سازمان ملل میگوید سودان به «نقطه ورشکستگی داخلی » نزدیک میشود، زیرا ادامه جنگها خطر خروج ۸۰۰ هزار نفر را تهدید میکنند.
ناآرامیهای سودان شاهد کشته شدن امدادگران، بمباران بیمارستانها و غارت امکانات بشردوستانه بوده است و گروههای امدادرسان خارجی مجبور به تعلیق بیشتر فعالیتهای خود شدهاند.
در این ارتباط نیز سازمان ملل متحد هشدار داده است که سودان در حال نزدیک شدن به نقطه ورشکستگی داخلی است، زیرا درگیریهای مسلحانه و انفجارها همچنان در خارطوم ادامه دارد و به طور بالقوه ۸۰۰ هزار نفر ممکن است مجبور به فرار از این کشور شود.
ادامه درگیریها در سودان در شرایطی است که دو طرف بر سر برقراری آتش بس توافق کرده بودند.
«استفان دوجاریک»، سخنگوی آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد نیز درباره وضعیت سودان گفت: «مقیاس و سرعت آنچه در سودان رخ میدهد بیسابقه است. ما به شدت نگران تأثیر فوری و بلندمدت آن بر همه مردم سودان و منطقه هستیم.»
همچنین روز دوشنبه، مارتین گریفیث، مقام ارشد سازمان ملل در امور بشردوستانه، برای کمک به امداد رسانی به میلیونها نفری که در سودان زندگیشان یک شبه ویرانه شده است، راهی منطقه شد. دوجاریک گفت: «وضعیت انسانی در حال رسیدن به نقطه ورشکستگی است.»
از زمان وقوع درگیری در ۱۵ آوریل بین ارتش سودان و نیروهای شبه نظامی پشتیبانی سریع (RSF) بیش از ۵۰۰ نفر کشته و حدود ۴۶۰۰ نفر زخمی شده اند. هرج و مرج و خونریزی همچنین باعث مهاجرت دسته جمعی دهها هزار سودانی به کشورهای همسایه مانند مصر و چاد شده است.
همچنین میلیونها نفر از کسانی که فرار نکردهاند در خانههای خود پناه گرفتهاند که نیازمند کمکهای فوری بشر دوستانه هستند.
هارون محمود مدیخیر مشاور فرمانده نیروهای پشتیبانی سریع سودان پیشتر گفته بود: «ما به آتش بس پایبندیم و این درگیری باید تمام شود. ما به توافق چارچوب و تحویل قدرت به غیرنظامیان پایبندیم. ما مایل به این جنگ نبودیم اما فرمانده نیروهای مسلح ما را مجبور کرد. جریانات افراطی وارد فاز درگیری در کشور شدهاند.»
هارون محمود مدیخیر گفت: «این جنگ تمام نخواهد شد مگر با تسلیم شدن البرهان. عبدالفتاح البرهان در حالی که هم اکنون در مخفیگاه است چگونه میخواهد سودان را به پیش ببرد. نیروهای پشتیبانی سریع بر نود درصد از مراکز دولتی و حاکمیتی مسلط هستند در حالی که ارتش بر شبکههای اجتماعی مسلط است. امکان تمدید آتش بس وجود دارد و ما به دنبال صلح هستیم نه جنگ.»
درگیریهای مداوم بین ارتش و نیروهای پشتیبانی سریع سودان، بسیاری از کشورها را بر آن داشته تا تلاشهای خود را برای تخلیه اتباع یا اعضای هیئتهای دیپلماتیک خود از طریق زمینی، دریایی و هوایی تشدید کنند.