عبدالباری عطوان، تحلیلگر سرشناس عرب با اشاره به توطئه آمریکاییها برای سرنگونی دولت عمران خان نخست وزیر پاکستان و علل تلاشهای واشنگتن برای سرنگونی نوشت شاید عمران خان از این توطئه نجات یافته باشد، اما این توطئه متوقف نخواهد شد.
عطوان که سردبیر روزنامه اینترنتی رأی الیوم است در مطلبی نوشت شاید عمران خان نخست وزیر پاکستان از توطئه آمریکاییها برای سرنگونی دولت وی با تحریک احزاب مخالف برای سلب رأی اعتماد پارلمان از طریق یک ضربه پیشدستانه و ائتلاف با عارف علوی رئیس جمهور پاکستان و متقاعد کردن وی برای انحلال کابینه و برگزاری انتخابات ظرف سه ماه آینده نجات یافته باشد، اما این توطئه آمریکا هرگز متوقف نخواهد شد و ممکن است تا اجرای یک کودتای نظامی گسترش یابد، زیرا ارتش پاکستان حاکم واقعی این کشور است و از زمان تأسیس این کشور، چهار کودتا انجام داده است که اگر نه همه آنها، اما بیشتر این کودتاها با هماهنگی آمریکاییها بوده است و برخی از ژنرالهای طرفدار آمریکا در میان آنها حضور دارند.
از نظر آمریکا و دولت این کشور اشتباهات بزرگی که عمران خان مرتکب شده و باعث سوق دادن واشنگتن برای توطئه علیه پاکستان با هدف سرنگونی دولت این کشور شده، در چند موضع و سیاست خلاصه میشود:
نخست: مخالفت کامل عمران خان با قطع حمایتهای خود از جنبش طالبان و حمایت از همچنین موفقیتهای این جنبش در تسریع شکست آمریکا و عقب نشینی خفت بار سال گذشته این کشور از افغانستان است.
دوم: طرفداری عمران خان از چین و الحاقش به ابتکار «کمربند و جاده» و امضای پیمان همکاری اقتصادی به ارزش اولیه ۶۲ میلیارد دلار که شامل همکاریهای بزرگ اقتصادی است که این پیمان عمران خان را از آمریکا بی نیاز میکند.
سوم: حمایت عمران خان از حمله روسیه به اوکراین و سفر وی به مسکو در آغاز بحران و استقبال چشمگیر ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه از رئیس جمهور پاکستان.
چهارم: اقدام عمران خان به برقرای روابط راهبردی بسیار قوی با ایران و شکستن محاصره تحمیلی آمریکا به ایران و همچنین متهم کردن عمران خان به ارائه کمکهایی به ایران با هدف توسعه برنامههای هستهای این کشور.
پنجم: حمایت کامل عمران خان از آرمان فلسطین و مخالفتش با پیوستن به روند عادی سازی و صلح آبراهام با رژیم اشغالگر صهیونیستی و مقاومت با هر گونه فشارهای آمریکایی و عربی در این زمینه.
ششم: مخالفت عمران خان با درخواستهای متعدد آمریکا برای ایجاد پایگاههای نظامی در پاکستان - که دارای مرزهای مشترک با چین است - و همچنین مخالفت با حضور نیروهای ارتش و سازمانهای اطلاعاتی پاکستان تحت فرماندهی آمریکا برای مبارزه با طالبان و سوق دادن این جنبش به طرفداری از چین و جلوگیری از انجام دادن هر گونه اقدام تروریستی علیه این کشور.
عطوان در ادامه نوشت: دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا کمکهای سالانه این کشور را به پاکستان که در حدود سه میلیارد دلار بود به عنوان یک اهرم فشار با هدف متوقف کردن آنچه حمایت از تروریسم در افغانستان خوانده میشد و همچنین پایبند نبودن پاکستان به توافقات آمریکا برای مبارزه با طالبان، مخالفت اسلام آباد با فرستادن نیرو به یمن در کنار ائتلاف سعودی اماراتی و قطع روابط با ایران؛ متوقف کرد.
جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا نیز پس از به قدرت رسیدن همین روند را در پیش گرفت و هیچ تماسی با عمران خان نگرفت و شکاف میان آنها در پی اقدام عمران خان به شادمانی از فروپاشی اشغالگری آمریکا در افغانستان و عقب نشینی هرج و مرج گونه از این کشور افزایش یافت.
عمران خان وقتی در پیامی به ملت پاکستان اعلام کرد آمریکا به علت مخالفت وی با احداث پایگاههای نظامی در خاک پاکستان میخواهد دولت وی را سرنگون کند، در حقیقت رازی را فاش نکرد، زیرا تصمیم سرنگونی وی در پی پیروزی فراکسیون عمران خان در انتخابات پارلمانی اخیر و موفقیت وی در سرنگونی دولت سابق پاکستان اتخاذ و پس از سفر عمران خان به مسکو و الحاق وی به ائتلاف چین، روسیه، ایران و کره شمالی علیه آمریکا و جنگ روسیه در اوکراین قطعی شد.
شاید مهمترین اشتباه عمران خان از نظر آمریکا، حمایت مطلق وی از آرمان فلسطین و انتقادات علنی وی از جهان اسلام باشد که در مقابله با توطئه نژادپرستانه صهیونیستها و متوقف کردن جنایات آنها و قتل عام ملت فلسطین شکست خورده است. عمران خان از زمانی که دانشجوی دانشگاه آکسفورد انگلیس و رئیس اتحادیه دانشجویان بود این موضع را در پیش گرفت و همسر اول و مادر فرزندانش جمایما خان نیز همین موضع را اتخاذ کرد و به دین اسلام گروید و مقالات متعددی در روزنامههای انگلیس علیه تجاوز اسرائیل به نوار غزه نوشت.
عمران خان علی رغم همه پیشنهادهای فریبنده کشورهای حاشیه خلیج (فارس) برای ایستادن در برابر ایران، فرقه گرا نبود و در زندگی شخصی خود زاهد و سازده زیست است، زیرا از اقامت در کاخ نخست وزیری که شامل بیش از ۵۰۰ خدمتکار زن و مرد است امتناع کرد و در خانه ساده خود زندگی و از پول خود خرج کرد و از بودجه دولت برای خود هزینه نکرد، وی مالک کارخانهها و هزاران هکتار زمین نبود و همچون نواز شریف نخست وزیر سابق پاکستان، نزدیکان خود را در پستهای مهم دولتی منصوب نکرد.
این نگرانی وجود دارد که آمریکا ارتش پاکستان را به اجرای کودتا با هدف به دست گیری قدرت و اعلام حالت فوق العاده تحریک کند که در این صورت چه بسا ممکن است پاکستان در حالتی از هرج و مرج فرو رود.