد شد. کشورهای غربی واقع‌نگری خود را از دست داده‌اند.
پوتین گفت: ما هوس تصرف اراضی بیشتر را در سر نمی‌پرورانیم. ما بزرگترین کشور جهان هستیم و سرزمین‌های بسیاری را در اختیار داریم که باید مورد بهره‌برداری قرار بگیرند.
وی افزود: اصل، همان اصولی است که جهان نوین باید بر پایه آنها بنیان شود و در این جهان همگان احساس برابری، امنیت و احترام داشته باشند. اصل، توازن در جهان است؛ این که چیزی در راستای منافع صاحبان قدرت به دیگران تحمیل نشود. تلاش برای تقسیم‌بندی جهان به «ما» و «آنها» و قراردادن جهانیان در برابر یکدیگر نتیجه فرهنگ غرب از قرن بیستم است.
پوتین ادامه داد: غرب تلاش دارد که ناتو را حتی به جنوب آسیا نیز گسترش دهد. مسلک این پیمان، گرفتن آزادی کشورها در توسعه مستقل خود و محروم‌نمودن آنان از حقوقشان و واردکردن آنان در چارچوب برخی تعهدات است. غرب تلاش دارد تصمیمات خود در تمامی زمینه‌های از جمله زمینه‌های امنیتی و اقتصادی را به دیگران دیکته کند.
وی افزود: غرب می‌خواهد قوانین بین‌المللی را با قواعدی که خود تنظیم می‌کند تغییر دهد. همتایان ما در آمریکا و کشورهای غربی، تلاش دارند چگونگی تعامل با این قواعد را به دیگران یاد بدهند. شما که هستید؟ و چه کسی به شما این حق را داده است؟ ملت‌هایی که منافع خود را می‌شناسند باید از این تفکر استعماری رهایی یابند.
پوتین ادامه داد: در ایران دیدیم که یکی از دولت‌های آمریکا رویکردی داشت و دولت بعدی رویکرد مخالف آن را اتخاذ کرد. چگونه می‌توان با این موضوع تعامل کرد؟ آیا این‌ها قواعدی هستند که قرار است جای قوانین را بگیرند؟
وی افزود: در دوره تغییر مهم است بدانیم که چه می‌خواهیم و به سوی کجا در حرکتیم. ما می‌خواهیم در جهانی آزاد و بدون موانع زندگی کنیم. غرب مفهوم توافق را نمی‌فهمد، زیرا منافع خود را به هر بهایی محقق می‌کند. انتظار داریم با برگزاری انتخابات‌های جدید شاهد تغییراتی باشیم. سیطره بر دیگر کشورها رو به نابودی است و همگان باید این موضوع را بدانند. ایده غالب و جهان چندقطبی پیروز خواهد شد. باید از ستم و زورگویی و نگاه غیرمحترمانه به دیگران رهایی پیدا کنیم. عملیات نظامی ویژه روسیه برای حمایت از خانواده‌های ما انجام شد. ما از ارزش‌ها، فرهنگ و هم‌وطنان خود حمایت می‌کنیم.
پوتین ادامه داد: اگر آمریکا بخواهد کمک‌های خود به اوکراین را کاهش دهد به دلیل مشکل سیاسی و فنی خواهد بود. آنها مشکل بدهی را دارند و بودجه دولت آمریکا در صورت قطع کمک‌های اجتماعی به آمریکایی‌ها برای کمک به اوکراین می‌تواند تصویب شود و این نکته چیزی است که مخالفان دولت آمریکا با آن مشکل دارند. در نهایت آنها یا پول را پیدا می‌کنند و یا اینکه آن را همانطور که بیش از ۹ تریلیون دلار را چاپ کردند و آن را در تمام جهان پخش کردند، چاپ خواهند کرد. آنها به این موضوع اهمیت نمی‌دهند.
وی افزود: بازسازی ساختاری اقتصاد روسیه آغاز شده و پس از سال ۲۰۱۴ کاهش خرید محصولات کشاورزی از غرب را آغاز کردیم و تمامی بازار داخلی را پوشش دادیم.
پوتین درباره مسئله قره باغ گفت: ما در ۱۵ سال گذشته به دوستان ارمنستانی خود پیشنهاد دادیم که راه‌حل‌هایی توافقی را برای آزادسازی مناطق پیرامونی قره باغ و باقی نگه داشتن قره باغ بیابند، اما ساکنان قره باغ بر این باور بودند که این موضوع برای آنان تهدید به شمار می‌آید. ما بر این باور بودیم که از طریق شورای امنیت سازمان ملل متحد می‌توان راه‌حل‌هایی را به ویژه در مورد گذرگاه میان قره باغ و ارمنستان به دست آورد و ارمنی‌های ساکن در این منطقه را تقویت کرد، اما طرف ارمنستانی این موضوع را نپذیرفت.
وی ادامه داد: پس از اتفاقات اخیر پاشینیان به ما گفت که باید در مورد نیروهای حافظ صلح روسیه با جمهوری آذربایجان توافق کنید. ارمنستان تغییرات را پذیرفته و ما نیز باید این موضوع را بپذیریم. مناسب نیست که در مورد جزئیات گفتگوها صحبت کنیم، اما اتفاقاتی که در هفته‌های گذشته رخ داد نتیجه چیزی بود که در پراگ و بروکسل اعلام شد. بنابراین آقای میشل و همکارانش باید از قبل و زمانی که پاشینیان را به اتخاذ چنین اقدامی قانع می‌کردند به این موضوع و به سرنوشت ساکنان قره باغ به خوبی فکر می‌کردند. آنها باید به سازوکار الحاق قره باغ به جمهوری آذربایجان و حفظ حقوق ارامنه ساکن قره باغ فکر می‌کردند. ما برای کمک به ارمنستان که شریک ما باقی خواهد ماند آماده هستیم.
