کشاورزان در طول کار خود ممکن است با مشکلات و بلاهای طبیعی و غیر طبیعی بسیاری مواجه میشوند که در بین آنها، سیل یکی از مخربترین انواع بلاهای طبیعی محسوب می شود.
علی رغم پیشرفتهای علم و تکنولوژی در زمینه ماشین آلات و تجهیزات کشاورزی، اما همچنان در صورتی که هر یک از بلایای طبیعی رخ دهد، اتفاقات ناگوار جانی و مالی به وجود می آید که در این میان کشاورزان متحمل بیشترین ضرر میشوند، پس این واقعیت برای محققین آشکار میشود که امکان کنترل قطعی و تمام و کمال خسارات ناشی از سیلاب امری غیر ممکن است.
دو پدیده ی سیل و خشکسالی از سه اصل برخوردار اند که نسبت به دیگر پدیده ها خود را متمایز می سازند این سه اصل عبارت اند از فراوانی، شدت تداوم و گسترش است که از تاثیرات این سه اصل میتوان به توزیع نامناسب بارندگی، کمبود بارش در برخی از ماههای سال و شدت بارش و سیلهای مخرب در ماههای دیگر اشاره کرد.
علاوه بر تاثیرات سیلاب در شهر های کشور، نمونه های زیادی از تخریب زمینهای کشاورزی توسط سیل در کشور رخ داده بود که به عنوان مثال، سیلاب شدید در سال ۱۳۸۴، باعث شد که دشت رسوبی واقع در استان آذربایجان شرقی برای مدت یک ماه زیر آب برود و پس از خروج آب، این دشت هیچ گونه کاربردی در زمینه کشاورزی نداشت.
با توجه به این موضوع که زمینهای حاصل خیز و بلااستفاده زیادی در کشور وجود دارد، کارشناسان کشاورزی بر این عقیده اند که کشاورزان با حمایتهای دولت میتوانند با جایگزینی زمینهای سیل زدهی خود با زمینهای جدید، در مدت زمانی ۳ تا ۵ سال تمامی خسارت وارد شده را جبران کنند.
برخی از کارشناسان در حوزه کشاورزی معتقدند در زمینه توسعه کشاورزی در ایران متخصصان و کارشناسانی زیادی تحصیل کرده اند که از معلومات و دانش بالایی برخوردارند و میتوان ادعا کرد که سطح علمی این افراد بالاتر از کشورهایی است که در این حوزه پیشرفتهای زیادی داشته اند، اما متاسفانه در کشور از علم و توانایی این افراد استفاده نمیشود.
در همین راستا سید رضا نورانی، رئیس اتحادیه ملی محصولات کشاورزی ایران در خصوص تاثیر سیل بر زمین کشاورزی بیان کرد: سیل جزو آن دسته از عوامل مخربی است که هرچه دیرتر به آن رسیدگی شود خسارت بیشتری را به آن منطقه وارد میکند به عنوان مثال آبهایی که به عنوان سیل بر روی زمینهای کشاورزی قرار دارد باید سریع خارج شود چراکه هرچه بیشتر برروی زمین قرار گیرد همان قدر از حاصل خیزی زمین کاسته میشود.
وی در ادامه افزود: هم اکنون امکان پیش بینی میزان خسارت وارد شده به زمین و محصولات کشاورزی وجود ندارد، زیرا مشاهده می شود برخی از زمینها تخریب بالایی داشته و مشخص نیست چه محصولی در آن زمین کشت می شده که این امر دست کارشناسان را برای تخمین میزان خسارت بسته است.
نورانی خاطر نشان کرد: محصولات زراعی همچون گندم و جو بیشترین تخریب و باغات و انواع میوه خسارت کمتری به خود دیده اند.
با این تفاسیر می توان با اقداماتی همچون خارج کردن سریع آب از زمین های کشاورزی ضرر ناشی از سیلاب به زمین ها را تا حدودی کاهش داد و برای جبران خسارت های ناشی از این بلای طبیعی از تجربیات افراد کاردان استفاده کرد.