در تمامی اقتصادهای پیشروی دنیا، در حالی سازوکار بورس به عنوان بازاری شفاف مورد توجه قرار گرفته و بورس‌های کالایی از ارج و قرب زیادی برخوردار هستند که این بازار علاوه بر حذف دلالان و واسطه‌ها، به دلگرمی و توانمندسازی بیشتر بخش خصوصی و از میان برداشته شدن تحریم‌ها و موانع بین‌المللی کمک می‌کند.
این در شرایطی است که در کشور ما نیز در پی خروج ایالات متحده از برجام، بورس انرژی و عرضه نفت در آن به عنوان یکی از راهکارهای کم‌اثر کردن تحریم‌ها پیشنهاد شده و مورد حمایت قرار گرفته است. بر این اساس انتظار می‌رود متولیان اقتصادی بیش از پیش از سازوکار عرضه محصولات و کالاهای مختلف در بورس حمایت و بر آن تاکید کنند.
این در حالی است که به تازگی محمد شریعتمداری، وزیر پیشین صنعت که حالا وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی است در اقدامی عجیب طی نامه‌ای که به بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت ارسال کرده خواستار تعلیق الزام عرضه محصولات قیر در بورس کالا با توجه به شرایط تحریمی شده است.
وی در این نامه هدف از توقف الزام عرضه محصولات قیر در بازار متشکل و تحت نظارت بورس کالا را به گفته خود «فراهم کردن امکان صادرات مستقیم برای شرکت‌های تولیدی دارای استاندارد قیر همچون شرکت‌های پتروشیمی» عنوان کرده است.
بر این اساس کارشناسان بر این باورند که خروج قیر از بورس پای رانتخواران را به این بازار باز می‌کند؛ چرا که بورس کالا سازوکاری شفاف برای تامین درخواست مصرف‌کنندگان به شمار می‌رود و به همین دلیل هم هست که عده‌ای مخالف این سازوکار شفاف هستند.
از سوی دیگر آمارها حکایت از این دارند که ظرفیت فعلی تولید قیر در کشور 7 میلیون تن است و بر این اساس کارشناسان معتقدند به دلیل این که این محصول، ارزآوری قابل‌توجهی برای کشور دارد باید برای بازارهای صادراتی با هوشمندی برنامه‌ریزی کرد که در این میان سازوکار بورس می‌تواند بستری شفاف و مناسب برای تحقق این امر باشد.
