روزنامه «الوطن» عمان، همزمان با سفر شب گذشته « بشار الاسد » رئیس‌جمهور سوریه به مسقط، با انتشار یادداشتی تحلیلی به بررسی دلیل حمله اخیر رژیم صهیونیستی به دمشق و تلاش آن در فرار رو به جلو از «نفرین دهه هشتم» اعلام موجودیت جعلی‌اش پرداخت و آن را زلزله دهه هشتم برای رژیم صهیونیستی توصیف کرد. امری که به فوبیای بزرگ این رژیم تبدیل شده است.
در مقدمه این یادداشت آمده است که چرا اسرائیل دمشق را در شرایطی که سوری‌ها هنوز در حال تجربه اثرات فاجعه انسانی زلزله و پناه دادن به زلزله‌زدگان هستند، بمباران نکند وقتی که اساس این رژیم مبتنی بر جنایت، کشتار بیگناهان، کوچاندن اجباری، غصب حقوق و جعل حقایق استوار است؟
در ادامه این یادداشت آمده است: «دشمن اسرائیلی از فاجعه‌ای که بر سوریه وارد شد به جنایتکارانه‌ترین شیوه سوء استفاده کرد، تجاوز وحشیانه اسرائیل به مناطق مسکونی در دمشق در زمانی رخ داد که مردم سوریه زیر بار قانون ناعادلانه و غیرانسانی سزار آمریکا در رنجند. این حمله نیز بر رنج آنها افزود به ویژه که دولت آمریکا از هرگونه کمک غیرنقدی، پزشکی و دارویی سازمان ملل و سازمانهای بشردوستانه و امدادی به مردم رنج‌کشیده سوریه، ممانعت می‌ورزد. در نتیجه دولت از دستیایی به تجهیزات لجستیک و پزشکی مورد نیاز برای بهبود وضعیت زلزله‌زدگان، کمک به زخمی‌ها و پناه دادن به آوارگان با سرعت مطلوب محروم می‌ماند.امری که درماندگی دستگاه‌های دولت سوریه در مقابل فاجعه زلزله ویرانگر را نمایان می‌کند».
نویسنده تصریح کرد: «اقدام رژیم صهیونیستی با این حمله به دمشق همزمان با بازگشت فعالیت تروریستی داعش در اراضی سوریه،کشتار بیگناهان در منطقه‌ای پرجمعیت، ارتباط و هماهنگی عمیق میان این دو طرف تروریستی را نشان می‌دهد که به دنبال تشدید درد مردم و متزلزل کردن انسجام جامعه سوریه هستند و این امر گواه آن است که اسرائیل و داعش دو طرف یک تروریسم هستند».
وی نوشت: «تبلیغات رسانه‌ای دشمن اسرائیل در خصوص هدف بمباران منطقه کفرسوسه در دمشق و فریب افکار عمومی با ادعای ترور یکی از مقامات عالی رتبه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، به منزله فرار رو به جلوی این رژیم است و هدف، منحرف کردن توجهات از وضعیت ضعف، سردرگمی در امنیت داخلی و بی‌ثباتی سیاسی رژیم صهیونیستی حتی پس از تشکیل آخرین کابینه به ریاست بنیامین نتانیاهو است که پس از پنج دور انتخابات به قدرت بازگشت، به ویژه از زمانی که تل‌آویو شاهد حجم گسترده‌ای از تحرکات اعتراضی روزانه برای رد قاطع اقدامات دولت نتانیاهو است».
به اعتقاد نویسنده، کابینه‌های متوالی اسرائیل در سایه تعدد ائتلافها با سازمانهای مذهبی خاص و افراطی، از ایجاد انسجام میان اجزای خود ناکام ماندند. امری که در شکاف ساختار جامعه صهیونیستی نیز سهیم و عاملی است که ادامه کار هر کابینه‌ای را که دارای این نوع ائتلاف است، تهدید می‌کند.
بنا بر این یادداشت، برای نخستین‌بار از زمان تشکیل رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۴۸، شکاف و تفرقه کنونی در جامعه اسرائیلی به یک تهدید داخلی جدی تبدیل شده که می‌تواند به فروپاشی و تکه تکه شدن ایده ظهور «کشور اسرائیل» منجر شود. اگر به تغییرات اخیر توجه‌کنیم که به تغییر ریشه‌ای بینش رهبران سیاسی و نظامی منجر شد. به این ترتیب، با افزایش نفوذ و تاثیر احزاب مذهبی اعم از افراطی و کمتر افراطی، دموکراسی در جامعه اسرائیل و زندگی سیاسی و مراکز تصمیم گیری، از بین رفت.
نگارنده در ادامه به سخنان شماری از مقامات مسئول سیاسی و امنیتی رژیم صهیونیستی طی چند ماه اخیر اشاره کرد که درباره نتایج وخامت‌بار این شکاف ایجاد شده در داخل سیستم سیاسی و به‌ویژه نظامی در اسرائیل هشدار می‌دهند.
بر اساس این یادداشت، «نتانیاهو، نخست‌وزیر کنونی رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۱۷، در جمع افسران ارشد و سیاستمداران در یک مرکز مطالعاتی اسرائیلی سخنرانی کرد و در آن به معنای واقعی کلمه گفت: «من برای رسیدن اسرائیل به صدمین سالگرد خود تلاش خواهم کرد، زیرا این موضوع موجودیت ما ضمنی و بدیهی نیست. [این یک امر حتمی نیست]. تاریخ به ما یاد داده که حکومت مردم یهود بیش از هشتاد سال تاکنون دوام نیاورده است».
«نفتالی بنت، نخست‌وزیر سابق اسرائیل نیز در سال ۲۰۲۲، گفت: به اعتقاد من ما در لحظه‌ای سرنوشت‌ساز به سر میبریم و باید به این امر توجه کنیم که اسرائیل دو بار، نخست زمانی که عمر آن ۷۷ سال بود، تجزیه شد و دوم، زمانی که ۸۰ ساله بود، از هم پاشید. ما اکنون در دوره سوم به‌سر میبریم و به دهه هشتم نزدیک می‌‌شویم. اسرائیل به یکی از سخت‌‌ترین لحظه‌‌های خود رسیده است».
پیش از او، «ایهود باراک» نخست‌وزیر پیشین اسرائیل طی یادداشتی در روزنامه یدیعوت آحارانوت درباره «نزدیک بودن زوال اسرائیل پیش از رسیدن به ۸۰ سالگی» ابراز نگرانی کرده و گفته بود: «احتمالا برای سومین بار در تاریخ حکومت‌‌های یهود، دچار نفرین دهه هشتم شده‌‌ایم و بیم آن میرود که قبل از ۸۰ سالگی بر سر اسرائیل نازل شود».
در ادامه این یادداشت آمده است: «در بازگشت به تاریخ، اسرائیل از «نفرین دهه هشتاد» رنج می‌برد و به استثنای دو دوران پادشاهی داوود و سلیمان و دیگری حشمونیان (Hasmoneans) هیچ یکی از دولت‌های اسرائیل بیش از ۸۰ سال عمر نداشته و در این دو مورد نیز، اختلافات، تفرقه و درگیری‌های داخلی بین خود اسرائیلی‌ها، دلیل اصلی فروپاشی این دو پادشاهی بوده، امری که نشان می‌دهد فروپاشی موجودیت‌های صهیونیستی داخلی بوده نه خارجی».
نویسنده در ادامه به یادداشت «یاکوف کاتز» در روزنامه صهیونیستی «جروزالم پست» اشاره می‌کند که در آن، اذعان می‌دارد؛ خطری واقعی وحدت اسرائیل را تهدید می‌کند، امری که می‌تواند این رژیم را به سمت جنگی داخلی سوق دهد و هر لحظه امکان انفجار اوضاع داخلی اسرائیل وجود دارد.
وی می‌نویسد: «تصور می‌کردیم که در پی موفقیت انتخابات و تشکیل دولت، ثبات در اسرائیل حاکم شود، اما واقعیت ثابت کرد که این تصور ما درست نیست، زیرا نفوذ مخالفان و احزاب مذهبی افراطی در حال افزایش است و شرایط تجزیه یک شبه تغییر نمی‌کند، بلکه آنچه در اسرائیل اتفاق می‌افتد؛ نشان‌دهنده تنش طولانی مدت و تجزیه صعودی است که اسرائیل حداقل تا پنج سال آینده که انتظار میرود عمر داشته باشد، با آن دست و پنجه نرم خواهد کرد و از آن متضرر خواهد شد».
در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: « "چه کسی در اسرائیل حکومت می‌کند؟" این سوالی است که "ایتمار بن گویر" وزیر امنیت قومی در دولت نتانیاهو از اعضای کابینه می‌پرسد. امری که گواه آشکاری بر میزان درگیری در میان افراطی‌ها و مذهبی‌ها و اصحاب نفوذ، پول، و فساد و دستگاه نظامی این رژیم است. امری که بیانگر جدی بودن خطر فروپاشی جامعه اسرائیل از درون و از دست دادن تعادل و اعتبار آن از داخل است که هفت دهه متوالی به آن می‌نازید. اگر به این موضوع، مهاجرت معکوس صهیونیست‌ها به خارج اسرائیل به دلیل تشدید انتفاضه عملیات‌های فلسطینی را بیافزاییم، مشخص می‌شود که این موجودیت از درون در حال از دست دادن ارکان وجودی خود است و دیگر تردیدی نیست که اسرائیل از زلزله دهه هشتم که آن را برای سومین بار و برای همیشه سرنگون خواهد کرد، ضربه خواهد خورد».
