عادت کرده‌ایم که شاهد باشیم رژیم اشغالگر خانه‌ها و شهرهای عرب‌ها و مسلمانان را نابود کند و سپس در مقابل دیدگان جهانیان ظاهر شده و خود را به عنوان مدافع از حقوق خویش، معرفی کند. ولی امروز این رژیم در نبرد رسانه‌ای کاملا شکست خورده است. این رژیم خبرنگاری را مقابل دیدگان جهانیان مورد هدف قرار داد و سپس به مراسم تشییع پیکرش حمله کرد. این امر تنها بیانگر یک چیز و آن اوج شکست است؛ یعنی رژیم اشغالگر حتی از تشییع ابوعاقله در مقابل دیدگان جهانیان می‌ترسد و این رژیم تا حدی دچار آشفتگی و سراسیمگی شده است که به جای بررسی وضعیت، به تشییع‌کنندگان حمله می‌کند تا برهنگی اقدامات زشت خود را به نمایش عمومی بگذارد.
جهانِ امروز به وضوح دید که چگونه اسرائیل مسیحیان و مسلمانان را به قتل می‌رساند و به مقدسات آنها تعدی و خانه‌های‌شان را ویران می‌کند و یا اینکه چگونه ملت‌های مختلف در معرض خطر ناشی از سیاست‌های نژادپرستانه و غیرانسانی اسرائیل قرار دادند؛ سیاست‌هایی که حتی نرمش رژیم‌های سازشکار عربی نیز آن را کم‌رنگ‌تر نکرده است. خون ابو عاقله لکه ننگی نه تنها بر پیشانی رژیم صهیونیستی بلکه بر پیشانی رژیم‌های سازشکار عربی نیز خواهد بود.
رژیم اشغالگر امروز سخت‌ترین مراحل حیات خود را می‌گذراند و به تدریج به سقوط خود نزدیک می‌شود دلایل روشنی برای اثبات این ادعا وجود دارد، نخست: شکست قدرت بازدارندگی اسرائیل در برابر توسعه توانمندی‌های تسلیحاتی مقاومت؛ به نحوی که این رژیم دیگر قادر نیست هر زمان که بخواهد جنگی را راه بیندازد و یا سربازانش به سرزمین‌های عربی یورش ببرند.
دوم: رژیم اشغالگر امنیت خود را از دست داده، و عملیات استشهادی و قهرمانانه در داخل فلسطین افزایش یافته است و این رژیم در هر عملیاتی، تمام قوای خود را برای دستگیری عامل یا عاملان بسیج می‌کند. از سوی دیگر، شهرک‌نشینان اعتماد خود به رژیم متبوع‌شان را درخصوص تامین امنیت از دست داده‌اند زیرا که در 5 عملیات اخیر و فقط طی 45 روز، 19 اسرائیلی کشته شدند.
سوم: بحران سیاسی و تزلزل کابینه فعلی و سابق اسرائیل همزمان با تشدید خشونت و نژادپرستی در میان اسرائیلی‌ها به دلیل قدرت گرفتن جناح راست افراطی، بروز عدم تعادل و توازن در ترکیب شهرک‌نشینان و عدم امنیت. همانطور که مطالعات منتشر شده در رسانه‌های اسرائیلی حاکی از آن است که بیش از 41 درصد از یهودیان روس در سال‌های اخیر به روسیه بازگشته‌اند.
چهارم: جنگ روسیه در اوکراین دغلبازی اسرائیل و بازی کردن این رژیم روی طناب میان روسیه، آمریکا و اواکراین را نشان داد. به همین دلیل است که رژیم اسرائیل در میان ملت‌های این کشورها منفورتر و مطرودتر شده و رسانه‌ها قادر نیستند که این برهنگی و عار را پوشش دهند. به نحوی که "سرگئی لاوروف" وزیر امور خارجه روسیه سکوت خود را شکست و موضعی تند علیه تل‌آویو گرفت. همچنین در آمریکا، دولت بایدن نیز مجبور شد ترور شیرین ابوعاقله توسط نظامیان رژیم صهیونیستی را محکوم کند. نکته قابل توجه اما اینجاست که دولت بایدن یورش نظامیان رژیم صهیونیستی در روز گذشته به مراسم تشییع پیکر شهید ابو عاقله را نادیده گرفت و آن را محکوم نکرد که این امر با نارضایتی و خشم گسترده در رسانه‌های امریکایی همراه شده است.
پنجم: ممکن است برخی معتقد باشند مانوری که اسرائیل در حال برگزاری آن با حضور تمام نیروهای زمینی، دریایی و هوایی است و یک ماه طول خواهد کشید، به مثابه عرض اندام و اطمینان‌بخشی به شهرک‌نشین‌ها درباره تأمین امنیت است در حالی‌که این مانور، بزرگ‌ترین دلیل بر شکست اسرائیل و تلاش آن برای فرار رو به جلو در برابر مشکلاتش است و صهیونیست ها نیز از این وضعیت به خوبی آگاه هستند که رهبران‌شان( نظامی‌ها و سیاسیون) معمولا به جای حل مشکلات و چالش‌های امنیتی و سیاسی خود، دم از آغاز جنگ می‌زنند تا از این طریق اعتماد از دست‌رفته را بازیابی کنند ولی آنها حتی در مقابل پیکر و جنازه روزنامه‌نگار فلسطینی نیز ناتوانی‌شان را نشان دادند پس چگونه می‌توانند جنگی را آغاز کنند؟! لذا اسرائیل به دلیل ترس از نتایج هر جنگی، به برگزاری رزمایش متوسل می‌شود.
گلوله‌ای که تک‌تیرانداز اسرائیلی با آن صورت شیرین ابوعاقله را هدف قرار داد، این رژیم را رسوا خواهد کرد و آخرین میخ را بر تابوت آن خواهد کوبید.
