" بوریس جانسون " نخست وزیر انگلیس در حالی از دستیابی ایران به سلاح هستهای ابراز نگرانی کرده است که اعلام کرده دولت بریتانیا قصد دارد برای تضمین امنیت خود در فضای پرمخاطره بینالمللی و تهدیدهای تکنولوژیکی جدید، تعداد کلاهکهای هستهای خود را ۴۰ درصد افزایش بدهد.
تبعیت از استانداردهای دوگانه، ویژگی تاریخی بسیاری از دولتمردان غربی است، این رویکردی است که از گذشته وجود داشته و احتمالا تا آیندهغیرقابل پیشبینی باقی خواهد ماند.
این دولتها در حالی دم از حقوق بشر و دموکراسی میزنند که با دولتهای غیر دموکراتیک و ناقض حقوق بشر بهترین مناسبات را دارند. دم از صلح و امنیت بین المللی میزنند در حالی که زرادخانههای تسلیحاتی و اتمی آنها منشاء ومنبع اصلی بیثباتی در دنیا هستند در تازهترین مورد از این رویکرد بوریس جانسون که دولتش از دارندگان سلاحهای هستهای است از برنامه هستهای ایران ابراز نگرانی کرده است.
بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا اخیرا در سخنانی در پارلمان این کشور مدعی شده است که ما از نفوذ ایران و رفتارهای مخرب آن در منطقه به شدت نگرانیم. ما همچنین از خطر دستیابی ایران به سلاح هستهای به شدت نگران هستیم. ایران نه فقط به خاطر امنیت و منافع مردم منطقه بلکه به خاطر منافع و امنیت مردم ایران باید به تعهدات هستهای خود پایبند باشد.
این سخنان در حالی بیان شده که مقامات ایران بارها اعلام کرده که قصد دستیابی به سلاح هستهای ندارند. این امر البته مبنای دینی هم دارد به طوری که مقام معظم رهبری تولید و انباشت سلاح هستهای و دیگر انواع سلاحهای کشتار جمعی، شیمیایی و میکروبی را حرام اعلام کرده اند. با این حال غربیها در راستای پروپاگاندای سیاسی مدام ادعای خود را در مورد دستیابی ایران به سلاح هستهای تکرار میکنند.
اما استاندارد دوگانه نخست وزیر انگلیس آنجاست که او همزمان با سخنانش در مورد ایران اعلام میکند که این کشور برای تضمین امنیت خود در فضای پرمخاطره بینالمللی و تهدیدهای تکنولوژیکی جدید، تعداد کلاهکهای هستهای خود را بیش از ۴۰ درصد افزایش میدهد.
دولت بریتانیا در سال ۲۰۱۰ اعلام کرد که تعداد کلاهکهای هستهای خود را در دهه ۲۰۲۰ به ۱۸۰ مورد محدود خواهد کرد. ولی دولت بوریس جانسون این محدودیت را لغو و اعلام کرد که تعداد کلاهکهای هستهای بریتانیا در سالهای آینده به ۲۶۰ مورد افزایش خواهد یافت.
دولت بوریس جانسون با بازبینی در سیاستهای امنیتی و دفاعی این کشور اعلام کرده که با توجه به تهدید کشورهای دارای سلاح هستهای یا در حال تولید این سلاحها و همچنین تروریسم هستهای مورد حمایت حکومتها، تقویت قدرت هستهای یک عامل بازدارنده مهم در تامین امنیت این کشور و متحدان آن محسوب میشود.
در بخشی از بیانیه دولت بریتانیا آمده است: برخی از کشورها به شکل قابل ملاحظهای قابلیت و تنوع سلاحهای هستهای خود را افزایش دادهاند. افزایش رقابتهای بینالمللی، چالشهای جدید نظم جهانی و توسعه و پیشرفت فناوریهای مخرب و بیثبات کننده تهدیدهای جدیدی برای ثبات راهبردی کشور تلقی میشوند.
محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه اظهارات بوریس جانسون درباره برنامه هستهای جمهوری اسلامی را ریاکارانه خواند و گفت که تهران مخالف تولید سلاح هستهای است.
ظریف در توییتر نوشت: بوریس جانسون با دورویی مطلق از توسعه سلاح هستهای موفقیتآمیز توسط ایران نگران است. وی در همین روز اعلام کرده که کشورش ذخایر سلاحهای هستهای خود را افزایش میدهد. ایران برخلاف انگلیس و متحدانش معتقد است که تمامی سلاحهای هستهای و سلاحهای کشتار جمعی وحشیانه بوده و بایستی ریشهکن شوند.
اما دولت بوریس جانسون با این اقدام در واقع به پیمانهای بین المللی برای کنترل و کاهش سلاحهای هستهای پشت کرده است. هدف اصلی معاهده ممنوعیت سلاح هستهای ایجاد هنجار حقوقی برای بدنام کردن دارندگان سلاح هستهای و اعمال فشار سیاسی برای اجرای تعهدات خلع سلاح هستهای است. مذاکره و تدوین این معاهده بیانگر نارضایتی عمیق و گسترده کشورهای غیر هستهای عضو ان پی تی از وضعیت تبعیض آمیز حاکم در ان پی تی به ویژه عدم اجرای تعهدات خلع سلاح هستهای است.
تصمیم دولت بوریس جانسون با انتقاد گروهی از سیاستمداران و رهبران قدیمی جهان نیز روبرو شده است. از جمله مری رابینسون، رییس جمهور اسبق جمهوری ایرلند گفت: دولت بریتانیا این تصمیم را با افزایش تهدیدهای امنیتی در سطح جهان توجیه میکند، ولی واکنش مناسب و مطلوب، اقدامات چند جانبه و بین المللی برای کنترل و کاهش سلاحهای هستهای موجود است و نه افزایش آن.
قدرت تخریبی بسیار بالا و تأثیرات جانبی سلاحهای هستهای که گاهی تا سالیان طولانی پابرجا میماند، حقوقدانان، اندیشمندان و دولتها را وادار کرد تا جهت ممنوعیت استفاده و از بین رفتن این سلاح تلاش کنند. اقدام دولت بوریس جانسون در شرایط کنونی جهان وجههای منفی داشته و به هیچ عنوان قابل توجیه نیست. منتهی بدتر از آن رویکرد و استاندارد دوگانهای است که سیاستمدارانی مانند بوریس جانسون در پیش گرفته اند.