سیاست دوگانه و دورویی رژیم صهیونیستی و ادعای بی طرفی آن در بحران اوکراین دیگر فایدهای ندارد و صبر رئیس جمهور روسیه از اقدامات این رژیم در جنگ اوکراین و حمله سخت به فرودگاه بین المللی دمشق لبریز شده است. ازین رو، وی دستور داد فعالیت آژانس یهودی در روسیه به حالت تعلیق درآید و چه بسا اختلافات مسکو و تل آویو در آینده شدت گیرد.
عبدالباری عطوان در سرمقاله جدید خود در روزنامه رای الیوم نوشت: افزایش شدت تنشها در روابط اسرائیل و روسیه و بازتاب این تنشها در جلوگیری دولت روسیه از ادامه فعالیتهای آژانس یهودی در سراسر این کشور برای نخستین بار از سی سال پیش، اتفاقی بود که پیش بینی میشد. این اتفاق بدان معناست که کاسه صبر ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه در برابر سیاست دوگانه اسرائیل در بحران اوکراین لبریز شده است.
آنچه در این مقاله بیان میکنیم، شایعه ها، پیش گوییها یا حتی آرزوها نیست؛ بلکه درباره آغاز تغییر مواضع روسیه سخن میگوییم که شدت آن در حال افزایش است. بنینا تامانو وزیر مهاجرت اسرائیل از این تغییرات پرده برداشت و روزنامههای متعدد اسرائیلی از جمله جروزالم پست آن را تایید کردند. این روزنامه نوشت این تصمیم ممکن است قدرت یهودیان روس برای مهاجرت به «اسرائیل» را از بین ببرد.
سه علت اصلی جلوگیری از ادامه فعالیتهای آژانس یهود در روسیه
با توجه به سه تحول اصلی که نمیتوان آنها را نادیده گرفت، شاید صدور چنین دستوری اتفاقی نبوده باشد:
نخست، روی کار آمدن یائیر لاپید نخست وزیر اسرائیل به جای نفتالی بنت.لاپید که سمت وزارت خارجه را عهده دار بود، از همان روز نخست حمله روسیه به اوکراین را محکوم کرد و از کابینه خواست در این بحران در محور متحد آمریکایی بایستد و به تحریمهای غربی علیه مسکو بپیوندد و مهمتر از همه، اوکراین را به تسلیحات، به ویژه سامانههای گنبد آهنین و پهپاد مجهز کند.
دوم، داوطلب شدن صدها تن از افسران و نظامیان ذخیره ارتش اسرائیل و شماری از عناصر بلندپایه نیروهای امنیتی اسرائیل برای جنگیدن به عنوان «مزدور» در میان شبه نظامیان اوکراین و زیر پرچم ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهور یهودی و صهیونیستی اوکراین بود؛ فردی که میخواهد اوکراین را به «اسرائیل دوم» تبدیل کند.
سوم، تشدید حملات رژیم اشغالگر به سوریه و بمباران فرودگاه بین المللی و غیر نظامی دمشق و غیر فعال کردن آن برای مدت بیش از دو هفته بود که در پی آن، پوتینِ «در تنگنا» به وزارت خارجه دولت خود دستور داد برای محکومیت این حمله پیشنویس قطعنامهای با شدیدترین عبارتها به شورای امنیت ارائه کند.
پوتین چگونه دورویی اسرائیل را برملا کرد؟
شاید اقدام نیروهای روس در بازداشت یکی از «مزدوران» اسرائیلی که در کنار نیروهای اوکراینی در منطقه دنباس در جنوب شرق اوکراین میجنگید، به منزله رسیدن به «جعبه سیاه» بود که دوگانگی و دورویی اسرائیلیها را برملا کرد و وی اطلاعات ارزشمندی درباره اسرار حمایت اسرائیل از اوکراین و رئیس جمهور آن در خصوص فرستادن تسلیحات و پهپادها، انتقال صدها و چه بسا هزاران تن از نیروها و کارشناسان سابق یا کنونی ارتش و دستگاههای امنیتی اسرائیل ارائه کرد.
بخش زیادی از رسانههای اسرائیلی از شیطان جلوه دادن روسیه و پوتین و توصیف وی با بدترین ویژگیها دست برنداشتند و او را با هیتلر و نرون که رم را به آتش کشید، مقایسه کردند. این رسانهها از متهم کردن وی به ارتکاب «جنایتهای جنگی» در اوکراین و تاکید بر لزوم محاکمه وی خودداری نکردند.
نمیدانیم این اختلافات تا چه حد افزایش خواهد داشت؛ اما با نزدیک شدن زمان سفر جو بایدن رئیس جمهور آمریکا به قدس اشغالی در چارچوب سفرش به خاورمیانه، شدت گرفتن این اختلافات بعید نیست؛ زیرا بایدن که تل آویو از وی میخواهد عرصه را بر ایران تنگ کند و «پیمان ناتوی عربی» به سرکردگی تل آویو با هدف آمادگی برای حمله به آن را تشکیل دهد، شاید در مقابل از تل آویو بخواهد مواضع واضح تری در قبال بحران اوکراین بگیرد و در محور آمریکا و غرب بایستد.
غرب باید از شکست هیتلر و ناپلئون در برابر روسیه عبرت بگیرد
بیسمارک صدر اعظم نخست آلمان که این کشور را متحد کرد همواره درباره خشم خرس روسیه و رفتن به سمت جنگ با آن هشدار میداد. آدولف هیتلر و پیش از وی، ناپلئون بناپارت به این توصیه توجه نکردند و بهای سنگینی پرداختند و شکستهای ذلت آوری را متحمل شدند. جو بایدن و متحدان عرب و اسرائیلی وی شاید با همین سرنوشت مواجه شوند. این چیزی است که برخی از کشورهای بزرگ مانند چین، هند، ایران و کشورهای «بریکس» به آن پی بردند و عمل کردند.
اتخاذ سیاست دوگانه از جانب اسرائیل و در عین حال، ادعای بی طرفی آن در بحران اوکراین به پایان خود نزدیک میشود. دیگر یک بار ادعای همراهی با مسکو و بار دیگر ادعای همراهی با واشنگتن «حقه ای» است که فایده ندارد و شاید پوتین با تعلیق فعالیت آژانس یهودی در خاک روسیه تصمیم گرفت زمام کار را در دست بگیرد و کارت قرمز را در برابر دوگانگی اسرائیل بالا ببرد و چه بسا اقدامات آتی گستردهتر باشد.