گروههای اقلیتی به طور نامتناسبی در زندانهای آمریکا حضور دارند. آمریکا یک مشکل شناخته شده حبس جمعی دارد؛ در حالی که آمریکا کمتر از ۵ درصد از جمعیت جهان را تشکیل میدهد، سیستم زندان آن حدود ۲۰ درصد از کل جمعیت زندانی جهان را در خود جای داده است.
به گزارش اندیشکده «پریسون پالیسی»، اگرچه این روند از سال ۲۰۰۸ کاهش جزئی داشته است، جمعیت کل آمریکاییهای زندانی از سال ۱۹۷۰، تا ۵۰۰ درصد افزایش یافته است.
با این وجود وقتی به عقب برگردید و به جمعیتشناسی افراد زندانی در آمریکا نگاه کنید، مشکل بزرگتر و مخربتری آشکار میشود؛ بر اساس گزارشی در سال ۲۰۱۸ توسط The Entencing Project به سازمان ملل، سیاهپوستان آمریکایی ۲۷ درصد از کل افرادی را تشکیل میدهند که در سال ۲۰۱۶ در آمریکا دستگیر شدهاند – دو برابر سهم آنها از کل جمعیت این کشور.
در همین حال، ۱۵ درصد از تمام کودکان آمریکا سیاه پوست هستند، با این حال جوانان سیاه پوست ۳۵ درصد از دستگیری نوجوانان را در همان سال تشکیل میدهند.
سیستم عدالت کیفری آمریکا، با تمام نابرابریهایش، بهای اقتصادی سنگینی را میگیرد که در نهایت بر تک تک آمریکاییها تأثیر میگذارد.
یک گزارش موسسه بروکینگز در سال ۲۰۲۱ نشان داد که افراد در هنگام بازداشت در زندان و در انتظار حل و فصل پرونده جنایی خود نزدیک به ۳۰ هزار دلار از دست میدهند، حتی اگر در نهایت بیگناه شناخته شوند.
«الکس هریس»، استاد جامعهشناسی دانشگاه واشنگتن در کتاب سال ۲۰۱۶ خود گزارش داد که در برخی از شهرهای ایالت واشنگتن، میانگین تعهدات مالی قانونی زندانیان سابق مجموعا بیش از ۹ هزار دلار است.
همه این هزینهها جمع میشوند و پیامدهای اقتصادی حبس بیش از حد میتواند به بیرون موج بزند و کل جوامع را در ناامیدی اقتصادی بیاندازد.
محکومیت به جرم بر شغل و درآمد تأثیر میگذارد و البته این تأثیر برای اقلیتهای نژادی و قومی نیز بدتر است؛ کسانی که وارد سیستم زندان در آمریکا میشوند در طول زندگی خود دارای سطوح پایینتری از ثروت هستند و دریافت خدمات برای آنها بسیار دشوارتر است.
جمعیت زندانیان آمریکا در حال افزایش است و بیش از ۱۰ درصد از جمعیت آن بالای ۵۵ سال سن دارند؛ صرف نظر از سن، هم فرد و هم اعضای خانواده آنها از تماس با سیستم حقوقی کیفری و زندانی شدن از عواقب سلامتی رنج میبرند، که میتواند منجر به بیماریهای مزمن بیشتر مرتبط با استرس و در نتیجه هزینههای پزشکی بالاتر شود.