یک وزیر کنیا اعلام کرد که حدود 93 کارگر مهاجر از کشور وی در سه سال گذشته در عربستان و امارات متحده عربی فوت کرده‌اند.
«سیمون تشیلوگو» دبیر کابینه کار کنیا به نمایندگان مجلس اعلام کرد که وزارتخانه قادر به تجزیه و تحلیل دقیق مرگ کارگران مهاجر کنیا که بیشتر در عربستان سعودی و امارات رخ داده، نیست.
تشیلیگو به کمیته کاری شورای ملی اعلام کرد که ما از خلال وزارت امور خارجه کشور در حال پیگیری هستیم تا تعداد قربانیان و محل ورود آنها را در کشور کشف کنیم.
هیئت وزیران به همراه دبیر اصلی در کمیته کاری شورای ملی کنیا حاضر شد تا شرایطی را که منجر به مرگ کارگران مهاجر کنیایی در عربستان در سال 2020 شد، توضیح دهد.
این هیئت اعلام کرد که وزارت کار از ژانویه 2019 شغل بیش از 87784 کنیایی را در منطقه خلیج فارس تسهیل کرده و اکثر کارگران مهاجر در عربستان سعودی، قطر، امارات و بحرین هستند.
در همین راستا این هیئت گزارش‌های مربوط به مرگ 93 کارگر مهاجر کنیایی در منطقه خلیج فارس را دریافت کرده که این موارد ناشی از مرگ طبیعی ایست قلبی، ویروس کرونا، سرطان و سل و همچنین برخی نیز خودکشی اعلام شده است.
گادفری اوسوتسی، معاون منصوب شده در وزارت کار کنیا مرگ مشکوک یک زن کنیایی را در عربستان فاش کرد و گفت که با توجه به اسناد ضبط شده، وی توسط کارفرمای خود کشته شده و علت مرگ وی طبیعی نبوده است.
در این صدای ضبط شده، کارفرما پس از بدرفتاری و شکنجه کارگران مهاجر از جمله با محروم کردن غذا از کارگر کنیایی، از شنیدن درخواست‌های کارگر کنیایی خودداری می‌کند.
گادفری اوسوتسی خواستار ارائه تدابیری شد تا از خلال آن وزارتخانه برای جبران خسارت به خانواده متوفی اقداماتی انجام دهد.
هفته گذشته روزنامه کنیا در گزارشی اعلام کرد که بسیاری از خانواده‌های کنیایی دخترانشان را برای کار به عربستان فرستادند که پس از آن با تابوت به کشورشان برگشتند.
متاسفانه هیچ تحقیق جنایی در مورد هیچ یک از مرگ کارگران مهاجر کنیایی در عربستان سعودی صورت نگرفته و مرگ و شکنجه کارگران کنیایی به ویژه زنان جوان در این کشور داستان بی پایانی است و هر بار جنازه‌هایی از این کشور به کنیا می‌رسد.
دولت عربستان به بهانه جلوگیری از شیوع ویروس کرونا، شمار بسیاری از مهاجران آفریقایی در این کشور را در شرایط فاجعه‌بار نگهداری می‌کند و این افراد بدون حداقل دسترسی به امکانات بهداشتی و درمانی، با مرگ دست و پنجه نرم می کنند.
مهاجران عمدتا در کارهای ساختمانی و خانه‌داری در کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس مشغول به کار هستند، مشاغلی که اتباع سعودی ترجیح می‌دهند خودشان انجام ندهند. بسیاری از این مهاجران از جنوب آسیا هستند، اما یک گروه بزرگ مهاجران هم متعلق به شاخ آفریقا هستند که از طریق دریای سرخ وارد این کشورها شده‌اند.
اگرچه از سال 1964 به طور رسمی برده‌داری در عربستان ممنوع شده اما بسیاری از کارگران خارجی در این کشور در حال حاضر در شرایطی مشابه برده‌ها زندگی می‌کنند و به طور معمول گزارش‌های مستندی منتشر می‌شود که نشان می‌دهد کارگران خارجی در این کشور با مشکلاتی مانند کار بیش از حد، خستگی، شکنجه و حتی محرومیت آب و غذا مواجه هستند.
بسیاری از کارگران زن با امید به دست آوردن پول بیشتر و تأمین معاش خانواده، کشور خود را ترک و به عربستان سعودی سفر کرده‌اند اما تعداد زیادی از آنان در این کشور حتی در برابر کارفرمایان خود نیز از مصونیت و حقوق قانونی برخوردار نیستند.
