همه گیری کرونا همچنین باعث افزایش بیکاری شد که خود عاملی برای بی خانمان شدن مردم بود.
به گفته مقامات موسسات تامین مسکن، بسیاری از مردم آمریکا از هزینه هایی که بی خانمان ها بر دوش مالیات دهندگان این کشور می گذارند، بی خبرند.
شهر نیویورک در سال ۲۰۱۹، سه میلیارد دلار برای حمایت از جمعیت بی‌خانمان ها هزینه کرد و ایالت کالیفرنیا نیز قرار است طی دو سال آینده مبلغ چهار میلیارد و ۸۰۰ میلیون دلار برای این امر اختصاص دهد.
با وجود افزایش بودجه، مجموع آمار بی‌خانمانی در آمریکا از سال ۲۰۰۷ تاکنون تنها ۱۰ درصد بهبود یافته و حتی در میان برخی زیرگروه‌های اجتماعی همچون بی‌خانمان های فردی بدتر شده و در بازه زمانی مشابه، تنها یک درصد کاهش یافته است.
به گفته مقامات تصمیم گیر درباره بی خانمان ها، وضعیت بی خانمانی در آمریکا خیلی بدتر شده است و حتی در برخی مناطق شاهد افزایش آن هستند.
آمریکا طی چند دهه گذشته بر سیاست «اول خانه دار شدن» تکیه کرده است. بر اساس این سیاست افراد بی خانمان بدون پیش شرط هایی مانند داشتن شغل یا عاقل بودن، صاحب خانه می شوند.
با وجود این، برخی منتقدان این خط مشی معتقدند اجرای آن نتایج محسوس و مشخصی نداشته است.
استفان اید عضو موسسه منهتن می گوید: وقتی به مردم عادی گفته می شود سیاست مشخصی اجرا شده و به بی خانمانی پایان می دهد، آنها انتظار دارند بی خانمان های کمتری ببینند اما این امر در نتیجه اجرای سیاست «اول خانه دار شدن» محقق نشده است.
با شروع کرونا در آمریکا و وارد شدن این کشور به دوران طولانی قرنطینه، خیابان های شهرهای مختلف این کشور شاهد رشد چشمگیر بی خانمان ها بود که به ویژه در اطراف محل ورود و خروج ایستگاه های قطار شهری مستقر می شدند تا شاید از گذرمسافران، پولی به دست آورند.
با شروع همه گیری کرونا در جهان، تاکنون ۳۰۶ میلیون و ۱۵۱ هزار و ۷۸۳ نفر به این ویروس آلوده شده اند که از بین آنها، پنج میلیون و ۵۰۳ هزار و ۶۸۲ نفر، جان خود را از دست داده اند.
در این بین، آمریکا با داشتن ۶۰ میلیون و ۹۵۴ هزار و ۲۸ نفر مبتلا و ۸۵۹ هزار و ۴۶ نفر جان باخته، بیشترین آسیب را از این همه گیری خورده است.
