تغییر رنگ آبی پرچم سه رنگ فرانسه به قدری با دقت انجام شد که تقریباً سه سال مورد توجه قرار نگرفت. اما این تغییر در روزهای اخیر مورد توجه قرار گرفته و سروصداهایی را به پا کرده است.
رنگ آبی روشن در پرچم سه رنگ قرمز-سفید-آبی فرانسه که بر فراز کاخ الیزه (کاخ ریاست‌جمهوری فرانسه) به اهتزاز درآمده و همچنین در کنفرانس‌های خبری و سخنرانی‌ها پشت سر امانوئل ماکرون قرار می‌گیرد، جای خود را به رنگ آبی تیره داده است.
ریاست‌جمهوری فرانسه اخیراً اعلام کرد که رنگ آبی پرچم را به همان رنگ سرمه‌ای قبل از سال ۱۹۷۶ بازگردانده است. در سال ۱۹۷۶، طبق تصمیم «ژیسکار دستن» رئیس‌جمهور وقت فرانسه رنگ آبی پرچم برای مطابقت با رنگ آبی پرچم اتحادیه اروپا روشن‌تر شد.
کاخ ریاست‌جمهوری فرانسه اعلام کرد: رئیس‌جمهور (امانوئل مکرون ) برای پرچم‌های سه رنگی که کاخ الیزه را زینت می‌دهد، naval blue (رنگی که نامش از رنگ آبی لباس نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا گرفته شده که بعداً نیروهای دریایی سایر کشورها از آن استفاده کردند) را انتخاب کرده است.
هدف از تغییر رنگ پرچم فرانسه؟
تایید این تغییر پس از آن صورت گرفت که رسانه‌های فرانسوی از جمله «رادیو اروپای ۱» و روزنامه «پاریزین» این موضوع را مطرح کردند.
یک مقام فرانسوی در خصوص هدف این تغییر گفت: رنگ آبی سرمه‌ای خاطره قهرمانانی را که در انقلاب فرانسه، سنگرهای جنگ جهانی اول و در طول جنگ جهانی دوم جنگیدند، تداعی می‌کند. این رنگ همچنین زیباتر است.
توجه رسانه‌ها به این موضوع اما زمانی جلب شد که دو روزنامه‌نگار در کتاب «محرمانه الیزه» Elysée Confidential که در پاییز امسال منتشر شد، به نقل از «آرنو ژولنز» رئیس عملیات کاخ الیزه این تغییر را افشا کردند.
به نوشته این کتاب، رئیس‌جمهور به پیشنهاد دو مشاور بانفوذ کاخ الیزه عمل کرد که یکی از آن‌ها ژولنز بوده است. ژولنز در مصاحبه با نویسندگان این کتاب گفت که در آستانه روز ملی فرانسه در ژوئیه ۲۰۲۰ با ماکرون در دفتر کارش دیدار کرد و دو پرچم با رنگ‌های مختلف آبی را به اهتزاز درآورد. طبق این کتاب، ماکرون در واکنش به این اقدام لبخند می‌زند و می‌گوید: فردا پرچم‌های تمام ساختمان‌های ریاست‌جمهوری را عوض می‌کنم.
به گفته این مقام فرانسوی، هزینه این تغییر نمادین ۵۰۰۰ یورو بود و فقط پرچم‌های نمایش داده شده در الیزه را تحت تأثیر قرار داد و سایر مکان‌ها از وزارتخانه‌های دولتی گرفته تا سالن‌های شهر و مدارس ملزم به تغییر پرچم‌های خود نشدند.
طبق کتاب مذکور، این مقام الیزه در ادامه مکالمه با ماکرون می‌گوید: ژیسکار به دلایل زیبایی‌شناختی این رنگ آبی را در زمان نزدیک شدن به اروپا تغییر داده بود، اما پرچمی که همه روسای‌جمهور از آن زمان به دور (کاخ الیزه) می‌کشیدند، پرچم واقعی فرانسه نبود.
وی همچنین در صحبت‌هایش می‌گوید که پرچمی که در طاق پیروزی پاریس به نمایش درمی‌آید همیشه به رنگ سرمه‌ای بوده است.
اما به گزارش «یورو نیوز»، پرچم با رنگ جدید قبل از این تاریخ هم در الیزه ظاهر شده بود و از زمان سخنرانی تلویزیونی ماکرون در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۸، پرچم جدید در سخنرانی‌ها پشت سر او قرار می‌گرفت.
نظرات درباره اقدام جنجالی ماکرون
بر اساس گزارش‌های رسانهای، اختلاف‌نظرهایی درباره اقدام ماکرون وجود داشته و برخی معتقدند رنگ جدید زشت است و با پرچم اتحادیه اروپا در تضاد است و برخی دیگر نسبت به نسخه قبل از ۱۹۷۶ حس نوستالژیک دارند.
گرچه برخی این اقدام پاریس را ضد بروکسل برداشت کرده‌اند، این اصرار وجود دارد که تغییر رنگ پرچم فرانسه نباید به عنوان یک حرکت ضد اتحادیه اروپا تفسیر شود. اطرافیان رئیس‌جمهور فرانسه می‌گویند که بحثِ فاصله گرفتن از اتحادیه اروپا در میان نیست.
فرانسه قرار است در اول ژانویه ۲۰۲۲ ریاست دوره‌ای اتحادیه اروپا را تحت رهبری ماکرون برعهده بگیرد. او همچنین آوریل سال میلادی آینده انتخابات ریاست‌جمهوری را در پیش دارد.
این در حالی است که طی سال‌های اخیر و به ویژه یک سال گذشته به دنبال اعتراضات سراسری از قبیل تظاهرات جنبش «جلیقه زردها» محبوبیت ماکرون رو به افول بوده است.
طبق نظرسنجی «مؤسسه افکار عمومی فرانسه»، محبوبیت رئیس‌جمهور این کشور در ماه دسامبر ۲۰۲۰ به ۳۸ درصد کاهش یافت و حدود ۶۰ درصد فرانسوی‌ها از عملکرد او ناراضی بودند.
اواخر خرداد و تیرماه در دو دور انتخابات منطقه‌ای فرانسه هم شکست تحقیرآمیزی برای حزب میانه‌گرای «آن مارش» به رهبری امانوئل ماکرون رقم خورد.
حزب ماکرون که اولین بار بود در انتخابات منطقه‌ای شرکت می‌کرد زیرا در انتخابات دور قبل در سال ۲۰۱۵ اعلام موجودیت نکرده بود، ناتوان از ایجاد هر نوع پایگاه محلی یا منطقه‌ای، به سختی هفت درصد آرا را از آن خود کرد. این در حالی بود که چند وزیر کابینه ماکرون از انتخابات اعلام حمایت کرده بودند و خود وی در تور سراسری تبلیغاتی حضور یافت.
نتیجه‌ای که حزب ماکرون کسب کرد، برای یک حزب حاکم فاجعه‌بار بود و چشم‌انداز آینده‌ای مبهم را در انتخابات سال ۲۰۲۲ پیش روی وی قرار داد.
