لیه بولگر روز سه‌شنبه ارزیابی خود را از خروج نظامیان آمریکایی و ناتو از افغانستان پس از ۲۰ سال اشغالگری و تجاوزگرانه به این کشور اینگونه توضیح داد: "خروج" از افغانستان چیزی جز سرنگونی سریع یک حکومت نیست.
وی یادآور شد: مردم مأیوس به بدنه هواپیما چسبیده‌اند ... نوزادان و کودکان دست به دست به جلو به جلو می‌روند - احتمالاً والدین می‌خواهند فرزندانشان فرار کنند حتی اگر خودشان نتوانند. من نمی‌توانم چیزی دلخراش‌تر تصور کنم.
این فعال ضد جنگ آمریکایی که خود زمانی از فرماندهان نیروی دریایی این کشور بوده است، تصریح کرد: اگرچه چندین رئیس جمهوری در مورد خروج از افغانستان در دو دهه گذشته صحبت کرده‌اند، اما به نظر می‌رسد هیچ برنامه‌ای برای آن وجود نداشته است، شاید به این دلیل که هرگز عملاً قصدی برای خروج نبوده است.
بولگر اظهار کرد: به هر حال، تقریبا ۸۰۰ پایگاه نظامی آمریکا در ۸۱ کشور جهان وجود دارد. این وضعیت غم‌انگیز نیازی به وقوع نداشت. در واقع، خود جنگ هرگز نباید رخ می‌داد.
وی تاکید کرد: ایالات متحده به طور غیرقانونی جنگ تجاوزکارانه‌ای را علیه کشوری آغاز کرد که به ایالات متحده حمله نکرده یا قصد انجام آن را نشان نداده بود.
رئیس سازمان مردمی "ماورای جنگ" افزود: پس از ۱۱ سپتامبر، میل شدیدی برای انتقام وجود داشت اما علیه چه کسی؟ به ما گفته شد که اسامه بن لادن مسئول حملات ۱۱ سپتامبر است و طالبان گفتند اگر آمریکا بمباران افغانستان را متوقف کند، او را تسلیم خواهند کرد.
بولگر ادامه داد: این کمتر از یک هفته پس از پرتاب نخستین بمب‌ها بود، اما بوش این پیشنهاد را نپذیرفت و در عوض تصمیم به آغاز جنگ تجاوزگرانه غیرقانونی گرفت که دو دهه به طول انجامید.
وی اضافه کرد: رئیس جمهوری بایدن به دلیل سوء مدیریت وحشتناک خود در مورد خروج، از کنگره و رسانه‌های آمریکایی انتقادهای قابل توجهی را دریافت کرده و موجه است، اما عملاً هیچ انتقادی از تصمیم برای شروع به اصطلاح "جنگ علیه تروریسم" وجود نداشت.
پس از وقوع حمله گروه تروریستی القاعده به برج‌های دوقلوی تجارت جهانی در نیویورک در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، جورج دبلیو بوش رئیس جمهوری وقت آمریکا خواستار حمله به افغانستان شد و ادعا کرد که این کشور مامنی برای گروه‌های تروریستی شده است.
او با این حمله، طالبان را از قدرت برکنار کرد و پس از ۲۰ سال اشغالگری که در طی ریاست جمهوری خودش، باراک اوباما و دونالد ترامپ هم ادامه داشت، هیچ موفقیتی در زمینه مبارزه با تروریسم نداشتند.
در اواخر دولت ترامپ، آمریکا بار دیگر بدون درنظر گرفتن دولت افغانستان با گروه طالبان در دوحه مذاکره کرد و سر انجام توافقی به امضای آنها رسید که مهلت یکم ماه مه برای خروج آمریکایی‌ها از افغانستان در نظر گرفته شده بود.
با روی کار آمدن جو بایدن، مذاکرات با طالبان بی نتیجه ماند و سرانجام بایدن تصمیم گرفت خروج نیروهای آمریکایی و ناتو را از یکم ماه مه آغاز و در ۱۱ سپتامبر به پایان برساند اما برخلاف تمام ادعاهایی که داشتند، طالبان در مدت ۱۱ روز بر کل کشور سیطره یافت. محمد اشرف غنی رئیس جمهوری افغانستان پا به فرار گذاشت و آمریکایی‌ها و افاغنه‌ای که با آنها همکاری داشتند هم به فرودگاه بین‌المللی کابل هجوم بردند تا شاید از مهلکه جان به در برند.
لوید آستین وزیر دفاع آمریکا و مارک میلی رئیس ستاد مشترک ارتش این کشور هم در یک نشست خبری اعتراف کردند که هیچ برآورد اطلاعاتی نشان دهنده آن نبود که طالبان در این مدت کوتاه بتواند دولت را در دست گیرد.
این نظامی پیشین آمریکایی خاطرنشان کرد: آنها بایدن را مسئول عقب‌نشینی می‌دانند، اما هیچ سرزنشی را متوجه شروع جنگ، زمانی که رخ داد، نمی‌دانند. حتی امروز، هیچ مصاحبه‌ای با فعالان ضد جنگ، دانشمندان، کارشناسان منطقه‌ای ، دیپلمات‌ها یا کسی که از همان ابتدا، مخالفت با جنگ را توصیه می‌کردند، انجام نشده است.
بولگر با انتقاد شدید از عملکرد رسانه‌های غربی اظهار کرد: رسانه‌ها در حال حاضر گزارش می‌دهند که مردم آمریکا فکر نمی‌کنند این جنگ "ارزشش را داشت" و از مرگ ۲ هزار و ۳۰۰ سرباز ابراز تاسف می‌کنند، اما رسانه‌های آمریکایی از افغان‌ها نمی‌پرسند که آیا آنها فکر می‌کنند "ارزشش را دارد"؟.
وی افزود: توجه کمی به ۴۷ هزار و ۶۰۰ (برآورد محافظه کارانه) افغان کشته شده، می‌شود. هیچ چیزی در مورد میلیون‌ها پناهنده، مجروحان بی‌شمار، تخریب غیرقابل تصور خانه‌ها، مشاغل، مدارس، دام، زیرساخت‌ها و جاده‌ها گفته نمی‌شود.
این فعال ضد جنگ آمریکایی ادامه داد: در مورد هزاران یتیم و بیوه که راهی برای امرار معاش ندارند، هیچ چیزی در رسانه‌ها نیست. هیچ چیز در مورد ضربات وارده به کسانی که زنده مانده‌اند، وجود ندارد.
بولگر اضافه کرد: بیایید از هزاران افغان که جان خود را برای کار با ایالات متحده به عنوان مترجم یا پیمانکار به خطر انداخته‌اند، بپرسیم که آیا فکر می‌کنند این جنگ ارزشش را داشته است؟. همان افرادی که باقی مانده‌اند تا بقیه عمر خود را در وحشت طالبان سپری کنند.
وی تصریح کرد: البته که جنگ "ارزشش را نداشت". جنگ هیچ وقت ارزش ندارد.
