«غسان شربل» سردبیر روزنامه «الشرق الاوسط» در مقاله‌ای از « نوری المالکی » نخست وزیر اسبق عراق نقل کرد که «هرگز صدام را ندیدم، اما مجبور شدم بعد از اعدام او و پس از اصرار چند نفر از برادران، نیم دقیقه جلوی جنازه او بایستم و به او گفتم: اعدامت چه فایده‌ای دارد؟ آیا شهدا و کشوری که ویران کردی به ما برمی گردند؟».
المالکی افزود: صدام فقط می تواند در نزد کسانی که در رفتار با او (جنایاتش) شریک هستند، یک قهرمان تلقی شود، وگرنه چه تصویر قهرمانی می‌توان از او ثبت کرد؟ شکست‌ها و خرابکاری هایش؟ یا سیاستش که با ورود نیروهای بیگانه خارجی به پایان رسید؟ .
نخست وزیر اسبق عراق ادامه داد: من به همه سران توصیه می‌کنم که در کشورهای خود به سرنوشت صدام دچار نشوند.
صدام درپی حمله آمریکا و متحدانش به عراق در سال ۲۰۰۳ سرنگون شد. او در ۱۳ دسامبر ۲۰۰۳ توسط نیروهای آمریکایی در حالی که خود را در یک زیرزمین در حیاط خانه ای در روستایی حوالی زادگاهش مخفی کرده بود، دستگیر شد. صدام در دادگاه ویژه جرائم سران رژیم بعث عراق که توسط دولت موقت این کشور تشکیل شده بود محاکمه و در تاریخ ۵ نوامبر ۲۰۰۶ به اعدام با چوبه دار محکوم شد و سرانجام در تاریخ ۳۰ دسامبر ۲۰۰۶ در بغداد به دار آویخته شد تا با این کار نقطه پایانی بر چند دهه جنایت او علیه ملت عراق و تجاوزگرهایش علیه همسایگان این کشور گذاشته شود.
