بهداشت و درمان یک مورد پر هزینه در بودجه‌های ملی است، اما کدام کشور پول را به با ارزش‌ترین شکل خرج می‌کند، و کدام بهترین نتیجه را از این خرج کردن می‌گیرد؟ ما سیستم‌های خدمات بهداشتی و درمانی را در برخی از کشورهای اروپا که در جهان پیشرو هستند، در زمینه مراقبت‌های بهداشتی مقایسه می‌کنیم.
ایتالیا
در ایتالیا طرح بیمه ملی به کلیه افراد دارای اقامت اروپا (شهروندان اروپایی) ارائه می‌شود و شامل پوشش کامل - که هزینه آن با پرداخت مالیات عمومی تامین می‌شود - برای معالجه داخلی، آزمایش‌ها، داروها، جراحی، مراقبت‌های اورژانس، کودکان و دسترسی به پزشک خانواده است. به گفته وزارت بهداشت ایتالیا، لیست داروهای تحت پوشش بیمه ملی در اروپا کاملترین است و بیماران فقط لازم است برای محصولاتی که اختلالات جزئی را درمان می‌کنند، هزینه پرداخت کنند.
در ایتالیا، خدمات درمانی ملی،Servizio Sanitario Nazionale ، پوشش جهانی بهداشت را ارائه می‌دهد که در زمان زایمان رایگان یا کم‌هزینه است و اکثر داروها را تحت پوشش خود قرار می‌دهد.
این امر توسط متخصصان مستقل به عنوان ارائه خدمات مراقبت مقرون‌به‌صرفه و با کیفیت بالا به رسمیت شناخته شده است، اگرچه تفاوت‌های منطقه‌ای در استاندارد برخی بیمارستان‌های دولتی وجود دارد، اما امکانات در شمال ایتالیا بهتر از قسمت‌های جنوبی آن است. شهروندان همچنین می‌توانند بیمه خصوصی بخرند، تا زمان انتظار برای مراجعه به پزشکان را کاهش داده یا از بین ببرند.
ایتالیا همچنین تنها کشور در اروپا است که به خانواده‌ها این امکان را می‌دهد تا برای کودکان خود تا 14 سالگی بدون هیچ گونه هزینه‌ای پزشک متخصص اطفال انتخاب کنند.
اسپانیا
اسپانیا تعداد نسبتاً زیادی پزشک و تعداد کمی پرستار متناسب با جمعیت کشور دارد، اما مبلغی که برای مراقبت‌های بهداشتی خرج می‌کند، در اثر بحران اقتصادی نسبت به قبل کاهش یافته است.
اسپانیا خدمات بهداشتی و درمانی رایگان را به همه افرادی که اقامت اسپانیا دارند، قانونی یا غیرقانونی در این کشورند و همچنین گردشگران و سایر بازدیدکنندگان ارائه می‌دهد. از سال 2012، خارجی‌های که مدارک شناسایی ندارند فقط حق مراقبت اضطراری را دارند. حدود 90٪ از اسپانیایی‌ها از این سیستم استفاده می‌کنند که حدود 18٪ آن‌ها در برنامه‌های مراقبت‌های بهداشتی خصوصی ثبت نام می‌کنند، از جمله بسیاری از کارمندان بخش دولتی که گزینه مراقبت‌های رایگان و خصوصی به آن‌ها داده می‌شود. بیشتر مراقبت‌های دندان و چشم در بخش خصوصی انجام می‌شوند.
این سیستم در 17 منطقه خودمختار کشور غیرمتمرکز است و بنابراین کیفیت مراقبت، و به ویژه دستیابی به مراحل یا واحدهای تخصصی متفاوت است. در نظرسنجی اخیر، متخصصان پزشکی گفته‌اند که از هر 10 بیمارستان خوب در اسپانیا، 9 تا از آن‌ها یا در مادرید یا در بارسلونا هستند. در برخی از مناطق، به ویژه کاتالونیا، لیست انتظار طولانی‌تری برای مراقبت‌های درمانی وجود دارد و بعضاً باعث شده که افراد به بخش خصوصی مراجعه کنند.
هلند
هلند به داشتن استاندارد جهانی و عالی خدمات درمانی معروف است و مرتباً به عنوان یکی از بهترین سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی در جهان شناخته می‌شود.
سیستم پزشکی هلند
هلند دارای سیستم مراقبت‌های بهداشتی جهانی است. این اداره توسط دولت و توسط بیمه‌گذاران خصوصی تکمیل می‌شود. هر کسی که دارای اقامت هلند است و یا به هر صورت در هلند زندگی و یا کار می‌کند، باید یک بیمه درمانی سطح پایه (با یا بدون پوشش اضافی) از یک ارائه‌دهنده بیمه هلندی دریافت کند.
نوع مراقبت های بهداشتی: جهانی (دارای بیمه خصوصی اجباری)
متوسط هزینه مراجعه به اورژانس: 256 یورو (235 پوند ، 300 دلار آمریکا ، 380 دلار AU)
متوسط هزینه ویزیت پزشک: 47 یورو (40 پوند ، 55 دلار ، 70 دلار AU)
تعداد داروخانه ها: 1،975
تعداد بیمارستان ها: 93
جمعیت تحت پوشش بیمه درمانی: 99٪
سیستم مراقبت‌های بهداشتی کشور هلند
دولت بیمه اجباری ارائه می‌دهد که از طریق خود دولت تأمین شده و توسط شرکت‌های بیمه خصوصی اداره می‌شود. شرکت‌های بیمه بودجه از صندوق تنظیم‌کننده دریافت می‌کنند. کلیه خدمات مراقبت‌های اولیه و مراقبت‌های طولانی مدت باید با قیمت ثابت ارائه شود. غیرممکن است شرکت‌ها از پوشش دادن هزینه‌های درمانی کسی خودداری کنند و یا بر اساس وضعیت مالی یا سلامتی شخص، اعمال مجازات کرده یا شرایط مجازاتی را تحمیل کنند.
فرانسه
طبق معادل استاندارد NHS در فرانسه، اکثر بیماران باید حق‌الزحمه پزشک را به صورت مقدماتی پرداخت کنند. سپس دولت این هزینه را را به طور جزئی یا کامل بازپرداخت می‌کند. بیمار آزادی انتخاب پزشک یا خدمات را دارد.
کلیه تراکنش‌های بهداشتی روی کارت ویزیت، کارته ویتالی قرار دارد. ویزیت پزشک عمومی 23 یورو (17 پوند) هزینه دارد و این پول طی پنج روز به حساب بانکی بیمار بازپرداخت می‌شود. به طور کلی نرخ بازپرداخت دولت بین 70 تا 100 درصد است. فقیرترین افراد و بیمارانی که برای مدت طولانی درگیر بیماری‌اند، 100٪ تحت پوشش هستند.
بیشتر افراد در یک یک سازمان بیمه نیمه خصوصی که اغلب مربوط به شغلشان است، ثبت‌نام می‌کنند و بدین ترتیب باقیمانده مبلغی را که باید پرداخت شود، دریافت می‌کنند. به عنوان مثال اگر یک بیمار به اورژانس بیمارستان منتقل شود، از کارت ویتالی استفاده می‌کند و مبلغ پرداخت شده، بسته به بیماری یا جراحت پیش‌آمده، ممکن است توسط دولت بازپرداخت کامل شود. با این حال، از نوامبر سال 2017 پزشکان مانند پزشکان عمومی باید از دریافت هزینه‌های مقدماتی از همه بیماران خودداری کنند و در عوض دولت و شرکت‌های متقابل به پزشکان مستقیم پرداخت می‌کنند. در داروخانه‌ها، بیمار هزینه‌را پرداخت می‌کند اما از کارت ویتالی خود استفاده می‌کند. تعداد زیادی از داروهای تجویز شده بین 15 تا 100 درصد بازپرداخت می‌شوند.
