معادن کشور چون بخشی از انفال بوده و به همه مردم تعلق دارند، لذا می بایست سهمی را به بیت‌المال پرداخت کنند. این سهم به عنوان بهره مالکانه در دنیا شناخته می شود.
بهره مالکانه یا رویالتی(Royalty) میزان مبلغی است که به منظور بهره برداری از امتیاز منابعی که دارای ارزش اقتصادی هستند مانند حق استخراج از معادن و یا برای بهره گیری از امتیاز حق مالکیت معنوی، حق امتیاز، نشانه های تجاری، و یا فناوری به دولت یا مالک پرداخت می‌شود.
در مورد معادن، این سهم باید به دولت پرداخت شود که برآوردها برای اقتصاد ایران نشان می دهد دولت حداقل از 200 هزار میلیارد تومان از درآمدهای ناشی از بهره مالکانه محروم شده است.
دولت به جای دریافت رقم 200 هزار میلیارد تومان بهره مالکانه، کمتر از 1000 میلیارد تومان؛ در سال گذشته 600 میلیارد تومان؛ از صاحبان معادن دریافت کرده است.
معادن مانند نفت به همه افراد جامعه تعلق دارند و همچنانکه نفت را نمی توان به طور خصوصی استخراج کرد، این اصل باید درباره معادن هم وجود داشته باشد.
عدم دریافت بهره مالکانه قانونی از معادن باعث از یک سو؛ کاهش درآمدهای دولت شده و آنرا ناگزیر از اعمال فشار بر سایر بخش ها برای تامین ارقام بودجه می کند.
و ازسوی دیگر؛ درآمد غیرقانونی را برای جریان های بانفوذ فراهم می آورد.
