عیسی منصوری معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون کار و رفاه و علی داوری عضو هیات علمی دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران مهمانان سه شنبه شب برنامه «پیشران» در خصوص سیاست گذاری های اشتغال در دهه پنجم انقلاب اسلامی به گفتگو پرداختند.
منصوری در مورد سیاستهای اشتغال گفت: در حال حاضر وقت آن رسیده که در حوزه اقتصادی بازنگری در رویکرد ها داشته باشیم.
داوری هم گفت: مسلما ارتقا و بهبود و توسعه کمی و کیفی اشتغال نیاز به توجه به سایر ارکان اقتصادی دارد.
وی در ادامه افزود: برای اینکه برنامه ای در جهت توسعه اشتغال داشته باشیم باید به بهبود محیط کسب و کار و ثبات سیاسی-قانونی ، تغییر قوانین و تغییر فناوری و تکنولوژی و تغییر آموزشها در مدارس و دانشگاه ها متناسب با تغییرات جهانی داشته باشیم، مثلا نظام آموزشی ما در چه در مدارس و چه در دانشگاه ها مبتنی بر آموزشهای تئوریک و نه مهارتهای عملی است و وقتی فرد از دانشگاه فارغ التحصیل می شود تخصص و توان لازم برای انجام کار ندارند.
منصوری هم در خصوص اینکه دولت با پول پاشی به ایفای نقش در اشتغال پرداخته است، گفت: در اقتصاد رویکردی است که امر اشتغال را صرفا حاصل رشد اقتصادی می دانند.
وی در ادامه افزود: ما فکر می کنیم اگر سرمایه گذاری اتفاق بیفتد، رشد اقتصادی رخ میدهد و اشتغال نیز حاصل می شود. درحالی که تجربه دنیا نشان داده است که چنین چیزی درست نیست و پول پاشی حاصل این نگرش است.
وی در تاکید این مساله افزود: برخی دولتها از دو ابزار سیاستی مجوز دادن و وام دادن استفاده می کنند. اگر 10 دولت بعد نیز حاضر شوند، مساله سیستان و بلوچستان حل نمی شود به این علت که اولا ما وام می دهیم و بخش زیادی از جامعه ساکن سیستان و بلوچستان وامی با این سبک نظام بانکی را قبول ندارند و استفاده نمی کنند. دوما اولویت ما در وام دادن به کسی است که کارخانه صنعتی تاسیس کند ولی در سیستان و بلوچستان در حال حاضر مزیت بخش خصوصی صنعت کارخانه ای نیست.
وی در ادامه به این نکته اشاره کرد و گفت: در هیچ کدام از برنامه های پنج ساله گذشته برای ایجاد اشتغال به جز امر سرمایه گذاری ، وام و تولید حوزه ی دیگری مورد توجه قرار نگرفته و خود امر اشتغال به معنای اشتغال موضوع بحث نبوده است.
داوری در خصوص سیاست گذاری ها و ظرفیت و پتانسیل در دهه پنجم گفت: ما باید متناسب با ظرفیت استانها اولویت مشخص کنیم و براساس اولویتها عمل کنیم و سیاسی کاری نکنیم.
وی در ادامه گفت: آمایش سرزمین را جدی بگیریم و دادن مجوز مبتنی بر آن و سیاست گذاری کردن و پایبند بودن به سیاستها و سیاسی کاری نکردن در این مورد ، یعنی اگر شخصی به فلان جایی وصل بود مجوز بدهیم و علی رغم اینکه میدانیم در این منطقه اولویت توسعه نیست و با ظرفیت منطقه همخوانی ندارد.
وی به دوره های 4 ساله دولت اشاره کرد و گفت: دولتها مسکن های موقتی را بیشتر از راهکارهای بلندمدت می پسندند.
منصوری با بیان اینکه ما نیازمند روش تفکر و یادگیری خلاقیت هستیم گفت: مشاغل بسیاری از دور خارج خواهند شد و ما نه تنها در ایران بلکه در دنیا نمیدانیم دقیقا چه مشاغلی رشد خواهند کرد. هنر ما این است که افراد از ابتدا، خلاق رشد کنند و بتوانند تجزیه و تحلیل درست کنند و قوانین و مقررات متناسب با این مورد را وضع کنیم.
داوری در خصوص دگرگونی مشاغل که روندی جهانی است، راهکاری بیان داشت: افراد و فارغ التحصیلان دانشگاهی نیاز دارند که مهارتهای خود را در سطح بالاتری ارتقا دهند.
وی به دوره های کوتاه مدت کارآفرینی دانشگاه تهران که به ارتقا قابلیتهای استخدام یا کارآفرین شدن فرد کمک میکند نیز اشاره کرد.
در ادامه نیز منصوری به بیان طرحهایی برای ایجاد فرصت به فارغ التحصیلان دانشگاهی برای تجربه کردن و درگیر شدن با امر کارآفرینی پرداخت.
داوری در پایان افزود: توسعه اشتغال نیازمند سیاست گذاری هایی است که اساسا شاید در خود اشتغال نباشد.شاید اگر به بخش های دیگر حوزه بازار کالا و خدمات و سرمایه ورود جدی کنیم، چالشهای اقتصادی و کسب و کار را حل کنیم، در بخش خروجی قطعا به ارتقا اشتغال در کشور کمک خواهد کرد.
