غیبت «حمد بن عیسی آلخلیفه» پادشاه بحرین، «هیثم بن طارق» سلطان عمان و عقبنشینی احتمالی «عبدالفتاح السیسی» رئیس جمهوری مصر و نیز ابهام درباره سطح نمایندگی امارات در چهل و یکمین دوره اجلاس شورای همکاری خلیج فارس که در عربستان سعودی برگزار میشود و «تمیم بن حمد آلثانی» امیر قطر نیز در آن حضور خواهد داشت، بحث آشتی عربی را با چالش مواجه کرده است و نشان میدهد که این آشتی در واقع یک آشتی دوجانبه میان ریاض و دوحه است و کشورهایی که بهتبعیت از عربستان سعودی، قطر را تحریم کردند تمایلی به این آشتی ندارند.
منابع مربوطه از کشورهای عربی حوزه خلیج فارس در این زمینه به روزنامه رأی الیوم گزارش دادند که غیبت پادشاه بحرین در این نشست و مأمور کردن «سلمان بن حمد آلخلیفه» ولیعهد خود برای شرکت در اجلاس ریاض بیانگر عدم رضایت منامه از روند آشتی عربی است و بحرین ترجیح میدهد از مشارکت در این روند فاصله بگیرد و کنار مصر و امارات که بههمراه بحرین وزنه سنگینی در اردوگاه تحریم دولت قطر را تشکیل دادهاند، بایستد.
روشن است که پادشاه بحرین یکی از نزدیکترین متحدان عربستان سعودی در شورای همکاری خلیج فارس محسوب میشود، بنابراین عدم حضور وی در نشست مذکور بیانگر وجود اختلافات عمیق است که میتواند منجر به ایجاد شکافهای جدید در شورای همکاری خلیج فارس و احتمال تقسیم این شورا به چند جناح شود.
در این زمینه یک مقام کویتی شب گذشته اعلام کرد که عربستان سعودی مرزهای زمینی و حریم هوایی خود را بهروی قطر باز میکند، اما در این میان اشارهای به باز شدن حریم هوایی امارات و بحرین بهروی قطر نشد.
از سوی دیگر همچنان سطح نمایندگی امارات در این اجلاس در هالهای از ابهام است؛ چرا که خبرگزاری رسمی امارات خبری درباره سطح نمایندگی و ریاست هیئت اماراتی که در این نشست مشارکت خواهد کرد منتشر نکرده است و شاید حضور یا عدم حضور محمد بن زاید، ولیعهد ابوظبی در این اجلاس یکی از موضوعات اساسی باشد که ناظران پیش از برگزاری نشست و هنگام پذیرایی از مشارکتکنندگان بر آن متمرکز خواهند بود.
همچنین «هیثم بن طارق» نیز در این اجلاس حضور نمییابد و «فهد بن محمود» معاون نخست وزیر را بهعنوان رئیس هیئت سلطاننشین عمان برای شرکت در این اجلاس انتخاب کرده است که این امر نشان میدهد عمان قصد دارد از هر گونه حواشی این نشست فاصله بگیرد. بهنظر میرسد که هیثم بن طارق قصد دارد روش سلطان قابوس در عدم مشارکت در نشستهای خلیج فارس و عربی و اسلامی جز در موارد استثنایی را در پیش بگیرد.