حریری که بسیاری از برگه های داخلی و خارجی خود را از دست داده است، برای خروج از بحران عدم محبوبیتش در میان قشر اهل تسنن لبنان چاره ای به جز تصدی نخست وزیری ندید ولی از این سمت پس از اعتراضات اکتبر 2019 کناره گیری کرد و از کناره گیری خود به عنوان هدیه ای برای مردم لبنان نام برد. امروز بسیاری معتقدند که واگذری سمت نخست وزیری به "مصطفی ادیب" یک تجربه برای حریری بود و اینجا سخن از طرح فرانسه است.
گروه "نخست وزیران" که حریری عضو آن بود، نقش اصلی در تشکیل دولت "ادیب" بازی کرد. در آخرین روزهای تشکیل دولت "ادیب"، حریری دیدگاهی متفاوت از دیدگاه گروه "نخست وزیران" در مسائلی همچون واگذاری سمت وزارت دارایی به یک شخصیت شیعی درپیش گرفت. این تفاوت دیدگاه بخشی از تجربه حریری درخصوص طرح امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه بود طرحی که به دلایل ذیل فرصتی طلایی را پیش پای حریری برای خودنمایی در برهۀ جدید تاریخ لبنان فراهم کرده است:
اول) حریری برگه های زیادی را در گذشته از دست داد. در بُعد خارجی هم یکی از گزینه های عربستان در لبنان محسوب نمی شود که یکی از علل این امر حبس وی در عربستان توسط محمد بن سلمان بود. علت دیگر هم تسلط بن سلمان بر شرکت "سعودی اوجیه" است شرکتی که پدر سعد حریری تاسیس کرده بود و همین امر باعث محرومیت حریری از درآمدهای بسیار فراوان شده است. در بُعد داخلی نیز نباید اختلافات موجود بین حریری و متحدانش در ائتلاف "14 مارس" را خصوصاً حزب "کتائب" و حزب "نیروهای لبنانی" نادیده گرفت. مسالۀ دیگر اینکه برخی از افراد نزدیک حریری در مناقشات سیاسی خود با دیگر احزاب پا را از حد معمول و معقول فراتر گذاشته اند و این چیزی نیست که حریری می خواهد زیرا حریری می خواهد همیشه "یک راه برگشتی" برای تعامل و همکاری با دیگر احزاب خصوصاً حزب الله و جنبش امل برای خود نگه دارد.
دوم) حریری می خواهد حمایت بین المللی برای طرح فرانسه فراهم کند که حرفهایش پس ازدیدار با میشل عون رئیس جمهور لبنان در روز دوشنبه مؤید این مطلب است. در حالی که حریری قبلاً بارها از حزب میشل عون وهمچنین جبران باسیل وزیر خارجه سابق و متحد عون انتقاد می کرد. حریری پس از این دیدار گفت که طرح فرانسه آخرین امید لبنان است و اگر احزاب لبنانی با این طرح موافقت کنند، مکرون از لبنان حمایت خواهد کرد و راه را برای برون رفت از بحرانش هموار خواهد کرد و حمایت بین المللی از طرح خود را فراهم خواهد کرد. این حرفهای حریری نشان می دهد که اگر احزاب لبنان طرح فرانسه را بپذیرند و به آن پایبند باشند، حریری مشارکت خود در رقابت نخست وزیری را پس از تبلیغات پنهانی، علنی خواهد کرد و خود را به عنوان "منجی" که از حمایت بین المللی و عربی برخوردار است، معرفی خواهد کرد هر چند از حمایت عربستان برخوردار نباشد.
سوم) حریری با تجربه ای که از دوران نخست وزیری "مصطفی ادیب" به دست آورد، پی برد که گریزی از همکاری با حزب الله و جنبش امل درخصوص تشکیل دولت ندارد و هیچ کسی نمی تواند این دو قدرت مهم لبنان را به حاشیه براند. برهمین اساس حریری پیامی اطمینان بخش به حزب الله و جنبش امل فرستاد با این مضمون که دولت تکنوکرات که در طرح فرانسه آمده است، فقط چند ماه معدود روی کار خواهد بود. این پیان نشان می دهد که حریری در آینده با تشکیل دولت تکنوکرات سیاسی موافقت خواهد کرد.
از ابتدا حزب الله و جنبش امل حامی حریری بودند حتی پس از استعفایش ولی حریری زیر فشارهای خارجی و علل منطقه ای و بین المللی از این دو حزب کناره گرفت ولی هم اکنون برای بازگشت به مسند نخست وزیری باید 2 راه را در پیش بگیرد اول پایبندی به طرح فرانسه برای نجات دادن تاریخ و زندگی سیاسی خود. دوم ضرورت همکاری با حزب الله و جنبش امل و دیگر گروه های سیاسی برای فراهم کردن زمینه بازگشتش به مسند نخست وزیری.
