آمریکای مدعی ابرقدرتی جهان، امروز با بالاترین آمار ابتلا و مرگ و میر، بیش از هر کشور دیگری در جهان، مغلوب همه‌گیری کرونا شده است. بسیاری از مردم این کشور در حال مقابله با واقعیت‌های گریزناپذیر نژادپرستی در گذشته و حال هستند. بر اساس یک نظرسنجی که در ماه ژوئیه انجام شد، اکنون آمریکایی‌ها نسبت به دهه‌های گذشته ناراضی‌ترند و اکثریت معتقدند واشنگتن در مسیر اشتباهی قرار دارد.
اما این اولین نقطه افول تاریخ آمریکا نیست. نگاهی گذرا به گذشته به خوبی نشان می‌دهد که در تاریخ این کشور لحظات بسیار بدی وجود داشته که حاوی عبرت‌هایی است که باز هم از آن‌ها درس گرفته نمی‌شود. آنچه در ادامه ارائه شده، اشاره مختصری است به تعدادی از بدترین وقایع که در تاریخ آمریکا رخ داده است.
۱۶ مارس ۱۹۶۸: قتل عام می‌لای
در ۱۶ مارس ۱۹۶۸، سربازان ارتش آمریکا ۵۶۷ غیرنظامی از جمله زنان و کودکان را در ویتنام جنوبی، کشتند. انتشار تصاویر دلخراش و دلهره آور از این فاجعه انسانی یک سال پس از اتفاق یعنی در سال ۱۹۶۹ از طریق رسانه‌های تصویری و مکتوب، موجی از خشم و جدال را در پی داشت، در نهایت، اما عاملان این امر هرگز پاسخگو نبوده و هیچ یک محکوم نشدند. این کشتار و عواقب آن بازتاب عقاید نژادپرستانه‌ای بود که سیاست آمریکا در ویتنام را شکل داد.
۲۸ آگوست ۱۹۵۵: قتل امت تیل
در ماه آگوست ۱۹۵۵ یک نوجوان ۱۴ ساله سیاهپوست اهل شیکاگو به نام «امت تیل» در سفری که به می‌سی سی پی برای ملاقات با عموی بزرگ خود داشت، «کارولین برایانت» زن سفیدپوست جوانی را دید که مورد توجه او واقع شد. با آنکه جزئیات اتفاق رخ داده هرگز مشخص نشد، اما برایانت امت را متهم به آزار جنسی کرد. چهار روز پس از این ملاقات، همسر و برادر برایانت، امت را ربوده و در استطبلی مورد شکنجه قرار دادند و در نهایت به سر او شلیک کردند و جسد او را با سیم خاردار بسته و به رودخانه انداختند.
هیئت منصفه سفیدپوست، متهمان این پرونده را از هر اتهامی مبرا دانسته و آن‌ها را بدون هیچ قید و شرطی آزاد کرد. این تصمیم ظالمانه مادر امت را ترغیب کرد تا تصویر فرزندش را منتشر کند. انتشار تصاویر دلخراش از قتل فجیع این نوجوان سیاهپوست، افکار عمومی را جریحه دار کرده و موجی از خشم را به راه انداخت.
۱۰ نوامبر ۱۸۹۸: کودتای ویلمینگتون
در ۱۰ نوامبر ۱۸۹۸ در ویلمینگتون، کارولینای شمالی یک کودتای موفقیت آمیز توسط آلفرد مور وادل، سرهنگ سابق کنفدراسیون و کنگره آمریکا به رهبری حدود ۲۰۰۰ رهبر سفیدپوست انجامید. در جریان این کودتا اوباش دفتر روزنامه دیلی رکورد ویلمینگتون را به آتش کشیدند و ده‌ها سیاه پوست را کشتند.
۱۷۷۹: آبله در غرب آمریکا
در همان زمان که انقلاب آمریکا در شرق در جریان بود، یک بیماری همه گیر آبله در غرب رخ داد که روند تاریخ آمریکا را تحت تأثیر قرار داد. این بیماری پس از مکزیکوسیتی در سال ۱۷۷۹، به نیومکزیکو رسید و در شهر‌های دیگر نیز گسترش یافت. تعداد قربانیان این بیماری حیرت آور بود. این شیوع عظیم در مناطقی رخ داد که در آن زمان هنوز جزو آمریکا نبودند. این رویداد یادآور آن است که حتی امروز قدرت و رفاه نمی‌تواند مصونیت در برابر بلایا را تضمین کند و هیچ کشوری نمی‌تواند از تاثیر تحولات فرامرزی فرار کند.
۲۹ نوامبر ۱۸۶۴: نسل کشی سند کریک
قتل عام سند کریک در اواخر سال ۱۸۶۴ که در آن سربازان سواره نظام داوطلب، به فرماندهی سرهنگ جان چیوینگتون از بومیان آمریکا، به یک اردوگاه یورش برده و بیش از ۱۵۰ چینی را به قتل می‌رسانند. این حادثه در آن زمان محکوم شد، اگرچه عاملان این قتل عام از هر مجازات جدی فرار کردند. این قتل عام به عنوان یک اقدام معروف به نسل کشی علیه «سند کریک» به دست بومیان آمریکا در تاریخ ثبت شد.
۲۸ ژانویه ۱۹۶۹: نشت نفت در ساحل سانتا باربارا
در ۲۸ ژانویه ۱۹۶۹، یک سکوی اتحادیه نفتی در سانتا باربارای کالیفرنیا، دچار انفجار شدید شد. بر اثر این انفجار ۳ میلیون بشکه نفت وارد ساحل سانتا باربارا شده و حدود ۳۵۰۰ پرنده دریایی و حیوانات دریایی بیشماری را از بین برد. انتشار تصاویر این موجودات دریایی موجب خشم مردم آمریکا شد تا جائی که سیاستمداران را وادار کرد تا با نگرانی این کشتار حیوانات را بررسی کنند.
۱۹۶۹: حمله به برنامه صبحانه حزب پلنگ سیاه
حزب پلنگ سیاه در سال ۱۹۶۶ توسط هیوی نیوتن و بدی سیل در اوکلند کالیفرنیا تاسیس شد. این حزب در ابتدا برای محافظت از سیاهپوستان در برابر وحشیگری پلیس سیازماندهی شد، اما بعد‌ها به یک گروه انقلابی مارکسیستی تبدیل شد.
پلنگ‌های سیاه فقط به خشونت توجه نداشتند، آن‌ها همچنین برنامه‌های رفاه اجتماعی را سازماندهی و حمایت کردند که مشهورترین آن‌ها صبحانه رایگان برای کودکان بود. در سال تحصیلی ۱۹۶۸-۱۹۶۹ پلنگ‌های سیاه به واسطه این برنامه حدود ۲۰ هزار کودک را تغذیه کردند.
محبوبیت روزافزون پلنگ‌های سیاه، اما موجب هراس پلیس محلی و اف‌بی‌آی شد تا آنجا که یک روز به برنامه صبحانه حمله کرده با شایعه مسمومیت مواد غذایی سبب تعطیلی این برنامه شد. والدین هم به دلیل ترس ناشی از حمله پلیس، دیگر به فرزندان خود اجازه حضور در این برنامه را ندادند.
۱۹۱۱ و ۱۹۹۱: آتش سوزی کارخانه بلوز تری‌انگل و آتش سوزی هملت
آتش سوزی در کارخانه بلوز تری انگل رخدادی بود که در تاریخ ۲۵ مارس ۱۹۱۱ در شهر نیویورک اتفاق افتاد. این حادثه مرگبارترین حادثه در تاریخ نیویورک و یکی از مرگبارترین فجایع صنعتی در تاریخ آمریکا به شمار می‌آید. بر اثر این آتش سوزی ۱۴۶ نفر از کارگران شاغل در محل شامل ۱۲۳ طن و ۲۳ مرد کشته شدند. مرگ افراد بر اثر سوختگی و خفگی و سقوط بود. نردبان‌های آتش‌نشان‌ها فقط می‌توانست تا طبقه ششم برسد، حال‌آنکه آتش‌سوزی در طبقات هشتم به بالا رخ داده بود.
مورد دیگر آتش سوزی در کارخانه فرآوری مرغ هملت در کارولینای شمالی در ۳ سپتامبر ۱۹۹۱ بود که بر اثر خرابی در خط هیدرولیک رخ داد. در این فاجعه ۲۵ کارگر کشته و ۵۵ نفر زخمی شدند که در پشت در‌های قفل شده گرفتار شده بودند. در طول ۱۱ سال فعالیت، این نیروگاه هرگز بازرسی ایمنی دریافت نکرده بود. فدرال مالک این کارخانه را به ۲۰ سال حبس محکوم کرد که فقط چهار سال از آن اجرا شد. خانواده‌های بازماندگان و قربانیان، آتش نشانی و شهر هملت را به نژادپرستی متهم کردند که منجر به ایجاد دو بنای یادبود برای این فاجعه شد و کارخانه هرگز بازگشایی نشد.
۲۴ مه ۱۹۲۴: قانون جانسون-رید
در ۲۴ مه ۱۹۲۴، رئیس جمهور کالوین کولیج قانون جانسون-رید را امضا کرده و بر اساس آن سخت‌ترین محدودیت‌های مهاجرتی در تاریخ آمریکا را ایجاد کرد. این قانون آسیایی‌ها را که قبلا مشمول قوانین خروج از کشور بودند، به طور کامل از تابعیت منع کرد و سهمیه‌های مهاجرتی را تعیین کرد که تعداد مهاجران اروپای جنوبی و شرقی را نسبت به سفیدپوستان به طور بنیادی کاهش می‌دهد. قانون جانسون-رید از محدودیت مهاجرت به عنوان ابزاری برای مهندسی نژاد استفاده کرد. تعجبی ندارد که آدولف هیتلر از آن الهام بگیرد.
۱۷۹۳: تب زرد در فیلادلفیا
در سال ۱۷۹۳، بیش از ۱۰ درصد از جمعیت پایتخت آمریکا بر اثر عفونت ویروسی که به خوبی درک نشده بود، جان باختند. اپیدمی تب زرد فیلادلفیا به طور نامتناسب افراد مسن و فقیر را تحت تاثیر قرار داد و با فرار افراد ثروتمند و پراکنده شدن دولت، اقتصاد شهر را نابود کرد. همچنین درگیری‌ها بر سر مهاجرت، نژادپرستی و برده داری را تشدید و توجه متخصصان پزشکی و همچنین رهبران جامعه سیاه پوست رو به رشد را به خود جلب کرد، زیرا فیلادلفی‌های سیاهپوست آزاد و برده شده از بیماران در حال مرگ در سراسر شهر مراقبت می‌کردند.
