رسانه چینی چاینا دیلی در گزارشی با موضوع دو سالگی خروج نیروهای آمریکا و ناتو از افغانستان ، نوشت ۱۵ آگوست 2021 احتمالاً به عنوان روز رسمی پایان یافتن "قرن آمریکایی" و آغاز "قرن آسیایی" به یادها سپرده خواهد شد.
در این روز، دولت وقت کابل تحت حمایت ایالات متحده، سقوط کرد و رئیس آن با حدود ۱۶۹ میلیون دلار پول نقد فرار کرد و طالبان مجدد زمام قدرت را در این کشور به دست گرفت.
متأسفانه، آمریکا به خود اجازه حمله به هر کشوری را به عنوان بخشی از جنگ علیه تروریسم داد. این اقدام آمریکا با حمله به افغانستان و سرنگونی رژیم طالبان آغاز شد.
کاخ سفید به جای یافتن راه حل سیاسی، جنگ را به مدت ۲۰ سال علیه این کشور تحمیل کرد. مردم افغانستان در نتیجه این اقدامات آمریکا در بدترین بحران بشردوستانه قرار گرفتند. مردم افغانستان هنوز هم در حال مبارزه با تروریست هستند و بهای گزافی را در برابر آنچه ایالات متحده بر سر این کشور آورده است را می پردازند ....
وانگ ونبین سخنگوی وزارت امورخارجه چین با اشاره به دومین سالگرد خروج اشغالگران آمریکایی از افغانستان گفت: افغانستان، صحنه شکست نظامی، سیاسی و مبارزه با تروریسم آمریکا بود و بار دیگر ثابت شد مداخله نظامی و نفوذ سیاسی کارساز نخواهد بود و فقط آشفتگی و فاجعه ایجاد می کند.
سخنگوی وزارت امور خارجه چین با بیان این مطلب، افزود: آمریکا در طول دو سال گذشته کمکهای بشر دوستانه خود را قطع کرده ، داراییهای دولت افغانستان را مسدود کرده و تحریم های علیه مردم این کشور افزایش داده است .
به نوشته چاینا دیلی، تهاجم ایالات متحده به افغانستان بر اساس فرضیات کاملاً نادرست و برداشت نادرست از ماهیت واقعی یک ملت قبیله ای فقیر بود. زمانی که ژنرال آمریکایی داگلاس لوت ادعا کرد که جنگ افغانستان موجه نیست، تعجب چندانی نداشت. تصور اینکه ابرقدرتی مانند ایالات متحده می تواند چنین اشتباه قضاوتی مرتکب شود و برای دنبال کردن اهدافی که هیچ ارتباطی با واقعیت های میدانی ندارد، انجام دهد که مردم افغانستان با خون خود بهای آن را بپردازند، باور کردنی نیست.
با این حال، این اولین بار نیست که یک قضاوت نادرست زمام اختیار سیاستهای متخاصم ایالات متحده را در دست می گیرد. جنگ عراق در دهه ۲۰۰۰ و جنگ ویتنام در دهه ۱۹۵۰ در واقع جایی است که میراث اشتباهات ایالات متحده در قضاوت به شمار می آید. بنابراین، جنگ افغانستان، همانطور که مورخی به نام «توینبی» سال ها پیش اشاره کرد، نشان می دهد که تنها درسی که بشر از تاریخ گرفته است این است که در واقع هیچ درسی نگرفته است. مهمتر از آن، این مساله ثابت می کند که ایالات متحده به اشتباه در بسیاری از نقاط جهان به منظور پیشبرد اهداف سلطه گرانه خود مداخله کرده است.
در آستانه دومین سالگرد انحطاط افغانستان، این سوال مطرح میشود که چه کسی میتواند پاسخگوی چنین اشتباه عصری باشد که زیرساختها را ویران کرد، ثبات اجتماعی را از بین برد و منجر به تلفات جانی شد. این روایت بسیار عمیق تر از یک شکست نظامی است. تصمیمگیریهای ناکارآمد، غروری کورکورانه که خود را مدافع جهان بدانید و نتوانید دیگران را تحمل کنید، همگی از اجزای مرگبار سیاستی به شمار می آید که هدف آن تسلط بر جهان است.
این رسانه چینی نوشت: به احتمال زیاد، آمریکا بهترین انتخاب را در دهه های اخیر زمانی انجام داد که تصمیم به خروج ارتش خود از افغانستان گرفت. با این حال، پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان باید اقدامات استراتژیک تری انجام می شد تا به طالبان فرصتی داده شود تا یک دولت باثبات ایجاد کند که بتواند صلح را حفظ کند و زندگی سالم شهروندان را تضمین کند. در عوض، به نظر می رسد که آمریکایی ها در یافتن ابزاری برای تضعیف طالبان بسیار مصمم هستند. قبل از به دست گرفتن قدرت توسط طالبان در افغانستان، ۸۰ درصد بودجه این کشور با کمک های خارجی تامین می شد که به طور ناگهانی از زمان خروج آمریکایی ها از افغانستان به حال تعلیق در آمد.
علاوه بر این، ایالات متحده که نتوانست آنها را از نظر نظامی شکست دهد، اکنون یک بازی کثیف دیگر را انجام می دهد تا دولت طالبان را به زانو درآورد و آنها را به عنوان یک کشور شکست خورده یا خانه تروریست ها در برابر جامعه بین المللی نشان دهد. آمریکایی ها و دیگر متحدان غربی به طور فزاینده ای نگرانی های جدی خود را در مورد حقوق زنان افغان ابراز می کنند. آیا سخن گفتن برای آموزش زنان و سایر حقوق بشر و در عین حال محروم کردن آن ملت از منابع اقتصادی و سپس قطع همه کمک ها، فقط ادعای پوچ از تلاش برای برقراری عدالت و اخلاق نیست؟
بر اساس گزارش این رسانه چینی ، بدیهی است که بحران افغانستان توسط آمریکایی ها ایجاد شده است. آنها هرگز نخواستند که افغانستان یک کشور باثبات و مرفه باشد. به همین دلیل بود که ابتدا ملت را با جنگی ناروا نابود کردند و سپس تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا اقتصاد این ملت را نابود کنند. آمریکا بیش از ۲ تریلیون دلار را برای کشتن افغان ها خرج کرده است، اما اکنون نمی تواند تنها چند میلیارد برای کمک به آنها برای بازسازی کشوری هزینه کند که در نابودی آن دست داشته است.