سال ها است ملت ایران به قیمت استقلال خواهی تجربه تلخ تحریم های آمریکا و انسداد دارایی های خود در آن کشور را چشیده است، اما با گذشت بیش از چهار دهه، آمریکا بار دیگر به شکلی جدید به دزدی از دارایی ملت ایران حتی نزد دیگر کشورها مبادرت ورزیده است.
شاید ملت های دیگر از جمله کوبا، یمن، ونزوئلا و یا افغانستان و در تازه ترین مورد روسیه و یا چین نیز تجربه مشابهی را با آمریکا از سرگذارنده باشند، اما ایران تنها کشوری است که تحت تحریم های طولانی مدت آمریکا قرار دارد، چون آن کشور با استفاده از سلطه دلار بر نظام مالی جهان از تاکتیک رایج اعمال محاصره تجاری و مالی، تحریم‌های اقتصادی فراگیر یا محدودیت‌های تجاری، دارایی های ملت ایران را بیش از چهار دهه مصادره کرده است.
اگرچه پس از سال‌ها تلاش ایران، دیوان بین‌المللی دادگستری در پایان اسفندماه گذشته مصادره دارایی‌های افراد و شرکت‌های ایرانی در آمریکا توسط دولت آن کشور را نقض قوانین بین‌المللی دانست و حتی واشنگتن را به پرداخت غرامت به تهران محکوم کرد، اما میزان معین پرداخت این غرامت از سوی آمریکا تابع احکام بعدی اعلام شد، با این وجود وزارت خارجه ایران در پاسخ اعلام کرد که این حکم قانونی بودن ادعاهای ایران و غیرقانونی بودن اقدامات آمریکا را ثابت می کند، اقدامات قلدرمابانه که آمریکا در حق دیگر ملت های جهان نیز اعمال کرده است.
با وجود سابقه بیش از چهار دهه ای دزدی آمریکا از دارایی های ملت ایران، دولت آن کشور به تازگی به دولت های تحت امر خود نیز دستور داده است چنانچه بدهی به ایران دارند از پرداخت آن امتناع ورزند و حتی خودش به بهره برداری مضاعف از این دارایی ها نزد دیگران نیز چشم دوخته است.
مثلا سال ها است که دولت ایران در قبال فروش قانونی نفت و دیگر حامل های انرژی به دولت کره جنوبی، بیش از 7 میلیارد دلار از دولت سئول طلب دارد، اما پس از خروج یکجانبه دولت "دونالد ترامپ" رئیس جمهوری سابق آمریکا در سال 2018 از توافق قدرت های هسته ای جهان با ایران (برجام) و اعمال تحریم های مجدد آن تحریم ها علیه ایران، دو بانک ثبت شده در کره جنوبی از سپتامبر 2019 تحت فرمان آمریکایی ها مجبور شدند حساب های ایران را به نفع آمریکا مسدود و از پرداخت بدهی های خود به ایران سرباز بزنند.
تهران سال ها تلاش کرد از راه های قانونی مطالبات خود را از سئول بازپس بگیرد اما این تلاش ها تاکنون به دلیل فشارهای واشنگتن بر دولت کره جنوبی بی نتیجه بود، با این وجود یکشنبه گذشته بود که وزیران امور خارجه ایران و کره جنوبی در تماسی تلفنی در باره انتقال دارایی های ایران از بانک های کره جنوبی گفت وگو کردند.
بیشتر بدان سبب که پیش از آن توافقی بین ایران و آمریکا بر سرمبادله زندانیان انجام شده بود و آمریکا قول داد در ازای آزادی 5 زندانی آمریکایی در تهران 6 میلیارد از 7 میلیارد دلار طلب ایران در کره جنوبی را آزاد کند، اقدامی که به اعتقاد بسیاری از صاحب نظران به هیچ وجه نشانه خوش نیتی آمریکایی ها نیست. چون در واقع بازگشت این مبلغ به تهران اقدام خیری از خاک آمریکا برای ایرانیان به حساب نمی آید بلکه "داشته های قانونی ملت ایران" نزد کشور ثالثی بود که به موطن خود باز می گردد.
بسیاری از تحلیل گران اقتصاد سیاسی حتی بر این حرکت آمریکا نیز ایرادات بسیاری وارد کرده اند و می پرسند که چگونه ممکن است 7 میلیارد دلار اصلی از بدهی که می تواند شامل سود تصاعدی هم باشد، کاهش یافته و به 6 میلیارد تبدیل شده است؟
گزارش ها حتی از رسانه های آمریکایی نیز حاکی است که دولت آن کشور همچنان به سرقت از دارایی های ایران به شکل های مختلف ادامه می دهد، مثلا خبرگزاری آسوشیتدپرس آمریکا سه هفته قبل گزارش داده بود که دولت آن کشور با توقیف 800 هزار بشکه یک نفت کش ایرانی در سواحل تگزاس، نفت آنرا را تخلیه (شما بخوانید دزدی) کرده و به نفت کش آمریکایی دیگر منتقل کرده است.
البته مقام‌های جمهوری اسلامی ایران طی هفته‌های گذشته به آمریکایی‌ها درباره تبعات اصرار آنها بر دزدی از اموال مردم ایران و تخلیه این نفتکش هشدار داده‌اند.
یادآوری می شود دولت آمریکا پیشتر نیز به بهانه های واهی با احکام دادگاه های کذایی خود بارها در موقعیت های مختلف به دارایی های ملت ایران دست اندازی کرده و مبالغی را به عنوان غرامت خاص به سرقت برده است، مثلا در نهم شهریور 1399 بود که آن کشور باتوجه به شکست‌های چندباره حقوقی در دادگاه لوکزامبورگ در پرونده های مربوط به ایران، با طرح دادخواست جدید نزد دادگاه‌های آمریکایی تلاش کرد موسسه «کلیراستریم» لوکزامبورگ را به انتقال یک میلیارد و 700 میلیون دلار از دارایی های ایران مجبور کند.
براساس گزارش ها، این مبلغ مربوط به اوراق بهادار متعلق به بانک مرکزی ایران در بورس آلمان است که نزد موسسه «کلیراستریم» در لوکزامبورگ باقیمانده بود.
درهر حال بسامد تکرار سرقت آمریکا از اموال و دارایی های ملت ایران به قدری زیاد شده است که بروز اتفاق اخیر در کاهش یک میلیارد دلار از بدهی 7 میلیارد دلاری کره جنوبی به ایران تحت فشار آمریکا، بسیاری از تحلیلگران سیاسی و اقتصادی جهان را وا داشت تا از این قبیل رفتارهای غیرمتعارف دولت آمریکا تعبیرهای بسیار منفی به عمل آوردند.
آنها این اقدام را یک "معادله دو مجهولی" و یا "سرقت مضاعف" از سوی آمریکا تلقی کرده و معتقدند که این قبیل سرقت های ناجوانمردانه توسط آمریکا، نشانه چیزی جز شکست سلطه جهانی دلار و به طریق اولی شکست ارزش های ادعایی هژمونی لیبرال دمکراسی غرب نیست.
با این وجود اعتراض به این رفتار غیرانسانی مدعیان حقوق بشر در جهان به قدری رو به افزایش گذاشته است که به تازگی حتی اندیشکده آمریکایی «موسسه کوئینسی برای دولت‌های مسئول» در مقاله‌ای اعتراف کرد:"تحریم‌های اقتصادی آمریکا به ابزاری رایج برای سیاست‌گذاران واشنگتن تبدیل شده است. اما سایر کشورها قاطعانه از منافع حیاتی خود دفاع می کنند."
