جنبش "عصائب اهل حق" نیز در اقدامی مشابه، همه بهانه ها را از دست آمریکا و مزدورانش گرفت. شیخ قیس خزعلی، دبیر کل این جنبش در توییتی اعلام کرد: شورای هماهنگی مقاومت عراق از همان ابتدای کار، عدم حمله به سفارت آمریکا را در دستور کار خود قرار داده است.
درست است که گروههای مقاومت عراق، حمله کور و بی هدف به منطقه سبز را - که معمولا فقط به نفع آمریکا تمام می شود و دست این کشور را برای حمله گروه های مقاومت باز می کند - ، محکوم کرده اند؛ اما تأکید پیوسته کتائب حزب الله بر ضرورت "تخلیه هر گونه مرکز و تأسیسات نظامی آمریکایی در مناطق مسکونی بغداد" و تأکید دبیر کل جنبش اهل حق بر این موضوع که "حمله به پایگاه های اشغالگران آمریکایی، طبق همه ادیان آسمانی و قوانین زمینی، یک حق مسلم است"، بار دیگر بر حق ملت عراق در مبارزه با اشغالگران آمریکایی تا اخراج کامل آنها از کشور خود صحه گذاشت. بر این اساس، در صورت تعلل اشغالگران در اجرای مصوبه پارلمان عراق و خروج از این کشور و بستن همه پایگاه های نظامی خود، حق ملت عراق است که آنها را بیرون براند.
مقاومت عراق بر اساس همه ادیان آسمانی و قوانین زمینی حق دارد به پایگاه های اشغالگران آمریکایی در این کشور حمله کند و برای آزادی خاک کشور و گرفتن انتقام خون شهدای مقاومت، از هیچ تلاشی فروگذار نمی کند. اما همان طور که شیخ خزعلی گفته است وقت این حرکت هنوز نرسیده است. مقاومت عراق تصمیم می گیرد که چه زمانی برای حمله به اشغالگران باید اقدام کرد و به آنها اجازه نمی دهد که با استفاده از مزدوران و انجام چنین حرکت های نمایشی – که فقط به نفع خودشان است – به حیثیت مقاومت لطمه وارد کند و زمان عملیات را بنا بر منافع خود تغییر دهند.
نقشه آمریکا برای به دام انداختن مقاومت عراق و کشاندن آن به جنگی که خودشان تعیین کننده زمان و مکان و دامنه آن هستند، نمی تواند کسی را بفریبد. شخص مقتدی صدر، رهبر جریان صدر، اولین کسی بود که به حمله به منطقه سبز واکنش نشان داد. او در توییتی خواستار "مذاکره با آمریکایی ها برای پایان دادن به اشغالگری و مداخله در امور داخلی عراق" شد.
نکته جالب توجه در این بین این است که سفارت آمریکا با صدور بیانیه ای از همه رهبران، سیاستمداران و دولتمردان عراقی خواست جلوی این قبیل اقدامات را گرفته و عوامل آن را محاکمه کند اما فراموش کرد که دقیقا همین مراجع و مقامات مدتها پیش با توجه به جرایم و جنایات آمریکا در عراق از جمله ترور فرماندهان پیروز، شهیدان قاسم سلیمانی و ابو مهدی المهندس، از آمریکایی ها خواستند کشورشان را ترک کند و دولت عراق را ملزم به اجرای مصوبه اخراج اشغالگران آمریکایی کرده اند. در واقع این آمریکایی ها هستند که در عراق دست به قتل و ترور فرزندان این کشور زده و از اجرای فرمان مردم سر باز می زنند.
بازی ها و فریبکاری های گاه و بیگاه اشغالگران آمریکایی در حمله به منطقه سبز برای برهم زدن ثبات و امنیت عراق نمی تواند خاطره شهدا را از ذهن ملت عراق پاک کند. این ملت هرگز پذیرای یک پایگاه نظامی بزرگ به نام "سفارت آمریکا" با هزاران نظامی و انبارهای سلاح سنگین در قلب بغداد نخواهند بود؛ آن هم سفارتی که با سامانه پدافند موشکی حفاظت می شود و فرودگاه مستقلی برای تردد هواپیماهای نظامی غول پیکر دارد و بالگردها به مدت 24 ساعته بر فراز آن گشت زنی می کنند. بنا بر تمام این دلایل، آمریکا چاره ای ندارد جز اینکه به حاکمیت ملی عراق احترام گذاشته و نیروهایش را خارج کرده و پایگاه هایش را ببندد که غیر از این، هیچ گزینه دیگری به نفعش نیست.
