عبدالباری عطوان در سرمقاله روزنامه الکترونیکی رای الیوم که از لندن به روز می‌شود، نوشت: جو بایدن ، رئیس جمهور آمریکا موفق شد عمران خان ، نخست وزیر پاکستان را به شیوه‌ای دموکراتیک و آمریکایی و از طریق جلوگیری از دادن رای عدم اعتماد به دولت او در پارلمان آن هم تنها با دو رای، ایجاد دو دستگی در میان حزب وی، خریدن برخی از نمایندگان (۱۲ نماینده) و حمایت از ائتلاف رقیب به رهبری شهباز شریف، برادر بزرگتر نواز شریف فاسد که به فساد و پولشویی محکوم شده بود و به دلیل وخامت وضعیت جسمانی اش آزاد گردیده بود، سرنگون کند.
بزرگترین گناهی که عمران خان در نزد ایالات متحده و بایدن که از زمان ورودش به کاخ سفید اصلاً با او تماس نگرفته است، مرتکب شده بود مبارزه با فساد، حمایت از طالبان علیه اشغالگران آمریکایی در افغانستان، تحکیم روابط سیاسی و اقتصادی با چین، امتناع از محکوم کردن تهاجم روسیه به اوکراین، مهم‌تر از همه این‌ها مقاومت در برابر فشار‌های شدید آمریکا برای عادی سازی روابط با اسرائیل و تقویت روابط خود با محور مقاومت به رهبری ایران و رد درخواست اعزام نیرو برای شرکت در جنگ یمن تحت لوای ائتلاف سعودی – اماراتی بود. همچنین آقای عمران خان یکی از بزرگترین حامیان آرمان فلسطین و سرسخت‌ترین مدافعان از آن بود که نژاد پرستی صهیونیسم و جنایات آن در دوران دانشجویی در دانشگاه آکسفورد را محکوم کرد.
خان و متحدانش به رهبری جنبش «الانصاف» و مطرح کردن شعار تغییر و تأسیس پاکستان جدید، توانستند با اکثریت آرا در انتخابات ۲۰۱۸ پیروز شوند و بدین ترتیب یک دولت ائتلافی تشکیل دهند و اولین تصمیم او کنار گذاشتن هواپیمای شخصی ریاست جمهوری، امتناع از اقامت در ارگ ریاست جمهوری و اخراج ۵۰۰ خدمتکار، آشپز و کارمند، صرفه جویی در هزینه‌ها، اصرار بر سکونت در منزل شخصی ساده خود و عدم استفاده حتی از یک روپیه از بودجه دولتی بود. نخست وزیری با این خصوصیات، که همواره در کنار فقرا است و با فئودالیسم فاسدی که خون فقرا را می‌مکد و میلیارد‌ها دلار در بانک‌ها انباشته کرده است، به مبارزه می‌پردازد، طبیعی است که در تیررس ایالات متحده باشد که از فساد در پاکستان و از دو خانواده‌ای که از زمان استقلال این کشور (یعنی خانواده‌های بوتو و شریف) حکومت را در انحصار خود در آورده اند، حمایت کرده است.
عطوان نوشت: عمران خان منکر این نیست که در آغاز حکومتش از ارتش و نهاد‌های امنیتی کمک و حمایت شده است، اما اشکال این کار کجاست؟ ارتش پاکستانی است، آمریکایی و چینی نیست و مانند اکثر کشور‌های جهان سوم منبع اصلی قدرت در این کشور است، اما زمانی که با برخی از ژنرال‌های این ارتش مخالفت کرد و اجازه ایجاد پایگاه‌های آمریکایی در سرزمین‌های خود را نداد چرا که در این صورت حاکمیت کشورش را نقض می‌کرد و آن را به بازیچه‌ای در دست واشنگتن تبدیل می‌کرد، از این رو جدایی بین او و ارتش ایجاد شد، اما در هر صورت این موضع گیری عمران خان یک موضع گیری افتخارآمیزی بود.
مخالفان او در احزاب رقیب بر افزایش نرخ تورم به ۱۰ درصد (تورم در ترکیه ۶۲ درصد)، کاهش نرخ رشد به اندکی بالای صفر در سه سال گذشته و کاهش ارزش «روپیه» در حدود ۱۲ درصد تمرکز می‌کنند، اما درباره نقش همه‌گیری کرونا که تمام دنیا را درنوردید و اقتصاد همه کشور‌ها را تحت تأثیر قرار داد، صحبت نمی‌کنند، همچنین فراموش می‌کنند یا خود را به فراموشی می‌زنند که او با در پیش گرفتن سیاست عدم محدودیت هم جانبه و گرسنگی ندادن به مردم به موفقیت بی‌سابقه‌ای دست یافت و مرگ و میر را در اثر این بیماری همه گیر به «تنها ۳۰ هزار مورد» از مجموع ۲۲۰ میلیون نفر، جمعیت پاکستان کاهش داد و آن نیز با اتخاذ یک سیاست بهداشتی هوشمند و موثر انجام گرفت.
جنگ آمریکا علیه عمران خان، از سال‌های پایانی دولت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا، آغاز شد، زیرا او «استفاده» از قابلیت‌های نظامی و امنیتی پاکستان برای مبارزه با جنبش طالبان در افغانستان و نجات اشغالگران آمریکایی - ناتویی از شکست در افغانستان خودداری کرد. اولین اقدام تلافی جویانه تنبیهی با توقف کمک‌های سالانه آمریکایی به میزان ۳ میلیارد دلار آغاز شد و گام تنبیهی دوم از طریق تحریک جنبش‌های تجزیه طلب پاکستان و حمایت از فعالیت‌های نظامی آن‌ها انجام گرفت. مقصود ما در اینجا حمایت از دو جنبش بزرگ پاکستان یعنی: جنبش بلوچی و طالبان پشتون پاکستان است و بالاتر از همه این دو اقدام تنبیهی، احیای داعش در پاکستان بود.
توطئه آمریکا برای خرابکاری در پاکستان و ایجاد هرج و مرج خونین در آن موفق نخواهد شد و اگر هم موفق شود دوام نخواهد داشت و با شکست بزرگی به پایان می‌رسد، زیرا قشر بزرگی از مردم پاکستان به رهبری خان با آن به مقابله و مقاومت خواهد پرداخت چرا که این مرد دارای کاریزما و محبوبیت بسیار بزرگی است. مگر اینکه یک عملیات تروری برای او طرح ریزی کنند همانطور که برای ذوالفقار علی بوتو که پس از کودتای نظامی به رهبری ژنرال ضیاء الحق به اعدام محکوم شد و همانطوری که ضیاء الحق نیز در نتیجه انفجار هواپیمایش در آسمان در سال ۱۹۸۸ ترور شد.
تحلیلگر سرشناس جهان عرب معتقد است: بایدن نیز مثل یک «کفتار» زخمی و نه مثل یک ببر به همه طرف حمله ور می‌شود، اما عمران خان اردوگاه درست (اتحاد با چین و روسیه) را انتخاب کرد که منافع کشور و مردمش در آن است و از مشارکت در توطئه اوکراین امتناع ورزید و با سفر به مسکو درهمان روز اول جنگ موضع خود را از جنگ روسیه و اوکراین علنی کرد و در مقابل همه فشار‌ها و تهدید‌ها برای محکومیت متحد روس خود مقاومت کرد. با این وجود گذر ایام همه چیز را نشان خواهد داد.
