در جنگ ۲۰۱۴ با غزه، اسرائیل برای آتش‌بس التماس می‌کرد

 همزمان با عربده کشی‌ها لاف گونه سران رژیم صهیونیستی مبنی بر حمله و ضربه زدن به حماس و ترور رهبران آن، روزنامه هاآرتص به رهبران این رژیم روزهای سختی را که در سال 2014 برای پایان دادن به جنگ با غزه التماس می‌کردند، یاد آور شد.

یوناتان لایس نویسنده این یادداشت نوشت: براساس دکترین راهبردی بنیامین نتانیاهو می‌توان جنگ را بدون پیروزی قاطع به اتمام رساند.

او در این زمینه افزود: عملیات ساحل پایدار فقط زمانی به تصویب رسید که جنبش حماس حدود یک هزار موشک به مناطق جنوب شلیک و صدای شیون و فغان (صهیونیست‌ها) سر به آسمان کشیده بود.

او افزود: در جنگی که 51 روز به طول انجامید و طولانی‌‌ترین جنگ از زمان شکل گیری (رژیم صهیونیستی) به شمار می‌رود، این نتانیاهو بود که عقب نشست و خواهان آتش بس شد نه یحیی السنوار.

به گفته این تحلیل‌گر صهیونیست، تحت رهبری نتانیاهو، ما شاهد اسرائیل خسته و شکست خورده هستیم که هر بار برای توقف جنگ به التماس افتاده و حماس از این تقابل همواره پیروز خارج شده است، از اینرو می‌توان گفت که سیاست‌های نتانیاهو نه تنها باعث دور شدن جنگ نشده بلکه باعث نزدیک تر شدن جنگ بعدی هم می‌شود.

در جنگ ۲۰۱۴ با غزه، اسرائیل برای آتش‌بس التماس می‌کرد

او در ادامه یادداشت خود نوشت: دکترین عدم پایان قاطعانه یکی از شاخص‌های اصلی رهبری نتانیاهو است که حتی در جبهه داخلی هم شاهد آن هستیم و نمونه بارز آن ناتوانی وی در پایان دادن به روند خشونت و قتل در داخل مناطق 1948 علیه (فلسطینیان 1948) است.

این تحلیل‌گر صهیونیست در پایان هم اعتراف کرد: تا زمانی که نتانیاهو در راس هرم تصمیم گیری در اسرائیل ایستاده، تل‌آویو قادر به ورود به جنگی قاطع نخواهد بود، این امر حتی اگر حزب الله با صدها موشک نقطه زن مقر ریاست ستاد ارتش و فرودگاه بن گوریون را هدف قرار داده و حماس هم موشک‌های خود را متوجه دیمونا نماید، باز هم این اتفاق نخواهد افتاد، در مقابل دشمنان اسرائیل به نوعی هم افزایی رسیده‌اند، آنها ابزارهای جنگی را تولید کرده‌اند که عمق اسرائیل را هدف قررا داده و زندگی جامعه آن را به جهنم تبدیل کرده است، همانگونه که امروز در جنوب (فلسطین اشغالی) شاهد این شرایط هستیم، او (نتانیاهو) یک مرد ترسو است که ناتوانی‌اش در تصمیم گیری‌های قاطعانه در بعد سیاست داخلی کاملا مشهود است و تا به امروز نیز و تا لحظه آخر از انجام چنین کاری واهمه دارد.