«بنیامین نتانیاهو » نخست وزیر جدید رژیم صهیونیستی یک ماه ابتدایی کار خود را با چالش های گوناگونی در داخل و خارج اراضی اشغالی به پایان رساند.
وی به خوبی اطلاع دارد در داخل اسرائیل به شدت نامحبوب است و به همین دلیل سعی کرده است با دادن وعده های بزرگ در حوزه سیاست خارجی بخشی از مخالفت ها با خود را فعلا ساکت کند.
با این حال تحلیلگران اعتقاد دارند از آنجا که صندلی نخست وزیری نتانیاهو به شدت متزلزل است و هر آن احتمال دارد سرنگون شود، وی تلاش می کند تا با دستیابی به یک موققیت بزرگ در حوزه سیاست خارجی مخالفان را ساکت کند.
بیبیِ نامحبوب در اراضی اشغالی
یکی از مهمترین دلایل اعتراض های داخلی به نتانیاهو نحوه انتخاب وی برای پست نخست وزیری در دوره ای است که هنوز پرونده فساد مالی وی در دادگاه مورد بررسی قرار نگرفته است.
برخی اعتقاد دارند که وی در واقع برای فرار از هرگونه مجازاتی سعی دارد با ششمین حضور خود در پست نخست وزیری مصونیت قضایی به دست بیاورد و مانع از هرگونه حکم دادگاه شود یا در دوره نخست وزیری با اثرگذاری بر دادگاه از شدت حکم نهایی کم کند.
چالش دیگر نتانیاهو نوع ائتلاف وی برای رسیدن به نخست وزیری به هر قیمتی بوده است. اما اکنون متحدان به شدت مذهبی و افراطی نخست وزیر رژیم صهیونیستی به مشکلی برای قانونگذاری تبدیل شده اند یا به عبارت دیگر این کابینه خود دستگاه ناراضی سازی شهروندان اسرائیل است.
این کابینه راست گرا و افراطی گویا هر روز با برنامه جدیدی صهیونیست ها در سرزمینهای اشغالی را شگفتزده می کند. تمرکز بر اجرای دقیق فرامین مذهبی و فرهنگی همچون قطع یارانه تئاتر و موزه و دیگر اقدامات اجتماعی از جمله این موضوعات هستند. همین مسائل است که در یک ماه ابتدایی دوره نخست وزیری بنیامین نتانیاهو بارها خیابان های تل آویو و دیگر شهرها مملو از معترضان و تظاهرات کنندگان شده است.
به نوشته رسانه های صهیونیستی، از دیگر حاشیه های کابینه نتانیاهو این است که دادگاه عالی رژیم صهیونیستی چندی قبل با اکثریت آرای ۹ قاضی از بین ۱۰ قاضی به رد صلاحیت «آریه درعی» رهبر افراطی و ارتدوکس حزب «شاس» به دلیل محکومیت جزایی وی حکم داد. این رای به مفهوم برکناری درعی از پست وزیر داخلی و بهداشت پس از کمتر از یک ماه حضور در کابینه بود و همین امر نشانه ای از متزلزل بودن کابینه بیبی است.
صدور نامه برکناری درعی با ناراحتی فراوان
ناظران سیاسی می گویند حضور راست افراطی و احزاب دینی صهیونیستی و حریدی ها در قدرت به تشدید بحران و تعمیق شکاف های داخلی منجر می شود و همین امر ائتلاف حاکم به ریاست نتانیاهو را داخل سرزمینهای اشغالی با مشکل روبرو می کند. از این رو کابینه بنیامین نتانیاهو ممکن است تلاش کند تا با افزایش فشار سیاسی بر فلسطینی ها در داخل اراضی اشغالی یا تنش آفرینی در منطقه و حتی کسب دستاوردی بزرگ در حوزه سیاست خارجی ضعف های خود را جبران کند.
کورسوی امید نتانیاهو
برخی تحلیلگران یکی از اهرم های نتانیاهو را عادی سازی روابط با اعراب و در صدر آن ها عربستان سعودی می دانند. این اتفاق می تواند موضع بی بی در قدرت را تا حد زیادی تحکیم کند.
«لئون هادار» کارشناس مرکز پژوهشی «نشنال اینترست» اعتقاد دارد شاید کلید بقای سیاسی نتانیاهو در دستان «محمد بن سلمان» ولیعهد سعودی باشد زیرا هر دوی آن ها به شدت خواهان آن هستند که نشان دهند غرب آسیا (خاورمیانه) به سرعت در حال تغییر است.
این تحلیلگر معتقد است نتانیاهو نماینده اسرائیلی ها نیست بلکه وی میلیونری مرفه ساکن منطقه ای اعیانی قیصریه است. نتانیاهو در ایالات متحده بزرگ و از MIT فارغ التحصیل شده و ترجیح می دهد به جای هم صحبتی با طبقه متوسط و پایین جامعه که پایگاه انتخاباتی حزب لیکود او را تشکیل میدهند، با دوستان خود در واشنگتن، نیویورک، بوستون و سیلیکونولی همنشین باشد. نتانیاهو برخلاف ائتلاف مذهبی که اکنون دور خود جمع کرده، تعهد چندانی نسبت به اجرای دستورات دینی ارتدوکس یهودی ندارد.
این کارشناس باور دارد که نتانیاهو به طور قطع ترجیح می داد با رهبران دو حزب میانه رو یعنی «یائیر لاپید» و «بنی گانتز» ائتلاف تشکیل دهد اما آنها از پیوستن به کابینه ای که ریاست آن بر عهده سیاستمداری است که دارای پرونده قضایی و متهم به رشوه، کلاهبرداری و نقض اعتماد می باشد، خودداری کردند. در عمل اما ائتلاف با احزاب تندرو و راست افراطی تنها راه برای نخست وزیر شدن بی بی بود.
نتانیاهو اکنون فهمیده است «جو بایدن» رئیس جمهوری آمریکا و دستیارانش برای هرگونه حمله به ایران به او چراغ سبز نشان نخواهند داد و حتی ممکن است توافق هسته ای با ایران را احیا کنند. وی معتقد است تنها راه تغییر وضعیت موجود و وادار کردن آمریکایی ها برای اقدام و مقابله غرب با جمهوری اسلامی، تشکیل یک جبهه دیپلماتیک و نظامی با عربستان و متحدان عرب - سنی آن است. بر اساس گزارش های مطبوعاتی، نتانیاهو در گذشته با محمد بن سلمان ولیعهد همه کاره عربستان دیدار و در مورد پتانسیل همکاری بین سعودی ها و اسرائیل در مقابل ایران گفت وگو کرده است.
طبق گزارش این اتاق فکر آمریکایی، امید اسرائیل نه تنها تسهیل تجارت و سرمایه گذاری در چارچوب توافقنامه ابراهیم بود بلکه ایجاد یک نیروی واکنش سریع با الگوبرداری از ناتو را که متشکل از اسرائیل و کشورهای حاشیه خلیج فارس است، هم دنبال می کند.
اما اکنون جهان نسبت به زمان امضای توافقنامه ابراهیم خیلی تغییر کرده است به نحوی که هم اسرائیلی ها و هم سعودی ها را وادار شدند این واقعیت بینالمللی جدید را در نظر بگیرند که ایالات متحده در اروپا و آسیا متمرکز است و مداخله جدی و طولانی مدت واشنگتن در خاورمیانه بعید به نظر می رسد. از طرف دیگر شکاف میان واشنگتن و ریاض هم بسیار افزایش یافته است به گونه ای که برخی از قانونگذاران آمریکایی خواهان ارزیابی مجدد در روابط ویژه آمریکا با منطقه غرب آسیا(خاورمیانه) هستند.
نویسنده تاکید دارد: محمد بن سلمان و بنیامین نتانیاهو به عنوان دوستان نزدیک ترامپ، می دانند که نه تنها بازگشت ترامپ در سال ۲۰۲۴ اتفاق نخواهد افتاد بلکه همچنین باید منتظر شروع کاهش بیشتر تعهدات نظامی واشنگتن در خاورمیانه باشند. تا زمانی که پدر ولیعهد سعودی که از حامیان دیرینه آرمان فلسطین است و از برقراری روابط دیپلماتیک کامل با اسرائیل خودداری می کند، زنده باشد امکان اتحاد ریاض و تل آویو وجود ندارد. البته ولیعهد سعودی خود تمایل دارد گام هایی را در جهت تنشزدایی دیپلماتیک با اسرائیل بردارد تا جایگاه آسیب دیده خود را در واشنگتن به خاطر قطعه قطعه کردن جمال خاشقچی از مخالفان سعودی با اره برقی احیا کند.
بن سلمان بعد از این جنایت در استانبول ترکیه به عنوان پدر اره ( ابومنشار) در جهان معروف شد.
طبق این تحلیل، از طرف دیگر برای نتانیاهو توافق صلح با عربستان سعودی به طور قطع یک پیروزی سیاسی داخلی هم محسوب می شود که تمرکز افکار عمومی بر اعضای کابینه جنجالی و ائتلاف بیثبات او را که ممکن است بیش از یک سال دوام نیاورد، منحرف می کند. در چنین شرایطی وی برای توافق ممکن است امتیازاتی را به عربستان در زمینه مساله فلسطین بدهد. در این حالت اعضای تندرو و مذهبی از کابینه نتانیاهو خارج می شوند؛ وقتی که گانتز و لاپید دوباره به کابینه بازگردند، این احتمال وجود دارد که نتانیاهو بتواند یک کابینه وحدت را برای پیشبرد سیاست های مهم خود در منطقه و جهان تشکیل دهد.