در ادامه سلسله گزارشهای مرتبط با شعار سال (رونق تولید)، در ذیل این گزارش به مولفه نیروی انسانی در تحقق این امر پرداخته خواهد شد.
تا دهههای نه چندان دور گذشته، منابع طبیعی، زیر زمینی و معادن به عنوان اصلیترین ثروت جوامع و کشورها محسوب میشد و اساسا در ارزیابی ثروت کشورها به بررسی میزان منابع و معادن زیرزمینی آنها پرداخته میشد، اما با توسعه علمی و فناوری و تمرکز کشورهای توسعه یافته بر تکنولوژی و علوم نوین، نوع نگرش و نگاه به توانمندی جوامع از حیث ثروت و توان اقتصادی با تغییر و تحولاتی عدیده و جدی همراه شد.
در فراز و نشیب تحولات اقتصادی، صنعتی و تولیدی جوامع، نیروی انسانی به یکی از مولفههای بسیار تعیین کننده تبدیل شد، نیرویی که با نقش آفرینی سازنده و صحیح آن، ارزش افزوده فزایندهای در سایه فعالیتهای اقتصادی و صنعتی حاصل میشود، کیفیت کالا با ارتقای قابل توجهی همراه میشود و با دستیابی به چنین موفقیتی، زمینه و بستر رقابت پذیری در بازارهای داخلی و حتی بین المللی، به نحو شایسته و مطلوبی فراهم میشود.
با ابلاغ سیاستهای اقتصاد مقاومتی و تعیین و تعریف استراتژی جامع و راهبردی برای پیشبرد اهداف و برنامههای اقتصادی کشور، مبرهن شد که تولید نقش بسزایی در تحقق اهداف مورد نظر در این عرصه ایفا میکند، در سالیان اخیر با بررسی عناوین تعیین شده در نامگذاری شعار سال به کرات بر نقش محوری تولید تاکید شده و پیرو این قاعده، شعار امسال از سوی مقام معظم رهبری به " رونق تولید " مزین شد.
بدون تردید، در صورت افزایش و تقویت رونق در عرصه تولیدی کشور، بسیاری از مشکلات، کمبودها، کاستیها و چالشهای پیش روی اقتصادی کشور مرتفع خواهد شد که البته این مهم مستلزم اجرا و عملیاتی شدن مجموعهای از اقدامات به هم پیوسته در میان تمام دستگاههای کشور در بخشهای تصمیم گیری، تصمیم سازی، فرهنگی، اجتماعی، صنعتی و اقتصادی و عموم مردم جامعه است و با این اوصاف در رأس این هرم، نیروی انسانی نقش محوری و اثرگذاری را ایفا میکند.
نقش آموزش در بارورسازی هر چه بیشتر توانمندیهای نیروی انسانی
با قایل بودن به این اصل و قاعده (نقش سازنده نیروی انسانی)، هر آنچه بر توانمندی نیروی انسانی افزوده شود به همان میزان، بازدهی آن در حوزههای تولیدی، صنعتی و اقتصادی و تحقق شعار سال بیشتر خواهد شد.
در این میان، آموزش از مولفههای بسیار مهم در ارتقای سطح توانمندی نیروی انسانی به شمار میرود امری که تحقق آن به واسطه آموزش صحیح در مراکز علمی دانشگاهی، تحقیقاتی و پژوهشی میسر خواهد شد.
عماد رضا طالب نژاد، از فعالان صنعتی و تولیدی استان البرز با اشاره به پتانسیلها و ظرفیتهای بالقوه ایران اسلامی در حوزه نیروی انسانی اظهار کرد: افزایش قابل توجه مراکز علمی، تحقیقاتی، پژوهشی و دانشگاهی در طول چهار دهه اخیر، یکی از دستاوردها و توفیقات ارزنده نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نسبت به دوران پیش از انقلاب به شمار میرود.
وی افزود: این ادعا به روشنی با در نظر گرفتن آمار موجود از تعداد فارغ التحصیلان دانشگاهی و تعداد واحدهای دانشگاهی احداث و راه اندازی شده در اقصی نقاط کشور قابل اثبات خواهد بود.
این فعال صنعتی و تولیدی بیان کرد: به واقع با نیم نگاهی به خانوارهای ایرانی، این واقعیت ملموس میشود که در کمتر خانواری، دانشجوی در حال تحصیل و یا فارغ التحصیل وجود ندارد و تقریبا فرزندان تمامی خانوارهای ایرانی، تحصیل در دانشگاه در مقاطع عالی گوناگون را تجربه کردهاند.
طالب نژاد گفت: این توفیق، از جهاتی دارای نکات منفی بوده است، اما از بُعد پرورش و تربیت نیروی انسانی پس از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، نادیده انگاشتن چنین موفقیتی انکار ناپذیر است.
وی افزود: یکی از نارساییهای موجود در این حوزه، ناظر بر این واقعیت است که متأسفانه به فراخور نیاز جامعه و کشور، دانشجو و نیروی انسانی تحصیلکرده، جذب نشده و به نوعی امروزه شاهد اشباع دانشجوهای فارغ التحصیل در بسیاری از حوزهها هستیم که نمود و بروز آن در افزایش ضریب بیکاری قابل مشاهده است.
هدایت تحصیلی صحیح و افزایش میزان مهارت افزایی با جدیت هر چه تمامتر پیگیری شود
ناصر سلگی، یکی از تولیدکنندگان فعال در غرب استان تهران با اشاره به لزوم برنامه ریزی هوشمندانه برای استفاده حداکثری از تواناییهای جمعیت تحصیلکرده جامعه اظهار کرد: با بررسی و آنالیز آمارهای منعکس شده در ارتباط با ضریب بیکاری در کشور، این واقعیت عیان میشود که فارغ از کم توجهی در برنامه ریزی برای جذب دانشجو، در عرصه استفاده و بهره گیری از نیروهای تحصیلکرده دچار غفلتهایی شدهایم که اگر غیر از این بود، امروزه بخش عمده جمعیت بیکار کشور در دایره فارغ التحصیلان دانشگاهی قرار نمیگرفت.
وی افزود: در شرایطی که به کرات به ضرورت توجه به حوزه صنعتی و تولیدی و تقویت بنیه تولید ملی و داخلی کشور تاکید میشود که امروزه بسیاری از جویندگان کار، فارغ التحصیلان رشتههای فنی و مهندسی هستند که هر یک قادر خواهند بود در مراکز تولیدی و صنعتی به ارتقای بنیه تولیدی کشور و تحقق رونق نظام تولیدی، کمک کنند.
سلگی گفت: البته در این میان، برخی کاستیها مزید بر علت شده تا قشر تحصیلکرده ما، در حوزه اشتغال با مشکلاتی مواجه شود و این نقیصه به عارضه عدم برخورداری از مهارت کافی باز میگردد.
این فعال تولیدی در غرب استان تهران در ادامه بیان کرد: تلاش برای مهارت افزایی هر چه بیشتر در نیروی انسانی و تصحیح و اصلاح این فرهنگ که اشتغال لزوما به پشت میز نشینی و فعالیت در فلان اداره یا سازمان دولتی خلاصه نمیشود، از ضروریاتی است که میباید به صورت مجدانه در راستای نهادینه سازی آن در میان افکار و اذهان عمومی و خانوارهای ایرانی و فرهنگ عمومی جامعه تلاش شود.
سلگی گفت: به اعتقاد بنده در صورت ارتقای سطح مهارت افزایی از یکسو و هدایت تحصیلی صحیح و اصولی دانش آموزان، پیش از اخذ دیپلم، بسیاری از اهداف مورد نظر در خصوص تولید و عرصه اقتصادی کشور محقق خواهد شد و در حال حاضر با وجود برخی از کاستیها، با برنامه ریزی هدفمند و اصولی میتوان از ظرفیتهای بالقوه موجود در کشور در عرصه نیروی انسانی به بهترین نحو ممکن در راستای حصول رونق تولید بهره برد.
این فعال در حوزه تولید، در پایان یادآور شد: افزایش ضریب صادرات، جذب سرمایه گذاریهای داخلی، بهبود کیفی و کمی کالاها، ایجاد ثبات اقتصادی هر چه بیشتر، افزایش فرصتهای شغلی، رقابت پذیری در اقتصاد و دهها مولفه تاثیرگذار دیگر برای دستیابی به رشد و توسعه اقتصادی از عناصری محسوب میشوند که در سایه فعالیت و نقش آفرینی موثر و سازنده نیروی انسانی قابل حصول و تحقق خواهد بود و قطعا با صرف فعل خواستن و افزایش میزان بهره وری و ضریب بالای کار مفید در حوزههای گوناگون، میتوان بر تمامی مشکلات اقتصادی فایق شد و در نبرد و جنگ اقتصادی تمام عیار دشمن علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و مردم این مرز و بوم، پیروزمندانه در راستای تحقق اهداف و آرمانهای انقلاب اسلامی در عرصه اقتصادی با موفقیت هر چه بیشتر گام برداشت.