رئیس جمهور فرانسه حین دیدار از الجزایر با مخالفت و اعتراضهای مردم مسلمان این کشور آفریقایی مواجه شد.
به گزارش شبکه خبری «تیآرتی» « امانوئل ماکرون » رئیس جمهور فرانسه در سفر به «اوران» در الجزایر با تظاهرات مردم این شهر روبرو شد. در فیلمی منتشر شده از سفر ماکرون به الجزایر در حالی که محافظان ماکرون به سرعت او را سوار خودرو کردند، جمعیت شعار «زنده باد الجزایر» سر دادند.
بر اساس این گزارش، به دنبال این اعتراضهای مردمی، ماکرون سفر خود را کوتاه و شهر اوران را ترک کرد.
رئیسجمهور فرانسه در سفرش به الجزائر مدعی شد که گاز هدف اصلی سفر او نیست، اما منابع گازی الجزائر میتواند معادلات انرژی جهانی را تغییر دهد.
ماکرون هماکنون در دومین سفر خود به الجزائر طی ۵ سال گذشته به سر میبرد. او در این سفر، هیئتی متشکل از ۹۰ شخصیت از جمله تجار و روشنفکران متخصص در تاریخ دو کشور را نیز از پاریس همراه خود برده است؛ علاوهبر این ۷ نفر از وزرای دولت نیز او را در این سفر سهروزه همراهی میکنند.
اطرافیان رئیس جمهور فرانسه میگویند که دیدارهای این سفر با محوریت جوانان برنامهریزی شده و هدف آن غلبه بر بیگانگی و تنشی است که نزدیک به یک سال بین دو کشور حاکم شده است؛ تنشی که در پس زمینه مسائل بحثبرانگیز بین دو کشور مانند حافظه تاریخی الجزائریها در دوره استعمار فرانسه (۱۸۳۰-۱۹۶۲) و برخی موارد دیگر به وجود آمد.
رسانههای دیگر اما معتقدند که پس از چرخش بیسابقه کشورهای اروپایی از جمله ایتالیا و آلمان به سمت الجزائر و خالی کردن پشت اسپانیا که به سمت مغرب متمایل شده است، رئیسجمهور فرانسه به الجزائر سفر می کند تا هم تنشهای اخیر پیشآمده را برطرف کند و هم کمک این کشور در بخش انرژی را جلب کند.
«عبدالمجید تبون» رئیس جمهور الجزایر چندی قبل ضمن انتقاد از استعمار فرانسه گفت که کشتارهای فجیع این کشور در الجزایر را نمیتوان فراموش کرد. تبون در پیامی به مناسبت هفتاد و هفتمین سالگرد کشتار ۸ مه ۱۹۴۵ توسط ارتش فرانسه، تأکید کرد که این جنایات، همچنان در ذهن مردم الجزایر است.
نیروهای اشغالگر فرانسه در آن زمان، تظاهرات کنندگان الجزایری را به صورت وحشتناک در مناطق «سطیف»، «قائمه» و «خراطه» در شرق الجزیره قتل عام کردند. بر اساس آمارهای رسمی، ۴۵ هزار نفر در این کشتار، جان خود را از دست دادند. این افراد، خواستار استقلال الجزایر بودند.
رئیس جمهور الجزایر در اشاره ضمنی به فرانسه گفت: «تمایل الجزایر برای رسیدگی به پروندههای این دوره استعماری، به دور از هر گونه معامله یا چانهزنی خواهد بود تا حافظه ما حفظ شود. [الجزایر] در عین حال در تلاش است که با حافظه و تاریخ، به صورت عینی و با شفافیت برخورد کند.»