در بیشتر کشورهای جهان جاسوسی یک فعالیت ممنوعه است که مجازات آن اعدام است؛ اما به نظر می‌رسد که این امر در عراق متفاوت است زیرا دیده می‌شود که جاسوسی برای دستیابی به ثروت‌های بزرگ یا حتی کسب مناصب اشکالی ندارد.
پایگاه خبری شبکه «العهد» با انتشار گزارشی با این محتوا نوشت که به نظر می‌رسد وضعیت جاسوسی در عراق متفاوت است و در این‌جا، بسیاری از جاسوس‌ها شانس خود را در یک عرصه کاملا باز، امتحان می‌کنند.
در ادامه این گزارش آمده است: «به گفته متخصصان، عدم وجود بازدارندگی، طمع و فقدان شرم از انگ "خیانت" به علاوه امنیت ضعیف و در دسترس بودن پوشش‌های حفاظتی در کنار اشغالگری، که همگی به تشدید جاسوسی در عراق و رسیدن آن به نقطه بی‌تفاوتی نسبت به هرگونه پیگرد یا تبعات وارده به کشور از خسارات جانی گرفته تا خسارات مالی سنگین، منجر شده است.حال این این سوال وجود دارد که تا کی این وضعیت در عراق باید ادامه یابد؟».
سرویس اطلاعاتی تعطیل
«عدنان الکنانی» کارشناس امنیتی در مصاحبه با العهد گفت: جاسوسان خارجی در داخل عراق مشغول به کار هستند. ماموریت آنها جمع آوری اطلاعات و حقایق در مورد اهداف نظامی و آینده و همچنین استخدام برخی از عناصر برای کار برای آژانس های اطلاعاتی است. مبارزه با این فعالیت‌ها در حیطه وظایف سازمان اطلاعات است که قانونا حق آن را دارد، اما ناکام و تعطیل است».
وی افزود: «نوع دیگری از جاسوسی وجود دارد که جاسوسی نظامی است و هدف آن جذب فرماندهان نظامی است».
الکنانی در این خصوص بر لزوم رصد عراقی‌هایی که با سازمان‌های اطلاعاتی مرتبط هستند و هدفشان همکاری با آنها یا جذب شدن به آنها است و نیز اهمیت اقدام دستگاه اطلاعات نظامی در پیگرد کلیه نیروهای خود و حفاظت از آنها در برابر عملیات نفوذ تاکید کرد و گفت: «حمایت از شهروندان و سرویس‌های نظامی یکی از وظایف سرویس اطلاعاتی وزارت کشور است».
این تحلیلگر امنیتی با اشاره به این‌که «قانون مبارزه با جاسوسی در عراق تعلیق شده است و گواه آن، عدم محاکمه حتی یک نفر به اتهام جاسوسی تا به امروز، است گفت: «باند جاسوسی که برای امارات کار می‌کرد و اعضای آن در نجف دستگیر شدند، هیچ خبری از محاکمه حتی یکی از آنها نیست».
عدم انسجام امنیتی
هیثم الخزعلی، دیگر کارشناس امنیتی در گفت و گو با العهد گفت:«جاسوسی بیشتر زمانی اتفاق می‌افتد که انسجام و وحدت امنیتی در کشور وجود نداشته باشد و علاوه بر آن، قدرت‌های تصمیم‌گیری آنقدر زیاد و متعدد باشد که کنترل شبکه های جاسوسی دشوار شود».
وی با اشاره به این‌که «احزابی در روند سیاسی عراق وجود دارند که پیوندهای بین‌المللی، جهانی و منطقه‌ای دارند»، گفت: «آنها پوششی برای فعالیت گروه‌های جاسوسی مرتبط با کشورهای جهانی و منطقه‌ای هستند».
الخزعلی توضیح داد: «شبکه‌هایی که برخی از آنها وابسته به رژیم صهیونیستی بودند، قبلاً جاسوسی کرده بودند، اما نتایج آنها اعلام نشد و تحقیقات در خصوص آنها تکمیل نشد».
این تحلیلگر امنیتی در ادامه بر لزوم کنترل اوضاع از سوی سرویس اطلاعاتی و مدیریت صحیح آن تاکید کرد و گفت: «با حملات سایبری خطر افزایش می‌یابد».
عقب ماندن عراق از تکنولوژی محدود کردن جاسوس‌ها
الخزعلی با اشاره به این‌که «کشورها در زمینه محدود کردن جاسوسی به مراحل پیشرفته‌ای رسیده‌اند و در عراق نیز نیاز به تشکیل یک کادر قوی و بزرگ برای کنترل این موضوع وجود دارد»، گفت : «عراق همچنان در این زمینه عقب مانده است. بهترین گواه، فقدان گیت‌های الکترونیکی برای نظارت بر اینترنت برای دفع گروه‌های سایبری است».
وی همچنین بر اهمیت نظارت بر سفارت‌خانه‌ها و شخصیت‌های سیاسی و دیپلماتیک مرتبط با آنها برای مهار جاسوسی تاکید کرد.
در بخش پایانی این گزارش آمده است: کارشناسان امنیتی، اغلب بر اهمیت مبارزه با جاسوسی تاکید می‌کنند و هشدار می‌دهند که غفلت از آن به معنای باز کردن درها به روی عوامل و جاسوسان و اجازه افشای اسرار دولتی است که در را برای ضربه زدن به منافع مردم در تمام عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، علمی و اجتماعی باز می‌کند. سطوح و آسیب های شدیدی را وارد می کند که رشد و پیشرفت کشور را به تاخیر می اندازد.
