روزنامه الکترونیکی رای الیوم در یادداشتی به قلم ایوب نصر، روزنامه نگار مغربی، به تبعات جنگ اوکراین بر اروپا اشاره کرد و در پی پاسخ به این سئوال بر آمد که آیا این جنگ به ورشکستگی اروپا منجر خواهد شد؟
در این یادداشت آمده است: از جمله مباحثی که این روز‌ها درباره روسیه مطرح است و روزنامه نگاران پیگیر جنگ اوکراین، بدان می‌پردازند، اینکه ولادیمیر پوتین و روسیه چیزی در این جنگ به دست نیاورده اند، اما این احساس را در اروپایی‌ها بیدار کرده اند که نیاز است مسلح و تجهیز شوند. چنین احساسی در ادامه منجر به افزایش بودجه کشور‌های اروپایی در بخش تسلیحاتی و نظامی شد.
به باور نویسنده رویارویی غرب و روسیه از قبل از آغاز جنگ اوکراین وجود داشته است، اما چرا آن زمان کشور‌های اروپایی در اندیشه افزایش بودجه جنگی خود نبودند و حالا چنین فکری به سر آن‌ها افتاده است؟ کشور‌هایی که نگرانی از روسیه همواره با آنان همراه بوده است چرا تا به الان که جنگ آغاز شد در پی افزایش بودجه تسلیحاتی و جنگی خود نبودند؟
غرب همواره به روسیه به عنوان یک دشمن نگاه می‌کرد به همین دلیل روابط کشور‌های غربی با روسیه رابطه رقابتی نبود بلکه همواره روابط درگیرانه بود. وقتی از درگیری می‌گوییم اقتضای چنین سخنی این است که افزایش بودجه جنگی اروپا نباید به جنگ ارتباط داده شود، یعنی این افزایش بودجه به یک باره اتفاق نیفتاد بلکه افزایش بودجه نظامی نتیجه نیاز این کشور‌ها در طول دوران درگیری و تقابل است به همین دلیل همه آنانی که به این موضوع توجه دارند باید در نگرش به این نظریه، که جنگ در اوکراین دلیل افزایش بودجه نظامی اروپاست، تشکیک و تردید داشته باشند. هر پژوهشگری نیاز است در پی دلایل واقعی افزایش بودجه‌های نظامی و دفاعی اروپا باشد.
نویسنده در ادامه می گوید: اگر در طولانی مدت و از قبل از جنگ، یا به تعبیر روسیه از قبل از عملیات ویژه، پیگیر اتفاقات بودیم به این نتیجه می‌رسیدم که قبل از جنگ دو اتفاق قابل توجه رخ داد که در بازنگری در مسائل مختلف سهم زیادی داشت. اولین مورد عقب نشینی آمریکا از افغانستان و دومین موضوع قرارداد زیر دریایی‌ها بود که در آن فرانسه از جانب استرالیا و آمریکا تحقیر شد. هر چند اظهار نظر اروپایی‌ها درباره این دو اتفاق با اختلافات همراه بود، اما همه این کشور‌ها در یک نکته مهم با هم همراه بودند و آن اینکه هم پیمانان آمریکا در آینده نمی‌توانند به این کشور متکی باشند. رفتار آمریکا در این دو اتفاق موجب شد تا اروپایی‌ها به این باور برسند که واشنگتن از آن‌ها روی گردانده و با نادیده گرفتن جایگاهشان سبب تحقیرشان شده است. این احساس اولین جرقه‌ای بود که اروپایی را به این درک رساند که آمریکا نمی‌تواند تکیه گاه مطمئنی باشد به همین دلیل باید به فکر افزایش بودجه نظامی و جنگی باشند. البته آمریکا شایسته سرزنش نیست، چون این کشور از آغاز تا به امروز دوست و دشمن نمی‌شناخت و همه داوری هایش بر اساس حفظ منافع بوده است در نتیجه سرزنش برای آنانی است که این واقعیت شفاف را درک نکرده اند.
