وقوع حادثه تروریستی اخیر در پاریس، آن‌هم در اوج همراهی پلیس و دستگاه‌های امنیتی فرانسه با فرد تروریست و هزاران نژادپرست دیگر در این کشور، بار دیگر پرده از ماهیت دموکراسی و آزادی مورد ادعای کاخ الیزه برداشته است. امانوئل مکرون و دیگر مقامات سیاسی و امنیتی فرانسه در حالی نسبت به وقوع این حادثه ابراز تاسف می‌کنند که خود به‌عنوان متهمان ردیف اول این جنایت و ده‌ها جنایت مشابهی که در سایه رشد نژادپرستی سیستماتیک در فرانسه رخ می‌دهد باید پاسخگوی افکارعمومی کشورشان و خانواده قربانیان باشند.
ماجرا از جایی آغاز شد که یک فرد مسلح در مرکز پاریس، پایتخت فرانسه، به روی جمعیت آتش گشود. دست‌کم سه نفر در این حمله کشته و چهار نفر هم زخمی شده‌اند. این مهاجم مرکز فرهنگی احمد کایا و رستوران کُردی مجاور آن را هدف قرار داد. پلیس بلافاصله فرد مظنون را که ۶۹ سال دارد، دستگیر کرده است و درحال‌حاضر در بیمارستان تحت درمان است. هنوز انگیزه این حمله تایید نشده اما گزارش‌ها حاکی است که او یک شهروند فرانسه است که پلیس او را از پیش بابت دو مورد حمله به یک اقامتگاه پناهندگان در پاریس در دسامبر سال گذشته می‌شناخته و بازداشت کرده بود که اخیرا آزادش کرد. مشخص نیست که این فرد چرا آزاد شده بود!
کابوس نژادپرستی در غرب تعبیر شده است
در فرانسه، آلمان، انگلیس و بسیاری از کشورهای دیگر نیز ما شاهد همین تبعیض ساختاری هستیم. در این میان، وضعیت فرانسه نسبت به دیگر کشورها بدتر است. در سال ۲۰۲۰، حضور هزاران نفر در اعتراض‌های ضدنژادپرستانه پاریس، تنها ناظر به قتل جورج فلوید نبود. اخیرا دستگاه قضایی فرانسه ضمن اعمال بی‌عدالتی مطلق در پرونده آداما ترائوره، جوان سیاهپوستی که سال ۲۰۱۶ میلادی توسط پلیس فرانسه و در بازداشتگاه به قتل رسید، علت مرگ وی را حمله قلبی در بازداشتگاه دانست! همین مسأله خشم رنگین‌پوستان را در فرانسه برانگیخت. در کشور آلمان نیز گروه‌های نئونازی، ملی‌گرایان افراطی و مهاجرستیزان در ذیل گروه‌های سیاسی مانند حزب «جایگزینی برای آلمان» یا جنبش «پگیدا» مانور می‌دهند و هیچ‌کس جلودار آنها نیست. تنها در سال ۲۰۲۱، بیش از ۱۳۰۰ حمله نژادپرستانه در آلمان رخ داده است. بنابراین، این نژادپرستی سیستماتیک در سراسر اروپا نیز قابل رؤیت است. همان‌گونه که محرز است، آمار حملات نژادپرستانه در کشورهای اروپایی علیه رنگین‌پوستان و مسلمانان همچنان در حال افزایش است. قدرت‌گرفتن جریان‌های ملی‌گرای افراطی در تسریع این روند مؤثر بوده و بیم آن می‌رود که در آینده‌ای نزدیک، شاهد حملات نژادپرستانه علنی‌تر و گسترده‌تری علیه اقلیت‌های نژادی و مسلمانان در اروپا باشیم. در این خصوص، دستگاه‌های امنیتی و دولت‌های غربی باید بابت ایجاد زمینه مساعد برای فعالیت گروه‌های نژادپرست و افراطی در کشورهای‌شان پاسخگو باشند.
سرکوب معترضان به نژادپرستی در فرانسه
یکی دیگر از موضوعاتی که در این خصوص مورد تاکید قرار گرفته، مربوط به نژادپرستی سیستماتیک در فرانسه است. سکوت رسانه‌های غربی و سیاستمداران پرادعایی که در قبال دیگر کشورها ازجمله اغتشاشات ساخته و پرداخته دست غرب در ایران انواع بیانیه‌ها و قطعنامه‌های وقیحانه را صادر می‌کنند، در قبال حادثه اخیر در فرانسه و متعاقبا، سرکوب کردهای معترض در خیابان‌های پاریس توسط پاریس سکوت کرده‌اند. واقعیت امر این است که ساختار حاکم بر اتحادیه اروپا و پیوستگی امنیتی، سیاسی و اقتصادی بازیگران و مناسباتی که در ذیل این ساختار پیوسته شکل می‌گیرد، اساسا به اتحادیه اروپا اجازه نمی‌دهد که این خشونت را محکوم کنند. از سوی دیگر، فرانسه یکی از رهبران اروپای واحد محسوب می‌شود و بسیاری از سران اروپایی، انتقاد از فرانسه را به مثابه «انتقاد از خود» ارزیابی و تحلیل می‌کنند. می‌توان گفت که اعتراضات اخیر در فرانسه، نقطه آشکارساز ضعف و ناکارآمدی اتحادیه اروپا در دفاع از حقوق حداقلی ساکنان این کشورها محسوب می‌شود. البته از کشورهایی که مولد ترور، خشونت و نژادپرستی در سیاست‌های کلان خود هستند انتظاری جز این نیست!
تروریستی که از زندان آزاد شده بود!
این فرد تروریست در آن حمله، برای مجروح‌کردن دو نفر و پاره‌کردن چادرها، از شمشیر استفاده کرده بود اما در سایه مدارای نهادهای قضایی، امنیتی و پلیسی فرانسه با نژادپرستان به‌راحتی از زندان آزاد شده بود! در پی حمله اخیر، پلیس از مردم خواست از نزدیک‌شدن به این منطقه خودداری کنند اما در مقابل این درخواست پلیس و مقامات امنیتی فرانسه، صدها نفر از کردها خود را به نزدیکی محل وقوع حادثه رساندند تا خشم خود را نسبت به خفقان و نژادپرستی حاکم بر این کشور ابراز کنند. یکی از کارکنان رستوران به خبرگزاری فرانسه گفت: «ما دیدیم که یک مرد مسن سفیدپوست وارد شد و شروع به تیراندازی به مرکز فرهنگی کردها کرد. بعد به آرایشگاهی که در کنار این مرکز بود رفت.» یک مغازه‌دار هم گفت: «خیلی وحشتناک است. درها را از داخل قفل کرده‌ایم.» تیراندازی مذکور حدود ۱۰سال پس از کشته‌شدن سه زن کرد در حمله‌ای در ژانویه ۲۰۱۳ در پاریس رخ داده است.
