طی روزهای اخیر بیشترین و گاه تنها خبری که از سوی رسانه‌های انگلیسی از جمله فارسی‌زبان هم‌چون بی‌بی‌سی ، اینترنشنال ، من‌وتو و... مورد پردازش قرار می‌گیرد خبر تاجگذاری چارلز سوم است.
رفتار این رسانه‌ها نشان می‌دهد که این رسانه‌ها مأموریت دارند تا این مراسم را بزرگ‌ترین، مهم‌ترین و تأثیرگذارترین تحول در عرصه جهانی معرفی کنند.
در پوشش رسانه‌ای این تاجگذاری، ریزترین مسائل درباره این مراسم و آنچه خاندان سلطنتی و شخص چارلز انجام می‌دهند به صورت تهوع‌آوری برجسته‌سازی شده و با واژگانی چون انحصاری، تاریخی، سنتی، باستانی و... روایت‌سازی می‌شوند.
به عنوان نمونه بی‌بی‌سی در پوشش لحظه‌به‌لحظه مراحل این مراسم و البته با ضریب اهمیت بی‌حد و پایان عنوان می‌کند: «در حالی که دو روز به برگزاری مراسم تاجگذاری چارلز سوم مانده، صف طولانی از علاقه‌مندان به خانواده سلطنتی در بریتانیا در اطراف کاخ باکینگهام در مرکز لندن تشکیل شده و علاقه‌مندان برای اقامت شبانه‌روزی چادر زده‌اند.»
یا در گزارش دیگری آمده است: «روز ۶ ماه می تاجگذاری چارلز سوم به عنوان پادشاه بریتانیا در مراسمی صورت خواهد گرفت که در مجموعه‌ای از آداب و سنت‌های دیرین ریشه دارد.»
در چارچوب همین مقدس‌سازی از مراسم تاجگذاری، بی‌بی‌سی عنوان می‌کند: «مسح چارلز سوم با مالیدن روغن مقدسی انجام می‌شود که با دستورالعملی مشخص و محرمانه ساخته شده است. در این بخش از مراسم تاجگذاری، که مقدس‌ترین بخش آن است، سراسقف کاتنربری به عنوان بالارتبه‌ترین روحانی کلیسای انگلستان، با این روغن سر، سینه و دست‌های پادشاه را مسح خواهد کرد تا بر موقعیت معنوی او به عنوان ریاست عالیه کلیسا تأکید شود.»
بی‌بی‌سی در این گزارش می‌افزاید: «بخش مسح پادشاه بریتانیا چنان مقدس و محرمانه است که هنگام اجرای آن سایه‌بانی بالای سر او نگه می‌دارند تا این مراسم از دید حاضران پنهان بماند. در همان زمان، حاضران در مراسم تاجگذاری با صدای بلند شعار می‌دهند: خدا پادشاه را حفظ کند.»
نگاهی بر رفتارهای رسانه‌های وابسته به خاندان سلطنتی و نظام حاکم بر انگلیس حکایت از آن دارد که آنها به دنبال قداست‌بخشی به مراسم تاجگذاری چارلز سوم هستند.
این رویکرد که پیش از این نیز با خرافاتی چون دیدن عکس ملکه پس از مرگش در آسمان نمود یافته بود اکنون با استفاده از کلیدواژگانی چون «مراسم سنتی، تاریخی، انحصاری، جاودانه، ماندگار، جهان شمول» و... به دنبال تثبیت مهم بودن این موضوع برای شهروندان خود و بلکه مردم جهان است.
در این میان، نکات مهمی وجود دارد که رسانه‌های حکومتی انگلیس می‌کوشند از رهگذر بزرگ‌نمایی مراسم تاجگذاری آنها را به حاشیه ببرند:
نگاه مردم انگلیس و اقمار زیر سلطه آن نسبت به خاندان سلطنتی و تاجگذاری چارلز منفی است چنانچه پیش از آغاز مراسم تاجگذاری «گراهام اسمیت» رهبر بزرگ‌ترین جنبش ضد سلطنت انگلیس از برنامه‌ریزی اعضای این گروه برای برپایی تظاهرات اعتراضی در مراسم تاجگذاری چارلز سوم و حمل پلاکاردهایی با شعار «تو شاه من نیستی» خبر داده بود.
پیش از این نیز در حالی که چارلز سوم از لیورپول بازدید می‌کرد مورد اعتراض جریان‌های ضد سلطنت قرار گرفت. جمهوری‌خواهان ضد سلطنت شعار می‌دادند: «پادشاه من نیست» و «به فقرا غذا بدهید»
بر اساس نظرسنجی آنلاین شرکت «یوگاو»، حمایت از سلطنت در بریتانیا که در سال ۲۰۱۲ حدود ۷۳ درصد بود اکنون به ۵۳ درصد کاهش یافته و بیشترین مقبولیت پادشاهی موروثی در میان گروه سنی بالاتر از ۶۵ سال با ۷۸٪ رای مثبت دیده می‌شود و گروه ۱۸-۲۴ ساله‌ها کمترین تمایل را داشته‌اند.
موج گسترده اعتراض‌ها چنان است که دولت‌مردان انگلیس را با چالش‌های امنیتی مواجه ساخته و حدود ۱۵۰ میلیون پوند فقط صرف استقرار افسران پلیس و تدابیر امنیتی مراسم شده است.
در حوزه اقماری نیز مقامات بسیاری از اقمار از جمله نیوزلند، استرالیا، اسکاتلند و ولز خواستار استقلال شده و رهبران بومی دوازده کشور عضو جامعه مشترک المنافع نیز از چارلز سوم خواسته‌اند تا به خاطر «قرن‌ها تبعیض نژادی استعماری، برده‌داری، نسل‌کشی و سرقت فرهنگی»، از این ملل رسما عذرخواهی کند.
سانسور شدید فساد اخلاقی و مالی چارلز از دیگر دستور کارهای رسانه‌های حکومتی انگلیس از جمله فارسی‌زبانان است.
بر اساس اسناد و گزارش‌های فاش شده، چارلز هم‌زمان که رسما با پرنسس دایانا در ازدواج رسمی بود، تا زمان کشته شدن او در آن تصادف مشکوک، با کامیلا که او نیز زنی متاهل بود، ارتباط داشت و پس از مرگ دایانا، کامیلا با جدایی از همسرش رسما با چارلز ازدواج کرد.
این فساد اخلاقی در کنار ارتباط چارلز با زنان دیگر اما دررسانه‌هایی چون بی‌بی‌سی با داستان‌سرایی‌های عاشقانه و واژگانی مانند «رنج‌های کامیلا برای رسیدن به معشوق!» روایت شد تا فساد و انحراف جنسی و اخلاقی چارلز نزد افکار عمومی تطهیر شود.
چارلز البته در حوزه مالی نیز با اتهاماتی مانند گرفتن صدها میلیون دلار رشوه از تجار و مقامات سایر کشورها و از جمله القاعده روبرو است که از این موضوع هم در پردازش‌های رسانه‌ای در خصوص تاجگذاری او خبری نیست!
یک بام و دو هوای بی‌بی‌سی و هم‌قطارانش آنجا بیشتر رخ‌نمایی می‌کند که مسائل مذهبی، دینی و آیینی سایر کشورها در این رسانه‌ها موضوعاتی خرافی و بی‌ارزش عنوان و عبور از آنها شجاعت، حقوق بشر، آزادی و متجدد بودن خوانده می‌شود، حال آنکه بیشترین تکیه همین رسانه‌ها در موضوع تاجگذاری چارلز، آیین‌هایی خرافی است که به نام دین به خورد مخاطب می‌دهند!
بی‌بی‌سی جوانان دیگر کشورها به ویژه کشورهای مستقل و اسلامی را به مخالفت با فرهنگ و رسوم آیینی نهادینه شده در آن جوامع فرا می‌خواند و برای تحقق منویاتش نسخه اباحه و آشوب و اغتشاش می‌پیچد اما چشمانش را وقیحانه بر خواسته‌های جمهوری‌خواهانه و ضدسلطنتی 78 درصد جوانان بریتانیایی می‌بندد.
