چند روز قبل، پارلمان اروپا به قطعنامه ای که روسیه را "حامی تروریسم " معرفی کرده بود، رأی مثبت داد. این قطعنامه 494 رأی مثبت و 58 رأی منفی و 44 رأی ممتنع به تصویب رسید. تا اینجای کار به ما ربطی ندارد چون ناشی از دیدگاه غرب نسبت به جهان است؛ دیدگاهی که طبق آن، غرب خود را معیار حق و باطل می داند؛ چیزی که در اینجا برای ما اهمیت دارد آرای منفی و توجیه های صاحبان این آرا برای مخالفتشان با این قطعنامه است و در اغلب رسانه های غربی نادیده گرفته شده است.
ما البته هیچ وقت انتظار نداریم که در اتحادیه اروپا، کشوری با طرح های اروپا علیه روسیه مخالفت کند. اما چیزی که واقعا اتفاق افتاده است این است که حتی در متن اتحادیه اروپا هنوز وجدان های بیداری یافت می شوند که به هیچ وجه تحت تأثیر فرآیند شستشوی مغزی رسانه های غرب قرار نمی گیرند. یکی از این آرا، رأی کلیر دالی، عضو ایرلندی اتحادیه اروپاست.
کلیر دالی نه تنها به این قطعنامه رأی منفی داده است بلکه در سخنرانی خود، علت این رأی را تشریح کرده است؛ این کار تحسین ناظران را در پی داشته است نه به خاطر اینکه از روسیه دفاع کرده است بلکه به این دلیل که پرده از رویکرد نفاق و نیرنگ غرب و سیاست های دوگانه آن برداشته است.
دالی تصریح کرده است که این قطعنامه در حالی تصویب می شود که تنها چند هفته از یازدهمین سالگرد ترور معمر قذافی، رهبر لیبی در حمله ناتو به این کشور می گذرد.
وی خاطرنشان کرد "قذافی با شلیک مستقیم به سر کشته شد. ما به خوبی به یاد داریم که ناتو به بهانه دفاع از آزادی و دموکراسی و حقوق بشر به لیبی حمله کرد و اکنون با همین بهانه درگیر جنگ نیابتی در اوکراین است. "
وی افزود: "لیبی دستخوش جنگ داخلی شده و اقتصاد آن فروپاشیده است و ملت آن که روزگاری ثروتمندترین ملت آفریقا بودند در فقر غوطه ور شده اند؛ مهاجران در بازار برده فروشان معامله می شوند و یک میلیون انسان در حسرت کمک های بشردوستانه سر می کنند. این کشور، تبدیل به کشور گورستان های دسته جمعی و جنایت علیه بشریت شده است و این میراث ناتوست. این همان استراتژی ناتو برای دفاع از حقوق بشر و دموکراسی است. "
وقتی که تروریسم، مرگ، هرج و مرج، تجاوز، فقر و گرسنگی میراث غرب و ناتوست و وقتی که غرب به بهانه هایی چون "ترویج آزادی و دموکراسی" در امور کشورهای دیگر مداخله می کند، حق ندارد دیگران را به تروریست و غیر تروریست دسته بندی کند. همچنین حق ندارد از دیگران انتقاد کند آن هم زمانی که جهان به چشم خود شاهد آن است که آمریکا و انگلیس و فرانسه و کانادا با نقض صریح منشور سازمان ملل متحد، به عراق و لیبی حمله کرده و این دو کشور را نابود کرده اند. بدون اینکه هیچ قدرتی در جهان یا هیچ سازمان بین المللی جرأت بازخواست کشورهای متجاوز را داشته باشد.
